8 کاخ باشکوه در استانبول که باید از آن ها دیدن کنید، عکس - مهسان بلاگ

کاخ عادله سلطان

کاخ تابستانی سابق عادله سلطان (Adile Sultan) بر روی تپه ای در قسمت آسیایی شهر واقع شده است. کاخ او که دختر سلطان محمود دوم بود، توسط معماری برجسته به نام سرکیس بالیان (Sarkis Balyan) در سال 1861 ساخته شد. عادله سلطان که همسر، فرزندان و برادرش را از دست داده بود، تصمیم گرفت زندگی اش را وقت امور خیریه کند. در سال 1916 او کاخش را به یک دبیرستان شبانه روزی دخترانه تبدیل کرد. هفت سال بعد به خاطر آتش سوزی این بنا آسیب جدی دید اما دوباره مورد بازسازی نهاده شد. امروزه از اینجا برای رویدادها، نشست ها و عروسی استفاده می نمایند.

کاخ بیلربی

کاخ تابستانی باشکوه بیلربی (Beylerbeyi) در قسمت آسیایی واقع شده و رد پای سرکیس بالیان را منعکس می نماید. این کاخ از ابتدا در سال 1829 به دستور سلطان محمود اول ساخته شد اما در سال 1851 به خاطر آتش سوزی آسیب دیده و دوباره در سال 1861 توسط بالیان در زمان حکومت سلطان عبدالعزیز مورد بازسازی نهاده شد. سلطان عبدالحمید دوم بین سال های 1912 تا 1918 که فوت شد در این کاخ حبس بود. همسر امپراطور اوژنی از فرانسه ، محمدرضا پهلوی از ایران و فرانتس یوزف اول از اتریش بعضی از چهره های سرشناس دولتی بودند که به این کاخ وارد شدند. این کاخ همه روزه به جز دوشنبه ها بین ساعت 9 صبح تا 17 برای بازدید عموم باز است. تماشای کاخ از تنگه بوسفر را بسیار پیشنهاد می کنیم.

کاخ چیران

یکی دیگر از گوهرهای به جا مانده از سرکیس بایلان، کاخ چیران (Ciragan) در بشیکتاش در سواحل بوسفر است. این کاخ به قسمت آسیایی و محله قدیمی شهر اشراف دارد. کاخ چیران به دستور سلطان عبدالعزیز ساخته و در سال 1871 به انتها رسید. این کاخ شاهد سال های آخر امپراطوری عثمانی بود. دوباره در آتش سوزی سال 1910 قسمت اعظم فضای داخلی آن ویران شد که البته مورد بازسازی نهاده شد. درهای چیران به طور رسمی در سال 1991 به روی عموم باز شد.

کاخ دلماباغچه

این کاخ به دستور سلطان عبدالمجید ساخته شد و طراحی آن را معمارانی از خانواده بالیان به عهده داشتند. دلماباغچه (Dolmabahçe) که در سال 1856 به انتها رسید، اقامتگاه شش سلطان عثمانی و آخرین خلیفه عثمانی بود. برخلاف توپکاپی (Topkapi) این کاخ بیشتر به سبک معماری غربی گرایش دارد. بعد از تاسیس جمهوری ترکیه، اینجا برای اقامت رئیس جمهور مورد استفاده نهاده شد. شاید معروف ترین اتاق کل کاخ اتاقی باشد که مؤسس ترکیه یعنی مصطفی کمال آتاتورک در آن درگذشت. همه روزه به جز دوشنبه ها می توانید از ساعت 9 الی 16 از اینجا بازدید کنید.

کاخ ایهلامو

آبراهه گلدن هورن دیگر در قرن نوزدهم چندان محبوبیت نداشت و مردی که در رأس حکومت بود، سلطان عبدالمجید اول، اقامتگاهی می خواست که بتواند چند شبی را قبل از رفتن به یکی از کاخ های کنار بوسفر در آن سپری کند. او به یکی از بالیان ها دستور ساخت کاخ ایهلامور (Ihlamur) در بشیکتاش را داد که از دو پاویلیون به سبک نسبتاً غربی هم تشکیل می گردد. این کاخ همه روز به جز دوشنبه ها از ساعت 9 الی 17 برای بازدید باز بوده و پیشنهاد می کنیم در یکی از پاویلیون هایش حتماً چای یا قهوه ای نوش جان کنید.

کاخ خدیو

خدیو (Khedive) در تپه ای در چوبوکلو (Cubuklu) در قسمت آسیایی واقع شده است. این کاخ آرنوویی را معماری ایتالیایی به نام آنتونیو لاشاک (Antonio Lasciac) برای خدیو عباس دوم مصر و سودان در سال 1907 ساخت. این کاخ حدود 40 سال متروک ماند تا در سال 1985 دوباره به روی عموم باز شده و به عنوان یک هتل، کافه و رستوران خدمات رسانی کند. کاخ خدیو دیگر یک هتل نیست اما هنوز هم بازدیدنمایندگان می توانند از یک وعده غذای لذیذ در آن خاطره ای دلچسب بسازند.

کاخ کوچوکسو

کوچوکسو (Kucuksu) توسط نیگوگوس بالیان (Nigogos Balyan) به سبک باروکی برای سلطان عبدالمجید اول ساخته شد و در سواحل بوسفر در قسمت آسیایی واقع شده است. شومینه های مرمری ایتالیایی، مبلمان اروپایی و آثار هنری ارزنده برای تزئین فضای داخلی آن به کار گرفته شده بودند. بعد از یک بازسازی چهارساله این کاخ دوباره از سال 1996 به روی عموم باز شد و ساعت کاری مشابه با کاخ های دیگر را دارد.

کاخ تکفور

کاخ تکفور (Tekfur) نمونه ای عالی از معماری بیزانسی بوده و در واقع تنها بازمانده از کاخ های به این سبک در استانبول به شمار می رود. این کاخ در آیوانسرا (Ayvansaray) واقع شده و احتمالاً در اواخر قرن سیزدهم آن را ساخته اند. بعد از فتح قسطنطنیه کاخ امپراطوری را به عنوان باغ وحش مورد استفاده قرار دادند و پس از آن هم به یک کارگاه سرامیک تبدیل شد. بازدیدنمایندگان برای ورود به اینجا باید از قبل از مدیریت موزه ایاصوفیه مجوز دریافت نمایند.