آیا ناسا فرود انسان روی ماه را صحنه سازی کرد؟ - مهسان بلاگ

فرود انسان روی ماه در 20 جولای 1969 برای اولین بار، در جریان ماموریت آپولو 11 ناسا رخ داد. با این وجود از همان ابتدای موفقیت این دستاورد شگفت انگیز، بسیاری از هواداران تئوری های توطئه در داخل و خارج آمریکا ادعا کردند که سازمان فضایی ایالات متحده در یک فریب کاری عظیم سفر انسان به ماه را صحنه سازی نموده است؛ اما آیا واقعا چنین ادعایی می تواند درست باشد؟

جنجال های فرود انسان روی ماه

بیل کایسینگ (Bill Kaysing) در سال 1976، کتابی را با نام ما هرگز به ماه نرفتیم: کلاه برداری 30 میلیارد دلاری آمریکا منتشر کرد که همانند آنچه از اسم کتاب برداشت می کنیم، سفر انسان به قمر سیاره زمین را در اواخر دهه 60 میلادی تکذیب می نماید. کایسینگ یک افسر سابق نیروی دریایی آمریکا بود و به علاوه، به عنوان نویسنده تخصصی برای یکی از کمپانی های سازنده موشک های پروژه ارسال انسان به ماه هم کار می کرد.

به واسطه دستیابی به اطلاعات موشک های مأموریت های آپولو و سایر داده های سری مربوط به پروژه، کایسینگ ادعا کرد که فرود انسان روی ماه یک دروغ عظیم بوده و از آن موقع تا به امروز، بسیاری بر این باور هستند که ناسا توانایی عملی کردن وعده قرار دادن فضانوردان بر روی ماه تا سرانجام دهه 60 را نداشت و به همین دلیل، فیلم ثبت شده توسط اعضای ماموریت آپولو 11 روی قمر زمین، در واقع در یک استودیو فیلم برداری ضبط شده است.

هواداران نظریه فریبکاری ناسا به تصاویر ثبت شده روی ماه اشاره می نمایند و به نکاتی می پردازند که نشان دهنده جعلی بودن ویدیوست؛ این نکات به صورت گسترده توسط کارشناسان آنالیز شده اند و صحت ویدیو بار ها و بار ها تایید شده است. با این وجود یک نظرسنجی جدید در آمریکا نشان داد که بین 5 تا 10 درصد مرد نسبت به اطلاعات منتشر شده توسط دولت در این رابطه بی اعتماد هستند.

در سال 2012 نظرسنجی دیگری در بریتانیا تعیین کرد که 12 درصد مردم این کشور معتقدند که فرود انسان روی ماه اتفاق نیفتاده است! میزان هواداران تئوری توطئه در ایتالیا 20 درصد بوده و در روسیه، رقیب اصلی آمریکا در رقابت های فضایی و کوشش برای ارسال انسان به ماه، چیزی در حدود 57 درصد معتقدند که ایالات متحده در این رابطه دروغ گفته و فریبکاری نموده است.

دلایل آغاز تئوری های توطئه

در زمانی که کتاب کایسینگ منتشر شد، نوعی بحران بی اعتمادی بین مردم آمریکا نسبت به دولت به وجود آمده بود؛ در سال 1971 گزارش هایی به بیرون درز کرد که از دروغ گویی دولت در خصوص جنگ ویتنام خبر می دادند و از طرف دیگر، ماجرای کار گذاشتن شنود در دفاتر رقیب انتخاباتی نیکسون، رئیس جمهوری وقت آمریکا، در هتل واترگیت توجه بسیاری را جلب نموده بود. به علاوه صحبت های دیگری در خصوص توطئه های مربوط به ترور جان اف کندی در داخل دولت مطرح شده بود. به همین دلیل فضای دهه هفتاد میلادی برای انتشار کتابی که یکی از عظیم ترین دستاورد های تاریخ بشر را به کلی زیر سوال می برد، کاملا مناسب بود.

همان طور که اشاره شد، از زمان انتشار کتاب تئوری های فریبکاری فرود انسان روی ماه همچنان مورد توجه قرار می گیرند و برای آنالیز دلایل گوناگون دوام این تئوری ها و نظریه های توطئه آمیز دیگری که در خصوص اتفاقات تاریخی عظیم دیگر مطرح می شوند، باید جنبه های گوناگونی از جمله جنبه فرهنگی و روانشناسی را مدنظر داشت.

زیر سوال بردن ماموریت آپولو 11 این فکر را به ذهن بسیاری انداخت که حادثه های دیگری مثل حملات تروریستی 11 سپتامبر و یا تیراندازی هایی که در مدارس آمریکا اتفاق افتاده اند، توسط دولت صحنه سازی شده اند و مردمی که در فیلم ها و عکس های گوناگون به عنوان شاهدان و افراد آسیب دیده نشان داده می شوند، بازیگرانی هستند که برای دراماتیک کردن ماجرا استخدام شده اند.

در سال 1978 هم فیلمی به نام Capricorn One منتشر شد که به نوعی تئوری های توطئه کتاب کایسینگ را بازگو می کرد و در آن موضوع صحنه سازی فرود انسان بر روی سیاره مریخ، مخاطبان را به یاد ایده های مطرح شده توسط کایسینگ و دیگران می انداخت.

از طرف دیگر بسیاری از کسانی که فرود انسان روی ماه را دروغ می دانند، معتقدند که کارگردان فقید آمریکایی، استنلی کوبریک (Stanley Kubrick) فیلم فضانوردان روی ماه را ساخته و با انتشار فیلم دیگری از کوبریک به نام 2001 A Space Odyssey، یک سال قبل از ماموریت آپولو 11، این باور به وجود آمده بود که تکنیک های جلوه های ویژه به حدی پیشرفت نموده اند که حتی توهم حضور اشخاص بر روی یک جرم آسمانی دیگر را به وجود آورند.

به هر حال با وجود صحبت های گوناگون مطرح شده و تئوری هایی که به اشکال مختلف سفر انسان به ماه و یا واقعیت های دیگری مثل گرد بودن زمین را زیر سوال می برند، به نظر می رسد که گاهی اقناع عده ای از مخاطبانی که بر روی باوری غلط پافشاری می نمایند، غیرممکن است. از طرف دیگر با وجود این بحث که هر واقعیتی که ما در قاب تلویزیون و یا به وسیله رسانه های گوناگون می بینیم، می خوانیم و می شوریم، پتانسیل جعلی و دروغ بودن را دارند، اثبات واقعی بودن فرود انسان روی ماه از آنچه تصور می کنیم، سخت تر می گردد.

منبع:livescience

vetworld.ir: مجله دامپزشکی | مجله خبری دانشجویان دامپزشکی

virapars.ir: مجله ویراپارس | مجله گردشگری و مسافرتی، خبری و ورزشی