بانوی نور به نور پیوست - مهسان بلاگ

درودی نقاش ایرانی و کارگردان، نویسنده، منتقد هنری و استاد دانشگاه رشته تاریخ هنر بود. درودی به عقیده بعضی پیرو مکتب فراواقع گرایی (سورئالیسم) است.

ایران درودی در 11 شهریور 1315 در خانواده ای اشرافی در خراسان به دنیا آمد. پدرش خراسانی بود و مادرش قفقازی. تبار پدری اش پشت در پشت، بازرگان بودند و مادرش به همراه خانواده بعد از انقلاب اکتبر و تشکیل کشور شوروی از قفقاز به ایران مهاجرت کردند.

در کودکی با خانواده به اروپا سفر کرد و از شهرهای مختلف اروپا تماشا کرد. وقتی جنگ دنیای دوم آغاز شد، خانواده او در هامبورگ زندگی می کرد و با آغاز جنگ به ایران بازگشتند و مدتی در مشهد زندگی کردند و بعد به تهران آمدند و ساکن تهران شدند. درودی در حالی که در مدرسه درس می خواند، به علت علاقه به نقاشی به کلاس های آزاد طراحی و نقاشی هم می رفت. وی در سال 1954 برای تحصیل در رشته نقاشی در دانشکده بوزار در پاریس به تحصیل مشغول شد و در سال های 1954 تا 1958 به یادگیری هنر در آکادمی ها و دانشکده های گوناگون پرداخت: مدرسه هنرهای زیبای پاریس (بوزار)، مدرسه لوور پاریس، دانشکده سلطنتی بروکسل (ویترای)، انستیتوی آر.سی. آی نیویورک (رشته تهیه و کارگردانی برنامه های تلویزیون). پس از خاتمه تحصیلات به ایران بازگشت و در اردیبهشت 1339 آثارش در تالار فرهنگ تهران به نمایش گذاشته شد.

ایران درودی در بیش از 63 نمایشگاه انفرادی و بیش از 250 نمایشگاه گروهی در ایران و سراسر دنیا، آثار خود را به دید عموم گذاشت و با نوشتن کتاب در فاصله دو نقطه به نویسندگی نیز روی آورد.

درودی ضمن ترسیم دنیا، تصاویر ذهنی و رویاهای بلندپرواز خود در میان گل هایی روییده و دورنماهای غریب نورانی مفاهیم برخاسته از فرهنگ خود را بیان می کرد که درک آن در هیچ قالبی نمی گنجد. منظره ها غالب در آثار درودی بیشتر حاشیه کویر و گل هایی بود خاص با دیوارهایی شیشه ای و افق که به آثار وی فضایی خاص و عمیق می بخشید.

از درودی آثاری چون ایران درّودی (آثار نقاشی 1352-1338)؛ در فاصله دو نقطه…! زندگی نامه نقاش به قلم خود او و چشم شنوا (آثار نقاشی) به یادگار مانده است.