فوتبالیست های بزرگی که هیچ گاه دیده نشدند - مهسان بلاگ

این بی انصافی است، زیرا بعضی بازیکنان این لیست فوتبال را تغییر دادند و حتی سبک های جدید بازی را نیز اختراع کردند، اما در طول تاریخ کسی در موردشان صحبت ننموده است. بعضی از این بازیکنان قبل از طلوع جعبه جادویی و در روز هایی که تعداد کمی از کشور ها در سراسر جهان به فوتبال علاقه مند بودند، رشد کردند.

جعبه جادویی پدیده ای که سال 1966 رخ داد و از آن به بعد بازی ها مستقیم پخش می شد. به این ترتیب، دستاورد های بازیکنان قبل از آن موقع تا حدی فراموش شده است. بازیکنانی هستند که به عنوان قهرمان در کشورهای شان یا حتی کشوری که در لیگ آن بازی نموده اند، ستایش می شوند، اما به یک دلیل یا دلایل دیگر هرگز در یک مسابقه مهم بازی ننموده اند و به همین ترتیب توسط سایر نقاط جهان فراموش شده اند. شاید نام تعدادی از بازیکنان این لیست را شنیده باشید.

شاید بازیکنان حرفه ای فوتبال حتی نام همه این بازیکنان را هم شنیده باشند، اما اکثریت قریب به اتفاق مردم نام تعدادی از بازیکنان بزرگ این لیست را نشنیده اند. بازیکنانی که باید گفت همه آن ها شایسته این هستند که داستان ها و دستاوردهای شان به همه شناسانده گردد.

ژوزف بیکان

هر قدر مهاجمان امروز کوشش نمایند باز هم خیلی از ژوزف بیکان پرکاربردتر نیستند. ژوزف بیکان بیش از هر بازیکن فوتبال در تاریخ گلزنی نموده است. برای او بیش از 800 گل در مسابقات رسمی به ثبت رسیده است. فدراسیون بین المللی تاریخ و آمار فوتبال (IFFHS)، بیکان را به عنوان بزرگ ترین گلزن قرن بیستم انتخاب کرد.

ژوزف در دهه 30 میلادی عضو تیم اتریشی Wunderteam بود و در طول دوران حرفه ای خود برای هشت تیم بازی کرد. اگرچه اوج بازی های درخشان بیکان در اسلاویاپراگ رقم خورد؛ جایی که او توانست 395 گل را در 217 بازی به ثمر برساند. بیکان به واسطه سرعت باورنکردنی خود مشهور بود. او می توانست 100 متر را در 10.8 ثانیه طی کند، با همان سرعتی که بعضی دونده های المپیک در آن موقع می دویدند.

فرناندو پیروتئو

شما می توانید هر چیزی را با فکت ها ثابت کنید و مطمئنا می توانید ثابت کنید که فرناندو پیروتئو مردی بود که می دانست چگونه می تواند تور دروازه را بدون دقت باز کند! 331 گل در 197 بازی، پیروتئو را به یکی از کلاسیک ترین مهاجمان تاریخ فوتبال اروپا تبدیل نموده است.

او کل 12 سال فعالیت خود را در اسپورتینگ لیسبون گذراند، جایی که یازده عنوان رسمی کسب کرد و در شش فصل مختلف به عنوان فزونین گلزن لیگ شناخته شد. پیروتئو همچنین قبل از اینکه سرمربی تیم ملی پرتغال و اوزه بیو بزرگ گردد، 14 گل در 20 بازی برای پرتغال به ثمر رساند.

زیکی ریزا اسپورل

زیکی ریزا مرد دیگری با یک آمار فوق العاده و رکورد در گلزنی است. اسپورل در امپراتوری عثمانی به دنیا آمد، اما با فروپاشی امپراتوری او بازیکن تیم ملی ترکیه شناخته می شد و در اولین بازی خود برای این تیم توانست دو گل مقابل رومانی به ثمر برساند و در نهایت آن بازی با دو- دو به سرانجام رسید.

اسپورل در تیم ملی تازه تاسیس ترکیه در 16 بازی 15 گل به ثمر رساند، اما چیزی که رکورد گلزنی او را به رخ همگان می کشید، آمار فوق العاده او در باشگاه فنرباغچه بود. اسپورل تمام طول دوران حرفه ای خود را در این باشگاه استانبولی گذراند و در 352 بازی پیروز به زدن 470 گل شد!

