چامسکی: ترامپیسم مدت ها با ما خواهد بود - مهسان بلاگ

اما اینکه در پس پرده این تلاش ها چه هدفی نهفته است، آیا ترامپ به یک کودتای مآغاز امیدوار است، اینکه ترامپ و ترامپیسم چه بر سر جامعه دوقطبی امریکا خواهد آورد و... ابهاماتی است که این روزها در اندیشکده های جهان به بحث گذاشته می گردد. به همین بهانه و برای روشن شدن بخشی از این چشم انداز گنگ، سایت Truthout گفت وگویی با نوآم چامسکی، نظریه پرداز امریکایی داشته است.

مقامات انتخاباتی امریکا، انتخابات 2020 را سالم ترین انتخابات تاریخ امریکا خوانده اند. اما کمپین ترامپ همچنان با اظهاراتی بی اساس، اقداماتی قانونی را پیگیری کرده و ادعای دزدی در آرای انتخاباتی دارند. به نظر شما، پشت پرده این اقدامات چیست؟

به نظرم ترامپ و دستیارانش، اقدامات قانونی شان را موفقیت یک استراتژی باورپذیر می دانند؛ داغ نگه داشتن معرکه و تب و تاب هوادارانشان با برافروختن خشم از سرقت آرا و تلاش های خائنانه برندگان و دولت پنهان برای حذف ناجی شان از کاخ سفید. این استراتژی به خوبی جواب داده است. نگاهی به نظرسنجی ها نشان می دهد سه چهارم(77 درصد) هواداران ترامپ، پیروزی بایدن را با تقلب می دانند. رد دادخواست های قانونی شاید برای لیبرال ها خوشایند باشد اما دراصل به سادگی صحتی بر فرضیه ترامپ است که می گوید؛ هیچ چیز نمی تواند برگزیدگان منفور را در تحقق دسیسه هایشان متوقف کند. در عین حال این استراتژی همچنان نیازمند به کارگیری گلوله مخرب-نماد ترامپ- است. به عبارت دیگر اینکه کاری برای مدیریت کرونا انجام نگردد و حتی با وجود هشدارهای کادر درمان درباره بحران مرگ و میرها و تجهیز نبودن بیمارستان ها، انتقال اطلاعات به تیم بایدن به تأخیر بیفتد و دولت بیکار بماند، نتیجه مطلوب را به دست می دهد.

با نگاه از لنز این استراتژی خبیثانه می توان گفت وخامت اوضاع بیماری در امریکا نتیجه بسیار بهتری است. در این شرایط مقامات محلی محدودیت ها و قرنطینه های بیشتری را برای نجات کشور انجام می دهند اما این شرایط منجر به آسیب های اقتصادی و بر هم خوردن روال عادی زندگی خواهد شد. ترامپ و دستیارانش ممکن است حتی فعالیت های معمول دولت را نیز متوقف کنند تا وقتی بایدن دولت به تعبیر آنها جعلیاش را آغاز می کند، مسائل بر سرش آوار شده و در معرض سقوط قرار گیرد. در آن روز ترامپ در ویلای شخصی اش با حمایت سنای میچ مک کانل و خشم عمومی، برای تشکیل دولت مورد نظرش وارد میدان خواهد شد. گام بعدی نیز ایجاد هرج و مرج در کشور است. در این شرایط برگزیدگان انتخابات، سیبل هرگونه اتفاق ناخوشایندی هستند. احتمال اینکه ترامپ و دستیارانش یک رسانه قدرتمند تلویزیونی یا رادیویی راه بیندازند دور از ذهن نیست و در این زمان است که آنها در بازه زمانی 2022 تا 2024 با شعارهای بازگشت به قدرت، آتش نارضایتی های عمومی را شعله ور می کنند. تعبیری ناخوشایند است اما چاره ای جز پذیرش این تصویری که فایننشال تایمز درباره آینده دموکراسی ارائه داده، نیست: هر انسان زنده ای می داند که در امریکای امروز سیستم فدای ثروت و قدرت شده است. در ادامه مقاله فایننشال تایمز آمده است: اگر استراتژی ترامپ پیش برود، انحصارطلبی بر کشور مسلط خواهد شد. خشم و حقارت علیه نخبگان اشتباه نیست حتی اگر نخبگان واقعی در پس تبلیغات پنهان مانده باشند. رهبران خیلی شبیه ترامپ نیستند که ثروتمندان را غنی تر و بار اقتصادیات های سنگین را بر سر اکثریت ضعیف تر بیندازد.

