ضربان قلب درک افراد را از زمان شکل می دهد - مهسان بلاگ

مطالعه ای نو نشان می دهد که ضربان قلب بر درک افراد از گذر زمان تاثیر می گذارد.

به نقل از ساینس آلرت، در حال حاضر مغز شما به صورت ناخودآگاه گذر زمان را پیگیری می نماید و به شما اجازه می دهد روی موارد بهتری مانند خواندن این خبر تمرکز کنید.

این فعالیت به طور اتوماتیک اتفاق می افتد، اما نه به طور مداوم. درک مغز از زمان می تواند نوسان داشته باشد و گاهی به نظر می رسد که بعضی از لحظات نسبت به دیگر لحظات کش می آیند یا به سرعت می گذرند.

اگرچه این تغییرات در زمان ممکن است تحریف واقعیت باشند، اما از نظر فنی همه آن ها در فکر شما اتفاق نمی افتند. براساس یک مطالعه نو، بعضی از آن ها از قلب شما نشات می گیرند.

آدام کی اندرسون (Adam K. Anderson)، نویسنده ارشد و استاد روانشناسی دانشگاه کورنل، می گوید که ضربان قلب درک ما از سرعت گذر زمان را معین می نماید و این نقش اساسی قلب ما در یاری به پیگیری زمان را نشان می دهد.

اندرسون می گوید: زمان بُعدی از کیهان و پایه اصلی برای تجربه ما از خود است. تحقیقات ما نشان می دهد که تجربه لحظه به لحظه زمان با طول ضربان قلب هماهنگ شده و با آن تغییر می نماید.

محققان می گویند، این تغییرات در درک زمان طبیعی است. در تحقیقات قبلی نیز منشا درک ما از مان مورد آنالیز قرار گرفته بود و معین شده بود که افکار و احساسات می توانند حس ما را از زمان تحریف نمایند و باعث شوند که بعضی از لحظات در حال کش آمدن یا کوتاه شدن به نظر برسند.

برای مثال، در مطالعه ای که سال گذشته انجام شد، اندرسون و همکارانش دریافتند که به نظر می رسد زمانی که قطار های شبیه سازی شده مجازی شلوغ تر هستند، سفر های با قطار های واقعیت مجازی برای مسافران بیشتر طول می کشد.

اندرسون می گوید که بسیاری از مطالعات قبلی بر درک فواصل زمانی نسبتا طولانی متمرکز شده اند و بنابراین بیشتر نحوه تخمین زمان به وسیله افراد را نشان می دهند تا نحوه تجربه زمان در لحظه به وسیله آنها.

برای روشن کردن نحوه تجربه زمان، این مطالعه نو با تمرکز بر نوسانات طبیعی ضربان قلب، در پی کشف ارتباط میان درک زمان و ریتم های بدنی بود. در حالی که آهنگ کلی قلب ثابت به نظر می رسد، هر ضربان قلب واحد می تواند از قبلی کوتاه تر یا طولانی تر باشد.

تحقیقات نشان داده اند که ضربان قلب می تواند بر درک ما از محرک های خارجی تاثیر بگذارد و مدت هاست که حدس هایی مبنی بر یاری قلب به مغز در حفظ زمان وجود داشته است.

محققان 45 دانشجوی مقطع کارشناسی از دانشگاه کورنل را برای شرکت در این مطالعه انتخاب کردند که همگی بین 18 تا 21 سال سن داشتند و سابقه بیماری قلبی نداشتند.

آن ها از نوار قلب (ECG) برای نظارت بر فعالیت قلب با وضوح میلی ثانیه استفاده کردند و آن را به رایانه ای متصل کردند که صدای کوتاهی را که به وسیله ضربان قلب ایجاد می گردد، پخش کند.

هر صدا تنها 80 تا 180 میلی ثانیه دوام می آورد؛ و پس از شنیده شدن آن به وسیله یکی از داوطلبین، از آن ها خواسته می شد گزارش دهند که آیا فکر می نمایند این ضربان طولانی تر یا کوتاه تر از سایرین بوده است.

به گفته محققان، نتایج نشان می دهد که تغییرات زمانی در درک ما از گذر زمان در محل کار رخ می دهند. افراد مورد آزمایش صدای ضربان های کوتاه تر را بلندتر گزارش کردند و صدا های کوتاه تر به ضربان قلب طولانی تر نسبت داده شد.

اندرسون می گوید: ضربان قلب ریتمی است که مغز ما از آن استفاده می نماید تا حس گذر زمان را القا کند و این یک نمودار خطی نیست بلکه دائما در حال کم و زیاد شدن است.

درک نادرست از گذر زمان ممکن است اتفاق بدی به نظر برسد و گاهی اوقات هم همینطور است. اما در حالی که از دست دادن زمان می تواند منجر به ایجاد دردسر گردد، ممکن است مزایای تطبیقی برای انواع تغییرات زمانی که در این مطالعه شناسایی شده اند نیز وجود داشته باشد.

محققان افزودند که به نظر می رسد قلب به مغز یاری می نماید تا با منابع محدود به صورت کارآمدتری کار کند و بر نحوه تجربه گذر زمان در کوچک ترین مقیاس ها تاثیر می گذارد.

این مطالعه در مجله Psychophysiology منتشر شده است.

منبع: ایسنا