حضور دوباره باستان شناسان در قلعه گنج - مهسان بلاگ

او با بیان این که شهرستان قلعه گنج پیش از این در یک فصل مورد آنالیز و شناسایی باستان شناسی نهاده شده، افزود: بر پایه آنالیز های باستان شناسی انجام شده، سابقه استقرار در شهرستان قلعه گنج به هزاره پنجم قبل از میلاد می رسد.

وی با اشاره به این که این شهرستان در بخش های پای کوهی و میان کوهی از قابلیت های فراوانی در منابع آبی برخوردار است که وجود همین امر سبب شکل گیری استقرارها در دوره مس سنگی و مفرغ ایران و منطقه شده است، ادامه داد: همچنین در عصر مفرغ با توجه به قابلیت های یاد شده استقرارهای انسانی گسترش چشمگیری پیدا نموده و با مناطق پیرامون و دوردست در ارتباط و مراوده فرهنگی بوده است که از آن جمله می توان به دشت جیرفت در مناطق همجوار و مناطق دور دستی چون بین النهرین اشاره نمود.

سد بلوبین 13 محوطه تاریخی را از بین برد/بلوبین یک مرکز فراوری سفال منطقه ای

همچنین به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، فاطمه فرشی جلالی - سرپرست هیئت باستان شناسی محدوده سد بلوبین در زنجان - با اشاره به یافته های کاوش نجات بخشی محوطه روستای بلوبین در محدوده سد بلوبین شهرستان ایجرود زنجان، تاکید نمود: این محوطه را می توان یکی از مراکز فراوری سفال منطقه ای محسوب کرد.

او با اشاره به تصمیم شرکت آب منطقه ای استان زنجان مبنی بر ساخت سد مخزنی بلوبین در محدوده شهرستان ایجرود این استان، در سال 1394، اضافه نمود: محدوده سد مورد آنالیز باستان شناسی نهاده شد که در نتیجه معین شد 13 محوطه در اثر ساخت سد از بین خواهند رفت، همچنین در این میان محوطه روستای بلوبین نیز جز محوطه های در خطر و نیازمند کاوش نجات بخشی نهاده شد.

وی با بیان این که این محوطه در ضلع شمالی روستا قرار گرفته است، افزود: دو ضلع شرقی و شمالی، با شیب زیادی به باغات اطراف منتهی می گردد و بر روی دو ضلع غربی و جنوبی، خانه های روستا قرار گرفته است.

این باستان شناس همچنینن با بیان اینکه نخستین فصل کاوش این محوطه با تمرکز به لایه نگاری و شناخت توالی فرهنگی انجام شد اضافه نمود: با توجه به این اهداف، دو ترانشه پلکانی در سمت شرق محوطه ایجاد و حدود 20 متر نهشته فرهنگی کاوش شد و در نهایت ترانشه دو به بستر صخره ای رسید.

وی نهشته های کاوش شده در این دو ترانشه را شامل انباشت خاک، خاکستر، معماری با دیوارهای سنگی و کف های حرارت دیده با جوش کوره خاطرنشان کرد و گفت: وجود حرارت دیدگی ها و جوش کوره، نشان می دهد که در این محل کوره های پخت سفال وجود داشته است.

فرشی جلالی با اشاره به اینکه سفال های به دست آمده را می توان به دوره اسلامی تاریخ گذاری کرد و اضافه نمود: عموم سفال های به دست آمده دارای خمیره قرمز و نخودی ساده بوده که به ندرت به شیوه مرصع با قطعات سفال لعاب دار تزیین شده اند.