آیا یخ برای کوفتگی عضلات مفید است؟ - مهسان بلاگ

احتمالاً برای شما هم پیش آمده است که در تماس های تصویری و در حین مکالمه با طرف مقابل به تصویر خود نگاه کنید. اما این مسئله این تصادف نیست، چرا که بار ها و بار ها تکرار می گردد و ما همچنان به تماشای تصویر خود علاقه مند هستیم.

بسیاری از ما بعد از یک تمرین شدید یا آسیب ورزشی، برای کاهش درد و تورم عضلات از کیسه های یخ استفاده می کنیم. اما یک مطالعه نشان می دهد که استفاده از کیسه یخ ممکن است باعث کاهش روند بهبود درد یا کوفتگی عضلانی گردد.

کیسه های یخ که تقریباً در هر باشگاهی پیدا می شوند روند رایجی برای کاهش درد کوفتگی هستند و همه ما تجربه این را داریم که از آن ها استفاده نموده باشیم و دردمان کاهش پیدا نموده باشد؛ اما باید با احتیاط بیشتری از آن ها استفاده کنیم.

یخ ناحیه آسیب دیده را بی حس می نماید و تورم و التهاب را از بین می برد. اما، در سال های اخیر، محققان حوزۀ ورزش آغاز به آنالیز اثربخشی این فرایند نموده اند. تحقیقات نشان داد که افرادی که برای کاهش درد ساق پا از یخ استفاده کردند شدت دردشان نسبت به افرادی که استفاده نکردند کاهش نیافته بود و طول مدت بهبودی آن ها نیز تغییر ننموده بود.

بلکه بیشتر یک بار روانی بود که احساس می کردند یخ باعث بهبودی می گردد. در مطالعه ای دیگر تعیین شد که ورزشکارانی که بطور مداوم از کیس های یخ استفاده می نمایند قدرت و توانشان نسبت به کسانی که کمتر از کیسه یخ استفاده می نمایند بیشتر تحلیل می رود.

در یک مطالعه روی 40 موش جوان، سالم و مذکر خستگی عضلانی ناشی از ورزش را با شوک های الکتریکی روی عضلات آن ها شبیه سازی کردند. عضلات جوندگان، مانند عضلات ما، از الیاف تشکیل شده و با هر حرکتی منقبض می شوند.

دانشمندان بلافاصله پس از اعمال شبیه سازی شده، نمونه های عضلانی بعضی از حیوانات را جمع آوری کردند و سپس بسته های یخی ریز را روی پا های تقریبا نیمی از موش ها بستند، در حالی که بقیه را بدون یخ نگه داشتند. سپس هر دو گروه موش را هر چند ساعت و هر چند روز تا دو هفته از نظر عضلانی آنالیز کردند. با تمرکز بر سلول ها تمام بافت ها را موشکافی کردند تا اثر یخ را روی بافت ها آنالیز نمایند.

همانطور که بیشتر ما می دانیم، التهاب اولین پاسخ بدن به هرگونه عفونت یا آسیب است، سلول های ایمنی پیش از التهاب با عجله به منطقه آسیب دیده می روند، جایی که آن ها با میکروب های مهاجم مبارزه می نمایند یا تکه های آسیب دیده بافت و سلول را از بین می برند.

سپس سلول های ضد التهاب به آن فضا منتقل می شوند و باعث کاهش ساکشن التهابی و تشویق به تشکیل بافت سالم می شوند. اما التهاب غالباً همراه با درد و تورم است، که به طور قابل توجهی بسیاری از افراد از آن بیزارند و از یخ برای برطرف آن استفاده می نمایند.

یخ روند بهبودی را کند می نماید

با نگاهی به عضلات پای موش، محققان شواهد واضحی از آسیب تماشا بسیاری از رشته های عضلات را مشاهده کردند. آن ها بعلاوه در بافتی که از یخ استفاده نشده بود، تجمع سریع سلول های پیش التهاب را تماشاد. در عرض چند ساعت، این سلول ها بقایای سلولی را از بین بردند، تا اینکه در سومین روز پس از انقباض، بیشتر رشته های عضلانی آسیب دیده پاک شدند.

در آن موقع، سلول های ضد التهابی همراه با سلول های عضلانی ویژه ای که بافت را بازسازی می نمایند، ظاهر شدند و در خاتمه دو هفته، این عضلات کاملاً بهبود یافته به نظر می رسیدند.

در عضله یخ زده، بهبودی به طور قابل توجهی به تأخیر افتاده بود. فرایند رسیدن سلول های پیش از الهاب برای پاکسازی و آماده سازی برای بهبود در عضلات یخ زده هفت روز طول کشید در حالی که برای عضلات یخ نزده سه روز بود. حتی پس از دو هفته علائم مولکولی آسیب به عضله به جای مانده و بهبودی ناقص را نشان می دادند در حالی که برای عضلات یخ نزده بهبودی کامل اتفاق افتاده بود.

نتیجه این تحقیقات می گویند که کیسه یخ و یخ گذاشتن روی محل آسیب یا درد در عمل فرایند بهبودی را کند می نماید. اما آزمایش اجرا شده آسیب های جدی مانند پارگی، کشیدگی را آزمایش نموده بودند و نه درد و خستگی را به همین دلیل به آزمایش های بیشتر با نمونه های انسانی احتیاج است.

منبع: The New York Times