لی وای تانگ

تقریبا به اتفاق آرا به عنوان بزرگ ترین بازیکن تاریخ فوتبال چین شناخته می شد. لی وای تانگ که بعضا با نام لی هوتانگ نیز از او یاد می گردد، در دهه های 1920، 30 و 40 مهاجمی فوق العاده پیروز بود. او که در هنگ کنگ به دنیا آمد، تقریبا تمام دوران زندگی خود را در AA South China گذراند و در آنجا در تاسیس پیروز ترین باشگاه کشور یاری کرد. در سال 1976 یک مجله آلمانی در لیستی از بزرگ ترین بازیکنان همه دوران ها، 5 نفر برتر را انتخاب کرد.

پله، پوشکاش، دی استفانو، استنلی ماتز و لی وای تانگ! او در بازی های المپیک 1930 برلین بازی کرد و به اندازه کافی چشمگیر بود تا توجه آرسنال و ستاره سرخ بلگراد را به خود جلب کند، اما هیچ یک از این دو باشگاه نتوانستند با تانگ قرارداد امضا نمایند. او در طول دوران حرفه ای خود 1260 گل به ثمر رسانده است!

جیجی مرونی

جیجی مرونی پاسخ ایتالیایی ها به جورج بست در نظر گرفته شد، زیرا او نام خود را در سری آ با جنوا و تورینو سر زبان ها انداخت. او مدتی بعد به میلان پیوست. مرونی گل های معمولی را به ثمر نرساند. می توان گفت هیچ نمونه ای بهتر از گل زیبای او در سن سیرو مقابل اینترمیلان در سال 1967 وجود نداشت.

مرونی با آغاز دلا مدونینا، با یکی از شوت های پر پیچ و خم مشهور خود، توپ را به گوشه بالای دروازه نراتزوری زد. اینتر سه سال قبل از ظهور مرونی، هیچ بازی خانگی را از دست نداده بود. او در همان سال پس از تصادف با ماشین در حالی که تنها 24 سال داشت، درگذشت.

ماتیاس سندلار

ماتیاس سندلار مردی است که داستان آن باید شنیده گردد، حتی توسط کسانی که هیچ علاقه ای به فوتبال ندارند. سندلار که احتمالا بزرگ ترین بازیکن پیش از جنگ است، فوتبال را در عصری انجام داد که تصور می شد قدرت فیزیکی می تواند تنها دلیل پیروزیت باشد. با این حال سندلار به خاطر جثه نحیف به مرد کاغذی معروف شد. او فزونی فنی و هوش فوتبالی بسیار خوبی داشت. او پست فوروارد رو به عقب را اختراع کرد تا اینکه در دهه 50 هیدگ کاتی آن را تکمیل کرد.

گفته می گردد که مردم نه تنها بازی های تیم باشگاهی اسنریاوین را برای تماشا انتخاب می کردند، بلکه به تماشای سندلار نیز می پرداختند و یاد می گرفتند که چگونه این بازی باید انجام گردد. او در ادامه ستاره تیم اتریشی Wunderteam شد و همچنین در تیم ملی در مقابل بزرگ ترین تیم های ملی روزگار خود از جمله مجارستان، ایتالیا و انگلیس گلزنی کرد.

ساندرو کوچیس

کوچیس احتمالا بزرگ ترین فوتبالیست مجارستانی همه دوران هاست. فرانس پوشکاش یکی از بهترین نام های شناخته شده در تاریخ فوتبال و مطمئنا در دوران زندگی اش است، اما به نظر نمی رسد که اسم ساندرو کوچیس را بیشتر از پوشکاش شنیده باشید! البته این بی انصافی است، چراکه رکورد گلزنی کوچیس برای مجارستان حتی بهتر از پوشکاش اسطوره ای است.

رکوردی که شامل هفت هتریک باورنکردنی بود. البته شناخته نشدن کوچیس شاید به این دلیل باشد که این بازیکن بیشتر دوران حرفه ای خود را در مجارستان گذراند و تنها در 29 سالگی با پیوستن به بارسلونا و انجام تنها 75 بازی نام خود را عنوان نمود.

نیل فرانکلین

احتمالا بزرگ ترین مدافع انگلیس در تمام دوران باشد و تنها می گردد او را با سر بابی مور مقایسه کرد. نیل فرانکلین مانند همه یک فوتبالیست عادی نبود. در روز هایی که چمن ها پاره و پراکنده نشده بودند، فرانکلین نوآوری جدیدی از خود نشان می داد. او یک مدافع پا به توپ بود! داشتن توپ تنها او را راضی نمی کرد.

فرانکلین به دنبال این بود که توپ را از خط دفاعی بیرون بیاورد و یک پاس دقیق ارسال کند. او به احتمال زیاد دومین بازیکن برتر انگلیس زیر نظر استنلی ماتیوس در دهه 1950 بود. بعد از حذف انگلستان از جام جهانی فوتبال او نیز نابود شد.

گئورجی اسپاروف

وقتی صحبت از فوتبالیست های بلغاری است، معمولا یک مرد است که به ذهن تان خطور می نماید. برای اکثر طرفداران فوتبال، هریستو استویچکوف به عنوان سمبل بلغاری ها و بهترین بازیکن این کشور شناخته می گردد. با این حال، هنگامی که از بلغاری ها خواسته شد تا بزرگ ترین بازیکن تاریخ فوتبال خود را معرفی نمایند، آن ها به گئورجی آسپاروف رای دادند؛ به یک مهاجم عالی.

عدم شناخت کافی از آسپاروف به دلیل این است که مدت زیادی را در لیگ بلغارستان توپ می زد. او اولین بازیکنی بود که تا آن موقع دو بار به بنفیکا در جام باشگاه های اروپا 1965 گل زد. سالی که بنفیکا سعی در امضا با او داشت و او برای توپ طلا معرفی شده بود که در 28 سالگی بر اثر سانحه رانندگی درگذشت! بیش از 550 هزار نفر در مراسم خاکسپاری او شرکت کردند.

ایمره شلوسر

بیشتر کشور ها می توانند به خاطر نداشتن بازیکنان واقعی کلاس جهانی در طول تاریخ خود نسبت به مجارستان حسودی نمایند. این روز ها مجارستان فوتبال شناخته شده ای ندارد، اما مجارستان در طول سال های دور تعداد بازیکنان بزرگی داشته است، چیزی بیشتر از دوران طلایی جادوگران جادویی دهه 50 میلادی!

شلوسر اولین بازی رسمی خود برای کشورش را در 16 سالگی انجام داد و بیش از بیست سال برای تیم ملی مجارستان بازی کرد. او یک مهاجم با استعداد و شوت زن بود، چنانکه در رده باشگاهی در 320 بازی 417 گل به ثبت رساند. او هفت بار بهترین گلزن مجار ها شد و نام او در بین چهار گلزن برتر اروپا دیده می گردد.

ماریو ده کاسترو

ماریو ده کاسترو از بهترین گلزنان در تاریخ فوتبال است، زیرا تعداد گل هایش به نسبت بازی های رسمی او بسیار بیشتر است. او در 100 بازی در مجموع 195 گل به ثمر رساند و به نسبت در هر بازی 1.95 گل زد. کاسترو در هر تیمی که بازی نموده آن تیم به عنوان داشتن مرگبارترین خط حمله در تاریخ یاد شده است. کاسترو، ساید و جیرو سه بازیکن خط حمله اتلتیکو مینیرو بین سال های 1926 تا 1931 را تشکیل دادند. کاسترو در سن 26 سالگی پس از اینکه رییس باشگاه با مخالفت و اعتراض طرفداران رو به رو شد، بازنشسته شد.

لاخدار بلومی

لاخدار بلومی، با نام مستعار جادوگر مغرب یکی از بزرگ ترین فوتبالیست های آفریقا است. او پاس کور را اختراع نموده است و در موارد متعددی به عنوان بزرگ ترین فوتبالیست الجزایر نامگذاری شده است. تنها به دلیل بازی در الجزایر و دوبی، دستاورد های بلومی در سطح باشگاه تا حد زیادی نادیده گرفته شده است. بیشتر کسانی که او را می شناسند فقط به خاطر درخشش او در جام جهانی 1982 است.

زمانی که یک گل و پاس گل بلومی منجر به پیروزی 2 بر یک تاریخی برای مینوش های الجزایر بر تیم پرطرفدار آلمان غربی شد. هر دو باشگاه بارسلونا و یوونتوس سعی کردند با بلومی قرارداد امضا نمایند، اما مصدومیت مانع از انتقال او به یوونتوس شد. بلومی اخیرا به عنوان چهارمین فوتبالیست برتر آفریقا در تمام دوران انتخاب شده است.

