چرا یک قطار در ژاپن فقط برای یک دانش آموز حرکت می کند؟ حقیقت ماجرای ایستگاه Kami-Shirataki
به گزارش مهسان بلاگ، در دنیایی که تکنولوژی، بازاریابی و سرعت در حال بلعیدن سادهترین جنبههای زندگی هستند، هنوز هم داستانهایی از گوشه و کنار جهان شنیده میشود که روح انسان را به تأمل وامیدارد. یکی از این داستانها، ماجرای قطاری است که هر روز تنها برای یک مسافر در ایستگاهی دورافتاده در شمال ژاپن توقف میکند. تصویری که در نگاه اول، احساس وفاداری سیستم حملونقل به مردم را زنده میکند؛ گویی همه امکانات برای تضمین آینده یک دختر نوجوان بسیج شدهاند. این روایت در فضای مجازی با موجی از تحسین، شگفتی و حتی شک همراه شد. اما در ورای این داستان، واقعیتهای اجتماعی و جمعیتی ژاپن نهفته است که آینده حملونقل عمومی در این کشور را به چالش کشیدهاند.

داستان این قطار مدتی است که در رسانه های اجتماعی، توجه همه را به خود جلب کرده است. ایستگاه قطاری که فقط با یک هدف به فعالیت خود ادامه می دهد؛ رساندن یک دختر دبیرستانی به مدرسه. در واقع تنها راه رسیدن به مدرسه برای این دانش آموز استفاده از این قطار است. سه سال است که یک قطار در ایستگاه Kami-Shirataki در شمالی ترین نقطه ژاپن توقف می کند. دقیقا در ساعت 7:04 صبح، این قطار یک مسافر را سوار کرده و به مدرسه می رساند و در ساعت 5:08 بعد از ظهر او را به خانه باز می گرداند.
برای دریافت مشاوره و خدمات تخصصی گردشگری و سفر به سراسر دنیا با مجری مستقیم تورهای مسافرتی و گردشگری همراه باشید.
سه سال پیش، اپراتور شرکت خط آهن Hokkaido تصمیم گرفت که این ایستگاه را تعطیل کند، تا اینکه متوجه شد یک نفر به طور مرتب از این قطار برای رفتن به مدرسه استفاده می کند. این ایستگاه به زودی در تاریخ 26 مارس یعنی زمانی که این دانش آموز از دبیرستان فارغ التحصیل شود، به کار خود پایان خواهد داد.
گرچه این ماجرا در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود اما روزنامه Sydney Morning Herald با اشاره به روزنامه سنگاپوری The Straits Times معتقد است که در نقل این ماجرا کمی اغراق شده است. طبق گزارش ها، این دانش آموز از ایستگاه Kyu-Shirataki و به همراه بیش از ده همکلاسی خود سوار این قطار می شود. به علاوه آنها برای بازگشت به خانه، سه خط قطار در اختیار دارند.
به هر حال واضح است که ژاپن با مشکل جدی افزایش جمعیت سالخورده روبرو است. به گزارش تلگراف، این کشور ممکن است یک سوم جمعیت فعلی خود را از دست بدهد و جمعیت آن به 85 میلیون نفر برسد که بیشتر آنها نیز به شهر ها مهاجرت خواهند کرد. همین امر سبب خواهد شد که در بسیاری از مناطق دورافتاده، ایستگاه های قطار برای همیشه تعطیل شوند.
نتیجهگیری:
گرچه روایت یک قطار که تنها برای یک دانشآموز توقف میکند، در نگاه اول رنگی از خیال و احساسات انسانی دارد، اما اگر نگاهی عمیقتر بیندازیم، خواهیم دید که این داستان در دل خود حامل پیامی جدیتر است. این ماجرا تنها دربارهی فداکاری یک شرکت ریلی نیست؛ بلکه بازتابی از تغییرات جمعیتی، مهاجرت روستاییان به شهرها و پیر شدن جمعیت در ژاپن است. همانقدر که این قصه الهامبخش است، به همان میزان زنگ هشداری است برای کشورهایی که در مسیر مشابهی قرار دارند. ایستگاههایی که یکییکی بسته میشوند، نه فقط نشانگر تغییر در سیستم حملونقل، بلکه نشانهای از تحولات عمیق اجتماعیاند که نیاز به برنامهریزی و آیندهنگری دارند.