ترامپ سعی دارد با اقدامات قانونی و وارونه جلوه دادن مدارک، پیروزی بایدن را زیر سؤال ببرد. فارغ از اینکه این اتفاق امکانپذیر باشد بدون شک فرایند دموکراسی در امریکا خدشه دار خواهد شد، آیا این شرایط فرایند دموکراسی امریکا را تحت الشعاع قرار می دهد؟

فارغ از اهداف و دستاوردهای استراتژی ترامپ، این انتخابات شکنندگی دموکراسی امریکایی را ثابت کرد. اینکه همچنان نیمی از جمعیت خواهان حضور فردی در رأس اداره کشور هستند که با تصمیمات هول انگیزش در مدیریت پاندمی کرونا ده ها هزار امریکایی را به کام مرگ کشاند. آنان همچنین رجحان حزب متبوع رئیس جمهوری خود را نیز در خارج از کاخ سفید ارجح می دانند که در نوع خود جالب است. بدون در نظر دریافت ترامپ و دستاوردهایش، فجایع محیط زیستی و افزایش تهدیدات وقوع جنگ های بی انتها و جرایم در فرایند انتخابات ثبت شده است. باز هم به مقاله فایننشال تایمز بر می گردیم که گفته بود: درست است که قطع زنجیره بیماری سخت است اما این موضوع به مفاد قانون اساسی برمی گردد که نوشته است مالک آرای اکثریت یک کشور حق اداره آن را دارد و نخستین وظیفه آن حمایت از اقلیت غنی در برابر اکثریت است.

دوره های پیشرفت و پسرفت همیشه وجود داشته اما ما 40 سال پسرفت را تجربه کردیم. حکومت نئولیبرال، تلخ ترین حمله به دموکراسی و جامعه تحت حاکمیت آن بود. براساس آمار راند کورپوریشن در این مدت: 47 تریلیارد دلار از طبقه متوسط و کارگر (90 درصد جمعیت امریکا) به ابر ثروتمندان منتقل شده است. همان یک دهم درصد برتر که ثروتشان دو برابر شده و از زمان رونالد ریگان تا به امروز 20 درصد افزایش را نشان می دهد.

براساس آمار و ارقام راند، ده ها تریلیارد دیگر نیز پس از اینکه ریگان راه فرار اقتصادیاتی، حمایت از کارخانه ها و... را باز کرد از عامه مردم به جیب ثروتمندان رفت. شرایط در زمان کلینتون بدتر شد. اما ریگان و مارگارت تاچر جنبش کارگری را نادیده دریافتد و به نوعی آنها جمعیت کارگر را از مقاومت در برابر تضییع حقوق اولیه شان نیز محروم کردند. این سریال ناکامی های دموکراسی فعال، نتیجه بالقوه تمرکز افراطی ثروت و هدایت اکثریت عموم به سمت رکود و شرطی شدن است.

نیازی به مرور این داستان تلخ نیست اما اینکه ریشه واقعی ساختار غیردموکراتیک حکومت را در ذهن داشته باشیم اهمیت زیادی دارد. در قرن 18، با وجود وقوع کودتای مؤسسان، قانون اساسی همچنان یکی از گام های اصلی برای حرکت به سوی دموکراسی بود. اما در 250 سال بعد اتفاقات زیادی رخ داد. اگر امریکا تصمیم به عضویت در اتحادیه اروپای امروز را داشته باشد احتمال رد شدن آن دور از ذهن نیست. چراکه شخصیت غیردموکراتیک سنای امریکا برای این عدم پذیرش دلیلی لازم و کافی است. در اینجا آنچه کمی عجیب است اینکه دکترین پایه گذاران قانون اساسی ما را مجبور به پذیرش عقاید گروهی از برده داران سفیدپوست ثروتمندی می کند که 250 سال قبل می زیستند.

