جلوه هایی از وحشت در آثار هنری - مهسان بلاگ

به گزارش خبرآنلاین، چهره مخوفی داشت. زنی با چشم های از حدقه بیرون زده که در شایعات فضای مجازی بچه ها را تهدید می کرد و آن ها را به کارهای خطرناک وامی داشت. مو مو مجسمه ای بود که در کارگاه هنرمندی ژاپنی ساخته شد.

کی سوکه آیسو خالق مجسمه دیوچهر مو مو است. آیسو مالک استودیویی در تاچیکاوا (واقع در غرب توکیو) است که برای برنامه های تلویزیونی عروسک و دیگر آلات مورد نیاز را تولید می کند. او که از هواداران داستان های عجیب و اشکال مرموز بود، سال 2016 مجسمه ای سیلیکونی خلق کرد که تصویرش در جهان مشهور شد و به ایران هم رسید.

اینجا بیشتر بخوانید: ترس های دانش آموزان ازچالش مومو:نگرانیم کسی ما را زیرنظر داشته باشد

البته او قصد نداشت با این مجسمه چالشی به پا کند یا کسی را بترساند حتی در زمان نمایش مجسمه کسی زیاد مجذوب آن نشد. او به ژاپن تایمز گفته بود: خودم بچه دارم و به خوبی نگرانی پدر و مادرها را درک می کنم. البته نمی توانم خوشحالی خودم را از دیده شدن کارم در سطح جهانی پنهان کنم اما از آن ها که پشت این پدیده های مجازی هستند خواهش می کنم که در استفاده از این تصویر احتیاط به خرج دهند.

وکای رده ای از آفریده های افسانه ای در داستان های فولکلور ژاپنی است. آیسو با الهام دریافت از آن ها کارهای زیادی خلق کرد که یکی همین مجسمه بود. داستانی محلی درباره روح زنی باردار که هنگام به جهان آمدن فرزندش از جهان رفته است. او با الهام دریافت از این داستان ها مجسمه ای خلق کرد که پاهای پرنده و سر انسانی داشت. این مجسمه در زمان نمایش چندان توجهی به خود جلب نکرد و بیرون کارگاه آیسو گاهی همسایه ها را می ترساند تا اینکه تبدیل به پدیده ای جهانی شد. پدیده ای که هم آیسو را به شهرت رساند هم تصویر مجسمه اش را به چهره ای آشنا در جهان تبدیل کرد.

آیسو تنها هنرمندی نیست که نگاه کردن به اثرش ترس را در وجود انسان زنده می کند. بسیاری دیگر از هنرمندان هستند که هر کدام جلوه ای از ترس را با هنرشان نمایان کرده اند.

اندی وارهول و صندلی اعدام

فضایی نفس گیر که قرار حس لحظه های پایانی زندگی فردی محکوم به اعدام را منتقل کند. هراس جلوه گر در صندلی الکتریکی اندی وارهول از جنسی دیگر است. صندلی الکتریکی بخشی از مجموعه مرگ و فاجعه اندی وارهول است که داستانشان از سال 1962 آغاز شد.

او با خلق این مجموعه در پی آزمودن نظری درباره نمایش تصاویر فاجعه بود. او در این باره گفته بود: وقتی تصاویر خوفناک را بارها تماشا می کنید، به راستی دیگر تاثیری بر شما نخواهند داشت.

اسطوره ای ترسناک از یونان باستان

یکی از نقاشی های مشهور پیتر پل روبنس تصویری خوفناک از پیرمردی در حال بلعیدن یک نوزاد است. این نقاشی بر اساس اسطوره ای از جهانی باستان خلق شده است. اسطوره ای که بر اساس آن نقاشی مشهور دیگری هم وجود دارد: ساترن پسرش را می خورد اثر فرانسیسکو گویا هنرمند نامدار اسپانیایی.

بر اساس این اسطوره یونانی کرونوس (ساترن در اسطوره های روم) یکی یکی فرزندانش را پس از تولد می بلعد. او با این کار دهشتناک قصد دارد جلوی یک پیش بینی آشنا را بگیرد که بر اساس آن فرزندی جای او را خواهد گرفت.

حشره ای که هیولا می شود

در ماجرایی شبیه به داستان مو مو، ویلیام بلیک، نقاش و شاعر انگلیسی با الهام دریافت از یک حشره خونخوار اثری خوفناک کشید. شبح کک آن گونه که از نامش پیداست تصویری از تخیل هنرمند درباره حشره ای کوچک است که خون می مکد.

آن طور که جان وارلی از دوستان نزدیک بلیک گفته است: او یک بار در خیال تصویری از شبح این حشره را دیده بود. در جهانیی که حشرات همیشه تهدیدی برای زندگی و سلامتی شمرده می شدند، عجیب نیست که هنرمندی چنین تصویری از بدنام ترین آن ها در خیال ببیند.

گاهی تصویری که هنرمندان در آثارشان نشان می دهند، جلوه ای بی تعارف از حقیقت است مثل صندلی الکتریکی اندی وارهول. گاهی نشانی از جهانی واقعی است که جلوه ای خیالی به خود گرفته است، مثل آنچه ویلیام بلیک نشانمان می دهد. گاهی هم ریشه در افسانه ها و اسطوره ها دارد.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا