قدم زدن در بزرگ ترین موزه دنیا! - مهسان بلاگ

برای رسیدن به این شهر، لحظه شماری می کردم. هواپیما نشست. فرودگاه از مرکز شهر دورتر بود. برای درک بهتر سفرم؛ ترجیح دادم از وسایل حمل ونقل عمومی استفاده کنم. پس بلیت قطار گرفتم. در جهت، با خانه ها و مزارع شگفت انگیزی روبه رو شدم و هرچند کیلومتر، گنبد کلیسایی از دور دیده می شد. در راه و در کل شهر، نوع خاصی از درختان برگ سوزنی را می دیدم که نظیر آن هیچ کجای دیگر نبود.

هتل اقامتم در کنار ایستگاه مرکزی قطار رم بود؛ جایی بسیار شلوغ که البته به من این امکان را می داد که بتوانم سفرهای درون شهری ام را به خوبی مدیریت کنم. متروی رم در سال 1955 میلادی تأسیس شده و هم اکنون دارای سه خط و 73 ایستگاه است. ناگفته نماند که تجمع بیش تر مکان های دیدنی شهر رم، طوری بود که اگر کمی همت داشته باشیم می توان بخش توریستی شهر را پیاده گشت زد؛ هرچند مثل تمام شهرهای توریستی دنیا اتوبوس های گردشگری هست که مقابل تمام مکان های دیدنی ایستگاه دارد و با پرداخت حدود 20 یورو می توانی تمام روز از آن استفاده کنی. در زمان استفاده از این اتوبوس ها، فهمیدم رانندگی در ایتالیایی کمی با رانندگی در جاهای دیگر دنیا فرق دارد و ممکن است هر لحظه کسی بدون راهنمازدن جلویت بپیچد! پس با من به رم بیایید.

شهر پر بود از فیات های کوچک قدیمی که به نظرم می تواند یکی از نمادهای ایتالیا باشد.

اولین جایی که برای بازدید در گشت وگذار اتوبوسی پیاده شدم، ایستگاه کولوسئوم بود؛ تماشاخانه ای با 80 ورودی در شهر رم و با ظرفیتی بین 50 تا 80هزار نفر. ساخت کولوسئوم بین سال های 69 تا 70 میلادی است و پس از آن که در سال 80 میلادی، کار ساخت آن در زمین های باتلاقی تمام شد، به عنوان اولین آمفی تئاتر دائمی در رم شناخته شد. امروزه کولوسئوم را با تاریخ خونین نبرد گلادیاتورها در آن می شناسند.گلادیاتورها در کولوسئوم، با یک دیگر یا با حیوانات وحشی می جنگیدند و اسباب سرگرمی تماشاچیان خود را فراهم می کردند که اغلب از اشراف بودند.

در کنار کولوسئوم، شهر باستانی رم واقع شده است. شهری که در قرن هشتم پیش از میلاد بنا شد و تا قرن پنجم پس از میلاد و هم زمان با فروپاشی امپراطوری روم غربی، عظمت خود را حفظ کرد.

دیدن ویرانه های این شهر مرا ناگهان تبدیل به پسربچه ای رُمی کرد که در میان ستون های شهر مشغول بازی است. این شهر، میزبان بازرگانانی از آسیا و تمام اروپا بوده که در حال داد و ستد کالاهای خود بودند.

نمی گردد از رم حرف زد و از ژولیوس سزار یا همان قیصر کبیر حرفی نزد؛ کسی که با قدرت بی رحمانه خود به اختلافات داخلی خاتمه داد و مسبب دوام امپراطوری روم شد. او در سال 44 پیش از میلاد و در سن 56سالگی، به دست چند سناتور ترور شد؛ درست سه روز قبل از تدارکی که برای حمله به ایران دیده بود.

دوره طلایی امپراطوری روم تا قرن دوم ادامه داشت و پس از آن وارد دوره افول خود شد. نهایتاً کُنستانتین در قرن چهارم پس از میلاد، آیین مسیحی را دین رسمی رم اعلام و مسبب آغاز دوره ای موسوم به قرون وسطی شد.

نکته بسیار جالب در شهر رم آن است که کوچک ترین کشور دنیا در دل این شهر واقع شده است؛ واتیکان. شهری با مساحت 0/44 کیلومتر مربع و 800نفر جمعیت که در سال 1929میلادی بنیان قرار گرفت.

طبیعتاً امکان ورود به این کشور را نداشتم، ولی می شد در ورودی آن را از نزدیک دید که در کلیسای سَن پی یر واقع شده و توسط برامانت، میکل آنژ و برنینی، به شکل یک کلید، به معنی کلید ورود به بهشت طراحی شده است. باور عمومی این است که این کلیسا، محل دفن پیترمقدس از حواریون مسیح است.

برای ورود به کلیسا دو ساعت در صف ایستادم که ارزشش را داشت، چرا که معماری، تزیینات و طراحی این کلیسا مسحورنماینده و مزین به مجسمه های بی نظیر و نقاشی های سقفی بی بدیل است.

از دیگر مکان های دیدنی شهر رم، می توان به معبد رومی پانتئون از شگفتی های معماری دنیا، فواره تروی بزرگ ترین فواره دنیا با قدمتی چندصدساله و قلعه سنت آنجلو اشاره نمود که در کنار رودخانه تیبر واقع شده است؛ رودی که 406کیلومتر طول دارد، از وسط رم عبور می نماید و می توان از روی پل های متعددی، منقش به نگاره هایی برروی سنگ های آهکی از آن عبور کرد.

نمی توان از شهر رم در ایتالیا نام برد و به آشپزی ایتالیایی اشاره نکرد. من معتقدم مردم دنیا در آشپزی و هنر غذاپختن مدیون ایتالیایی ها هستند. پیتزا و پاستا دو غذای اصلی این شهر است و در هر رستورانی می توان آن ر ا سفارش داد و مزه اصیل این غذاها را چشید. از مواد اصلی در آشپزی ایتالیایی، می توان به انواع پنیرها، پونه کوهی، سرکه بالزامیک، قارچ، زیتون و گوجه فرنگی اشاره نمود.

رم هم مثل خیلی از شهرهای توریستی دنیا، پر است از کافه ها و رستوران هایی که در پیاده روها بساط پذیرایی از میهمانان خود را فراهم می نمایند؛ جایی که فروشنده های دوره گرد، نوازنده ها و سیرک بازان هم مشغول هنرنمایی اند.

در آخرین روز اقامتم در این شهر بی نظیر، از ساختمان یادواره ویکتور امانوئل دوم، پادشاهی در قرن نوزدهم هم دیدن کردم که معماری خاص و چشم انداز شگفت انگیزی به شهر داشت. مشابه این چشم انداز را در بالای میدان پیاتزا دل پوپو هم دیده بودم که به معنی میدان مردم است.

در جهت قدم زدنم به سمت این میدان، از خیابانی گذشتم، پر از مغازه های لباس با برندهای معروف ایتالیایی. حتماً می دانید که ایتالیا و فرانسه حرف اول را در صنعت مد می زنند.

در شب آخر اقامتم، در میدان پله های اسپانیایی لم دادم. رو به فواره بسیار زیبایش تا پاسی از شب به رم زیبا فکر کردم. پله های اسپانیایی در سال های 1723 تا 1725 میلادی ساخته شده اند و طراحی خاص و خارق العاده آن ، باعث شد که این پله ها به پاتوق معروف و موردعلاقه نقاشان، هنرمندان و شاعران رم تبدیل گردد و حالا هم میزبان توریست ها باشد.

حالا دیگر وقت آن بود که به هتلم برگردم و مهیای سفر به مقصد بعدی، یعنی شهر بارسلونای اسپانیا شوم؛ پس در اسپانیا می بینمتان!

مجله صادق ویلا: مجله صادق ویلا | آموزش چاپ و طراحی گرافیکی، موشن گرافیک

اخبار ورزشی: اخبار ورزشی، مجله خبری و تحلیلی ورزش ایران و جهان