بنابراین بدون ترامپ نیز امریکا با بحران شدید قانون اساسی روبه رو خواهد شد. اما این تنها یک بخش از مشکل است. دموکراسی زمانی شکسته می گردد که زندگی روزانه مردم تحت حاکمیت یک نفر به عنوان قدرت مطلق باشد. این موضوع را مردم در روزهای ابتدایی انقلاب صنعتی پیش بینی کرده بودند. آن روزهایی که مردم برای دریافت حقوق اساسی و هویت انسانی شان می جنگیدند، نگران روزی بودند که مزد زحماتشان تحت الزامات به فراموشی سپرده و حس استقلال و احترام به خود نیز نادیده گرفته گردد. شرایطی که امیدوار بودند چندان زود واقع نگردد. اما این دیدگاه ارزش تفکر و تعمق بیشتری دارد.

میلیون ها نفر از هواداران ترامپ معتقد به پیروزی رهبرشان هستند و در حقیقت در بخش هایی از جهان نیز نشانه های این باور دیده می گردد. در این شرایط به نظر می رسد امریکای مدرن نه تنها در بعد سیاسی و ایدئولوژیک دچار دوقطبی و دوگانگی شده که از بعد چگونگی درک و شناخت مسائل نیز آسیب دیده؛ به طوری که بخشی از جامعه بر واقعیت ها و بر پایه علوم جهان را توصیف می کنند اما گروهی دیگر بر اظهارات نادرست و توطئه ها باور دارند. این پدیده عجیب و نادر چگونه در جامعه متمدن و ثروتمند امریکا قابل توجیه است؟

باید کمی محتاطانه تر به این موضوع نگاه کنیم. امریکا کشوری است که محاکمه اسکوپس (معلمی که برخلاف دیدگاه انجیل قوانین آفرینش را نقض کرده بود ، ویکیپدیا) در آن واقع شده است. آن زمان من در کالج آوی لیگ درس می خواندم و استادی که تئوری تکامل را توضیح می داد بارها تأکید داشت که این تنها دیدگاه یکسری افراد است. اما امروز هم کاتولیک ها و هم پروتستان ها، می گویند انسان همیشه به شکل امروز نبوده است.

به نوعی می توان گفت که ما چندان دور از آن زمان نیستیم. ما باید اثرات مخرب رژیم نئولیبرال را بر کشور بویژه در حوزه روستایی به عنوان مرکز تولید بپذیریم. این شرایط جمعیت 20 میلیونی شاغل بخش تولید را در سال 1979، چهل سال بعد به 13 میلیون نفر رسانده است. از جمله عوامل این سقوط؛ توافق های سرمایه گذاری دو حزب و درک نادرست توافق تجارت آزاد است که بر درآمد قشر فقیر اثر گذاشته و آنها را تحت فشار قرار می دهد.

اما منشأ دوقطبی مورد سؤال کمی پیچیده تر است. این شکاف واقعی و بسیار اثرگذار است. در حال حاضر کشور درگیر یک بیماری فراگیر و سخت است. شرایطی که در سال 2003 بعد از شیوع سارس توسط دانشمندان پیش بینی شد. شکاف فرهنگی از همین زمان بروز کرد. درسال 2009، اوباما در اولین اقداماتش شورای مشاوران علمی را برای برنامه ریزی درباره راهکارهای حل بحران شیوع راه اندازی کرد اما وقتی این شورا در حال نتیجه گیری بود، ترامپ در ژانویه 2017 در نخستین اقدامات خود در کاخ سفید، بساط این شورا را برچید. تصمیمی که تبعات آن قابل رؤیت است. آینده به حل این منازعه وابسته خواهد بود.

آیا ترامپیسم بعد از ترامپ نیز ادامه خواهد داشت؟

همانطور که قبلاً هم گفتم، ترامپ و ترامپیسم مدت ها با ما خواهد بود. این سم مهلک می تواند انتهای ناخوشایند برای تمدن ما باشد. اما راهکارهای عملی برای این بحران در این برهه حساس تاریخ وجود دارد و آینده قدرتمندترین کشور جهان در تاریخ بشریت و جامعه بشری نباید تحت تأثیر این شرایط قرار گیرد.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

مجله سرگرمی: مجله سرگرمی و گردشگری