آیا خودرو های برقی ما را از بحران گرمایش جهانی نجات میدهند؟ - مهسان بلاگ

به گزارش خبرنگاران، حمل و نقل منبع رو به رشد انتشار گاز های گلخانه ای جهانی است که روز به روز باعث تغییرات اقلیمی می شود که بر اساس آمار های رسمی 23 درصد از انتشار دی اکسید کربن در سراسر جهان و 29 درصد از کل انتشار گاز های گلخانه ای در ایالات متحده را در سال 2019 بر عهده دارند. گفته می شود تغییرات سیستمی در حال انجام در بخش حمل و نقل می تواند باعث کاهش اثرات انتشار گاز های گلخانه ای شود، اما آیا این خودرو ها واقعا می توانند انتشار گاز های گلخانه ای را به میزان کافی کاهش دهند؟

در گزارش نوی از Intergovernmental Panel on Climate Change که در 4 آوریل 2022 منتشر شد، دانشمندان از سراسر جهان آخرین تحقیقات در مورد تلاش ها برای کاهش تغییرات آب و هوا را بررسی کردند. این گزارش نتیجه گیری می کند که کاهش هزینه های انرژی های تنوپذیر و باتری های خودرو های الکتریکی، به همراه تغییر سیاست ها، رشد تغییرات آب و هوایی را در دهه گذشته کند کرده است، اما کاهش عمیق و فوری برای توقف کامل رشد انتشار گاز های گلخانه ای و حفظ گرمایش جهانی هنوز امری ضروری است. در این گزارش آمده که تحولات اجرا شده در بخش حمل ونقل - که برخی تازه شروع شده اند و برخی دیگر در حال توسعه اند - در بهترین حالت می تواند انتشار گاز های گلخانه ای جهانی ناشی از حمل ونقل را تا سال 2050 به میزان 80 تا 90 درصد از سطوح فعلی کاهش دهد.

آینده خودرو های برقی

خودرو های تمام الکتریکی از زمانی که تسلا رودستر و نیسان لیف کمی بیش از یک دهه پیش و پس از محبوبیت هیبریدی ها به بازار آمدند، رشد چشمگیری داشته اند. تنها در سال 2021، فروش خودرو های سواری برقی، از جمله پلاگین هیبریدی، در سراسر جهان دو برابر شد و به 6.6 میلیون دستگاه رسید که حدود 9 درصد از کل فروش خودرو در آن سال بود. سیاست های نظارتی قوی، تولید خودرو های الکتریکی را تشویق کرده است. از جمله مقررات خودرو های آلایندگی صفر کالیفرنیا، که خودروسازان را ملزم می کند تا تعداد معینی از خودرو های بدون آلایندگی را بر اساس مجموع خودرو های فروخته شده خود در کالیفرنیا تولید کنند. استاندارد های انتشار CO2 اتحادیه اروپا برای وسایل نقلیه نو؛ و سیاست خودرو های انرژی نو چین، که همگی به ارتقای پذیرش خودرو های الکتریکی به جایی که امروز هستیم کمک کرده اند.

فراتر از وسایل نقلیه مسافربری، بسکمک از وسایل نقلیه کوچک مانند اتوریکشاو، اسکوتر، دوچرخه و همچنین اتوبوس ها نیز برقی شده اند. با کاهش هزینه تولید باتری های لیتیوم یونی، این گزینه های حمل و نقل به طور فزاینده ای مقرون به صرفه می شوند و فروش خودرو های باتری دار را که به طور سنتی با سوخت های فسیلی کار می کردند، افزایش می دهد.

با این همه یکی از جنبه های مهمی که در مورد برق رسانی سیستم حمل و نقل باید به خاطر داشت این است که توانایی آن در کاهش انتشار گاز های گلخانه ای در نهایت به کیفیت شبکه برق بستگی دارد. به عنوان مثال، چین قصد دارد تا سال 2025 در حدود 20 درصد از وسایل نقلیه خود را برقی، اما شبکه برق این کشور همچنان به شدت به زغال سنگ متکی است. از طرف دیگر، دیگر حوزه های حمل و نقل برای برق شدن چالش برانگیزتر هستند. وسایل نقلیه بزرگتر و سنگین تر معمولاً برای برقی شدن مناسب نیستند، زیرا میزان و وزن باتری های مورد نیاز آن ها به شدت دردسر ساز است.

برای برخی از کامیون های سنگین، کشتی ها و هواپیماها، سوخت های جایگزین مانند هیدروژن، سوخت های زیستی پیشرفته و سوخت های مصنوعی به عنوان جایگزینی برای سوخت های فسیلی در حال بررسی هستند. با این همه بیشتر این راه حل ها هنوز از نظر اقتصادی امکان پذیر نیستند، و پیشرفت های قابل توجهی در این فناوری هنوز مورد نیاز است تا اطمینان حاصل شود که در نهایت کربن کمتری را منتشر کنند.

روی هم رفته به نظر نمی رسد که اتکای صرف به برقی کردن خودرو ها بتواند راه حل نهایی نجات از انتشار گاز های گلخانه ای و در نهایت گرمایش جهانی باشد. به عبارت دیگر، اگرچه فناوری های نو سوخت و وسایل نقلیه اغلب به عنوان راه حل های کربن زدایی برجسته می شوند، تغییرات رفتاری و سایر سیستم ها نیز برای کاهش چشمگیر انتشار گاز های گلخانه ای در این بخش مورد نیاز است. ما در حال حاضر در میانه این تغییرات هستیم و اگر بخواهیم در این زمینه به نتایج محسوسی برسیم باید سرعت عمل خود را بالا ببریم.

منبع: theconversation

ترجمه: مصطفی جرفی-خبرنگاران