سفر به جزیره ای که 69 روز شب ندارد!، تصاویر

به گزارش مهسان بلاگ، ساکنان بومی یک جزیره در نروژ هم مثل شما فکر می نمایند و به همین دلیل است که می خواهند به کلی زمان را متوقف نمایند. دلیلش هم این است که بتوانند فرصت بیشتری داشته باشند. ساکنان جزیره کوچک نروژیِ سومارِی، درخواست نموده اند که این جزیره، رسما به اسم منطقه آزاد زمانی اعلام گردد.

سفر به جزیره ای که 69 روز شب ندارد!، تصاویر

ایده ای پر سر و صدا که زاییده افکار یکی از ساکنان جزیره به نام Kjell Ove Hveding است، به تازگی نقل محافل شده است. او به تازگی، با یکی از اعضای مجلس نروژ هم دیدار نموده، تا یک درخواست رسمی را مبنی بر خلاص شدن از شر زمان، دست کم در جزیره کوچک سومارِی، به ثبت برساند.

Hveding می گوید: با اجرایی شدن این ایده، شما سرِ کار می روید و وقتی کارتان تمام شد، انگار ساعت، زمان را برایتان نگه داشته و باز هم وقت دارید. همه درگیر مسائلی از این دست هستند، که باید این کار را بکنم، باید آن کار را بکنم. تجربه من این است که مردم فراموش نموده اند چطور باید درباره موضوعات ساده ای مثل خوبی هوا یا درخشش خورشید در روز، طبق غریزه رفتار، و فقط زندگی نمایند و لذت ببرند.

اگر چه که ممکن است، ایده کنار گذاشتن زمان، به نظر کسانی که بیرون جزیره هستند، نا مفهوم به نظر برسد، اما Hveding می گوید که ساکنان سومارِی- جزیره ای محدود با 320 نفر جمعیت، که در حوزه قطب شمال قرار دارد- به کارهای روزمره شان می رسند، همانطور که سال ها و نسل های گذشته این کار را می نموده اند.

این درخواست رسمی، که Hveding بر ثبت آن پافشاری می نماید، تنها مکتوب کردنِ روالی است که مردم این جزیره سال هاست طبق آن عمل می نمایند؛ چیزی که به چگونگی عملکرد چارچوب زمانیِ استانداردِ دنیا در این قسمت از دنیا ربط دارد و هرچه این زمان بندی استاندارد دنیای با زمان محلی، منطبق تر باشد، کاراییِ آن دست کم برای افرادِ محلی کاهش می یابد.

Kjell Ove Hveding (نفر دوم از سمت چپ) و حامیان کمپین توقف زمان، یک ساعت را می شنمایند، تا بر ثبت و پذیرش درخواستشان تاکید نمایند.

سومارِی که در لغت به معنای جزیره تابستان است، سواحلی از ماسه سفید دارد که بسیار نزد گردشگران محبوب است. اما چیزی که این جزیره را از نمونه های مشابه جدا می نماید، نحوه عملکرد زمان در این جزیره است. از نوامبر (آبان) تا ژانویه (دی)، خورشید اصلا طلوع نمی نماید و برای حدود 69 روز- از 18 می (28 اردیبهشت) تا 27 جولای (5 مرداد)- هم غروب نمی نماید. تابش بی وقفه خورشید در این مدت، اثر خاصی بر ساکنان جزیره می گذارد.

Hveding در بیانیه خود می نویسد: در مدتی که مدام روز است، ما هم طبق همین روال عمل می کنیم. در نیمه های شب، که به وقت محلی ها 2 صبح است، می بینید که بچه ها مشغول بازی فوتبال هستند، یا خانواده ها، خانه هایشان را رنگ می نمایند یا به چمن ها رسیدگی می نمایند و جوانان آماده شنا می شوند.

بنابر گزارش CNN از کمپین برقراریِ یک منطقه زمانی آزاد در جزیره، ساکنان امیدوارند که رسما بتوانند ساعت هایی شناور و منعطف را به مدارس و محل های کار و فعالیت افراد، اعلام نمایند.

حمایت از این جنبش، به شایستگی هر چه تمام تر، به وسیله ساعت های مچی ساکنان که به دیواره پلی در منطقه بسته شده بود (پلی که جزیره را به سرزمین اصلی متصل می نماید)، به شکلی نمادین رخ داد؛ یک یادآوری تلخ و گزنده از این موضوع، که زمان می تواند حداقل در این گوشه دنیا، به فراموشی سپرده گردد.

ایده اصلی توقف یا لغو زمان، قطعا ایده جذابی است، اما بسیاری از ناظران، این پرسش را مطرح نموده اند که چطور می توان این فکر و پیشنهاد را در عرصه زندگی اجتماعی مردم، که بر پایه زمان و ساعت بنا شده و به آن تکیه دارد، عملی کرد. به اسم مثال، حمل و نقل عمومی، مدارس و حتی فروشگاه های مواد غذایی، بدون داشتن یک برنامه زمان بندی مناسب، ممکن است دچار هرج و مرج و بی نظمی شوند.

بعد، موضوع دیگری پیش می آید، و آن هم این است که آیا اصلا به لحاظ بیولوژیکی ممکن است که کسی بتواند این سبک زندگی بدون زمان را حفظ کند؟ بر اساس اظهارات هان هافمن، استادیار علوم مرتبط با حیوانات در دانشگاه استان میشیگان، که متخصص ریتم شبانه روزی است، وجود این منطقه بدونِ زمان، خیلی غیر طبیعی خواهد بود.

هافمن شرح می دهد: مشکل اصلی این است که انسان ها، در قطب تکامل پیدا ننموده اند. بدن های ما به یک چرخه 24 ساعته عادت نموده که به واسطه چرخش زمین شکل گرفته است. در واقع، ما نمی توانیم در جهت مخالف سیر تکاملی خودمان حرکت کنیم و این دقیقا همان چیزی است که در این جور منطقه ها رخ می دهد، یعنی شما کارهایی را انجام می دهید که با چیزی که برای آن برنامه ریزی شده اید، در تضاد است.

به هم ریختن ریتم شبانه روزی، می تواند بر چیزهایی نظیر شرایط هضم و گوارش و دمای بدن تاثیر بگذارد و یا حتی ممکن است به بروز انواع بیماری منجر گردد. اما برخی تحقیقات نشان می دهد که انسان، با از دست دادن روشنایی، لزوما ریتم شبانه روزی اش را گم نمی نماید.

هر قدر هم که بحث و مجادله ها پیرامون موضوع حذف زمان بالا بگیرد، قضیه برای ساکنان سومارِی نهایتا به انطباقی جزئی، با تغییر سرعت به وجود آمده در عادات روزمره، ختم می گردد. در سطح جامعه ای که در حالت عادی هم با این مقوله دست به گریبان است، ایده توقف زمان، چندان بد و پیچیده نیست. تنها نکته کلیدی که در این میان وجود دارد، انعطاف است.

تورهای دور زمین: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور لحظه آخری، تور ارزان، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه

منبع: گردشبان
انتشار: 28 اردیبهشت 1401 بروزرسانی: 28 اردیبهشت 1401 گردآورنده: mahsanblog.ir شناسه مطلب: 93394

به "سفر به جزیره ای که 69 روز شب ندارد!، تصاویر" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "سفر به جزیره ای که 69 روز شب ندارد!، تصاویر"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید