امپرسیونیسم چیست و چه ویژگی هایی دارد؟ - مهسان بلاگ

بی گمان بدون هنر و ذهنیت طلایه دارانی چون کلود مونه، آگوست رنوار، مری کسات و ادگار دگا معیارهای خلاقیت و نوآوری در عصر ما به شکلی دیگر بود. امروزه تمام آثار هنرمندان امپرسیونیست در سراسر دنیا محبوب هستند و با استفاده از رویکردهای نوآورانه خود به سرچشمه رویش ابداعات خلاقانه در کار هنرمندان نوظهور تبدیل شده اند. اما به راستی سبک امپرسیونیسم چگونه است؛ و چه امری باعث شده که تا این حد مهم باشد؟ ما در مطلب پیش رو به رویکردها، روش و تاثیرات این جنبش خلاقانه در کل تاریخ هنر می پردازیم.

امپرسیونیسم اولین جنبش هنر مدرن بود

رهبران ایده آل گرای جنبش امپرسیونیسم با نفی سنت های گذشته، مسیری درخشان و جسورانه برای هنر مدرنیستی ایجاد کردند؛ از این رو غالباً مورخان هنر سبک امپرسیونیسم را اولین جنبش هنری مدرن در دنیا می دانند. امپرسیونیست ها به واسطه رویکردی عمیق و منحصربه فرد از جریان های هنری واقع گرایانه و عینی دور شدند، بنابراین آثار مورد علاقه سالن پاریس مانند نقاشی های تاریخی، کلاسیک و اسطوره ای دیگر تقریبا از میان رفتند.

امپرسیونیست ها همانند مکتب باربیزون و رئالیست های فرانسوی برای رسیدن به ایده هایشان، تقریبا از دنیای واقعی و مدرن الهام می گرفتند. علاوه بر این، آن ها روش هایی تازه در استفاده از رنگ (رنگ های روشن تر) و بعلاوه ضربه های قلم موی واضح و رسا به قصد ثبت تصاویر و احساسات زودگذر دنیا پیرامون خود استفاده می کردند.

امپرسیونیست ها صحنه هایی از زندگی عادی را به تصویر می کشیدند

ادگار دگا یکی از مشهورترین نقاشان فرانسوی، مستمرا در دنیا آثار خود صحنه های زندگی جامعه شهرنشین پاریس همانند کافه ها، بارها، رستوران ها و تئاتر را به تصویر می کشید که غالبا تاکید بر حالات درونی سوژه ها برای او مهم ترین ویژگی بود. آن دوره نقاشان زن نمی توانستند با پرسه زنی در خیابان ها سوژه های شان را پیدا نمایند، بدین ترتیب بیشتر روی صحنه هایی از زندگی خانگی متمرکز می شدند که به این شکل درک حیرت انگیزی درمورد شیوه زندگی پاریسی ها ارائه می دادند، همانطور که می توان در آثار مری کسات و برت موریسو دید.

شیوه نقاشی امپرسیونیسم ها کاملا تازه بود

غالبا قلم گذاری به عنوان کلیدی ترین بخش خلق یک اثر نقاشی به شمار میرود؛ زیرا روش هایی نوین در برخورد با فرم، رنگ، نور و ساختار را ایجاد می نماید. بر همین اساس، امپرسیونیست ها شیوه ای تازه برای اعمال رنگ با یاری نوعی از ضربه ی قلم مو اتخاذ کردند که درآخر به مولفه این سبک بدل شد. این رویکرد به هنرمندانی مانند کلود مونه، آلفرد سیسلی و کامی پیسارو اجازه می داد که در فضای باز بدون اینکه دلواپس گذر زمان باشند و البته قبل از تغییر الگوهای نور، آثار خود را بیافرینند.

در هنر پیش از جنبش امپرسونیسم، پالت رنگی متشکل از رنگ های سیاه و تیره بود، اما هنرمندان این سبک طیف رنگی روشن و زنده تری را به کار می بردند. بدین سان در نقاشی های امپرسیونیسم به جای سایه های خاکستری، بیشتر رنگ های بنفش روشن یا تیره و بعلاوه آبی می بینیم، چیزی که در آثار نقاشان بزرگ دوره های قبلی کمتر دیده می شد.

تحولی بزرگ در نقاشی منظره

از آن جایی که اصولا جریانات نوین برمبنای امر کهنه ایجاد می شوند، امپرسیونیست ها هم ایده ترسیم نقاشی منظره را در آثار پیش از خود گرفتند. به عنوان نمونه منظره های رمانتیسم ویلیام ترنر و جان کانستبل بر شیوه کاری این سبک تاثیر بسیاری نهاد اما آن ها مثل همواره با دیدگاهی متمایز، اسلوب نوینی را بنا نهادند. برای مثال، کلود مونه بارها یک موضوع تعیین را تکرار می کرد بلکه با نورپردازی و جلوه های محیطی در مقیاسی گسترده نشان دهد که درک ما از دنیای واقعی، تاچه مقدار می تواند زودگذر و شنماینده باشد. از سوی دیگر، آلفرد سیسلی منظره ها را به واسطه لکه های رنگی مسطح کوچک و درخشان نقاشی می کرد.

امپرسیونیسم راه را برای مدرنیسم و انتزاع هموار کرد

این سبک خلاقانه که تماماً برآوردی از نوآوری و انرژی ذهنی است به یک گذرگاه مهم برای هنر مدرنیسم آوانگارد و آبستره تبدیل شد. امپرسیونیست ها با خلق چارچوب های نوین و تازه نشان دادند که هنر می تواند به واسطه آفرینش گری و جسارت از محدودیت های رئالیسم رها گردد و قلمروی آزادانه، ژرف و گویایی را زیست کند. بعلاوه آن ها مسیر بزرگی برای شکل گیری سبک های پست امپرسیونیسم، اکسپرسیونیسم و حتی اکسپرسیونیسم انتزاعی پیش بردند. به عنوان مثال در معروف ترین نقاشی های اکسپرسیونیسم نفوذ الگو، قراردادها و مولفه های این سبک تاحدی قابل تشخیص است.

منبع: Thecollector