آرتور فردنرئیچ

مطمئنا او اولین ستاره واقعی امریکای جنوبی و مطمئنا اولین سیاه پوست آنهاست. با این حال، برای کسی که تنها در زمان خود بسیار موردتوجه قرار گرفته بود، احتمالا طرفدار مدرن فوتبال شناخت اندکی از او دارد. نیمی از آرتو برزیلی و نیم دیگرش آلمانی است که در سائوپائولو رشد یافته است. در آن دوران فوتبالیست های سیاه پوست اندکی فرصت بازی داشتند، اما پیشینه چند رگه ای آرتور به این معنا بود که فرصت بازی در اختیار او قرار می گیرد. هنگامی که این برزیلی در سال 1925 به اروپا رفت از او به عنوان پادشاه فوتبال یاد شد.

ماگیکو گونزالس

او بیشتر با نام ماگو شناخته می شد تا وقتی که به اسپانیا رفت و او را ماگیکو صدا زدند. گونزالس بزرگ ترین فوتبالیست تاریخ السالوادور، توجه باشگاه اسپانیایی اتلتیکومادرید و کادیز ویلست که در کشور خودش یعنی السالوادور نیز بازی می کرد را جلب کرد و گونزالس دومین السالوادوری بود که به اسپانیا رفت.

او به تیم یاری کرد تا پیشرفت کند و به دلیل مهارت و گل های باور نکردنی خود به محبوب طرفداران تبدیل شد. او بیشتر به خاطر گل باور نکردنی خود مقابل بارسلونا شناخته شده است که در آن بازی او توپ را با تمام وجود از نیمه زمین خودی حمل می نماید و همه را دریبل می زند تا قبل از اینکه دروازه بان گل به خودی بزند.

رابین فرایدی

رابین یک مهاجم بااستعداد و فوق العاده انگلیسی بود که به دلیل سیگار کشیدن، مصرف الکل و موادمخدر، فوتبال خود را در 25 سالگی به سرانجام رساند. فرایدی بخش اعظم فوتبال خود را در ریدینگ گذراند؛ جایی که او به عنوان بزرگ ترین بازیکن باشگاه در تمام تاریخ نام گذاری شده است. بهترین ویژگی فرایدی توانایی او در حمل توپ و هوش فوتبالی اش بود.

او در 121 بازی برای ریدینگ 46 گل به ثمر رسانده است. او بعد از اعتیاد به موادمخدر به کاردیف فروخته شد. رابین در 25 سالگی بازنشست شد و در 38 سالگی بر اثر حمله قلبی درگذشت.

کاسیمیرز دینا

او نامی آشنا برای طرفداران منچسترسیتی است، زیرا او یک فصل را در آنجا گذراند. دینا یک پلی میکر فوق العاده در کلاس جهانی بود که در خلق موقعیت عالی کار می کرد. او با تیم لژیا ورشو بهترین فوتبال خود را بازی کرد و تیم هایی مانند رئال مادرید، آث میلان، اینترمیلان، موناکو و بایرن مونیخ همه سعی در به دست آوردن او داشتند، اما توسط رژیم کمونیستی لهستان محروم شدند. او در نظرسنجی فوتبالیست سال اروپا در سال 1974 بعد یوهان کرویف و فرانتس بکن باوئر بزرگ، سوم شد. او در سن 39 سالگی بر اثر سانحه رانندگی درگذشت.

چا بوم کان

Tscha Bum نامی بود که توسط آلمانی ها به او داده شد. چا یک فوتبالیست اهل کره جنوبی بود که قادر به بازی به عنوان مهاجم یا وینگر بود. او در کره جنوبی و همچنین در همراهی با تیم ملی کشورش به جهان شناسانده شد. بوم کان مشتاق بازی در بوندس لیگا بود و به آرزوی خود در سال 1978 هنگامی که به SV Darmstadt ملحق شد، رسید. او بعدا برای اینتراخت فرانکفورت و بایرلورکوزن بازی کرد و به یک بازیکن محبوب نزد طرفداران تبدیل شد و با هر دو تیم در جام یوفا قهرمان شد. او همچنین بهترین گلزن لیگ برتر کره جنوبی است.

دور زمین: دور زمین: سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده!