مذاکرات صلح افغانستان به کجا می رسد؟ - مهسان بلاگ

به گزارش خبرنگاران، مصاحبه های فعلی صلح افغانستان از حدود شش ماه پیش شتاب بیشتری گرفته است. در ماه فوریه، طالبان و آمریکا با هدف زمینه سازی برای خروج نیرو های آمریکایی از افغانستان موافقت نامه ای امضا کردند. در همان زمان، قرار بود در ماه مارس گذشته، طالبان و دولت افغانستان مذاکرات مستقیم را آغاز نمایند. اما تشدید خشونت ها و منازعات سیاسی در کابل بر سر انتخابات ریاست جمهوری مانع از آغاز به موقع مذاکرات شد. با این حال، آمریکا مصمم به پیشبرد مذاکرات بود. به نحوی که بعد از موافقت نامه فوریه، قرار بود در کل افغانستان خشونت ها کمتر گردد و سپس زندانیان طالبان و دولت کابل آزاد شوند. خشونت ها کاهش نیافت و در بعضی مواقع بیشتر هم شد. اما این امر صدمه ای به مذاکرات نزد. دولت افغانستان و با ترغیب و احیانا تهدید آمریکا قبول کرد مذاکرات با طالبان را آغاز کند.

دور اول مذاکرات مستقیم صلح، درباره مسائل بنیادین و اساسی مانند نوع نظام سیاسی و ماهیت آن است. طالبان، خود را امارت اسلامی می نامد که ضرورتا به معنای نفی نظام جمهوری اسلامی فعلی افغانستان است. این موضوع کلی و بنیادین در بطن خود شامل موضوعات فرعی نظیر مشارکت سیاسی، حقوق مدنی، حقوق زنان، آزادی های اجتماعی و... می گردد.

سه طرف اصلی مذاکرات -آمریکا، طالبان و دولت افغانستان - هر کدام از زاویه متفاوتی به مسئله مذاکرات صلح نگاه می نمایند. در مراسم آغاز مذاکرات، مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا، خطاب به مذاکره نمایندگان افغانی گفت که انتخاب [نوع] نظام سیاسی، به عهده شماست. آمریکا عملا با بیان این موضع، خود را بی طرف نشان داد. امری که در نهایت به ضرر دولت افغانستان تمام خواهد شد. چرا که دولت افغانستان در برابر طالبان ضعف هایی دارد و بدون حمایت آمریکا قادر به تحمیل خواسته های خود نیست. دولت افغانستان، در اقدامی برای تاکید بر ماهیت مکثر و آزاد نظامی سیاسی آینده این کشور، اعضای هئیت مذاکره نماینده خود را از میان گروه های مختلف جامعه انتخاب کرد. دولت افغانستان نگران است که آزادی های فعلی را از دست بدهد و در مقابل، مجبور به پذیرش خواسته های طالبان گردد.

بعضی ناظران معتقدند که دولت دونالد ترامپ برای خارج کردن نیروهای آمریکا از افغانستان تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری سوم نوامبر عجله دارد.

از سوی دیگر، طالبان نیز فعلا با ادبیاتی کلی و عامه پسند درباره نظام سیاسی آینده افغانستان سخن می گوید و از ارائه جزئیات دقیق درباره نوع نظام مدنظر خود پرهیز می نماید. هئیت مذاکره نماینده طالبان اعلام نموده است که این گروه دنبال تاسیس نظام اسلامی است که همه قبایل و نژاد ها بدون تبعیض در آن با محبت و برداری زندگی نمایند.

یکی از سخت ترین و مهمترین محور های مذاکرات، نحوه مشارکت طالبان در حکومت آینده افغانستان است. طالبان، مآغازیت دولت مستقر در کابل را زیرسوال برده و آن را دست نشانده اشغالگران می داند. علاوه بر این، بحث محافظت از حقوق اقلیت ها و زنان نیز از موضوعات چالشی خواهد بود.

آمریکا خودش را از این موضوعات کنار کشیده و بر یک هدف اساسی تمرکز نموده و آن ممانعت از تروریسم در افغانستان و جلوگیری از تبدیل این کشور به پایگاهی برای حمله به منافع آمریکا است. زلمی خلیلزاد گفته است که هدف اصلی آمریکا منع تروریسم است. با این حال، آمریکا سعی می نماید به وسیله مشوق های اقتصادی بر فرایند مذاکرات تاثیر بگذارد. خلیلزاد گفته است موضوع حقوق زنان واقلیت ها بر هرگونه تصمیم کنگره در زمینه اعطای یاری اقتصادی به افغانستان تاثیر خواهد گذاشت. در عین حال، خلیلزاد توضیح داد که آمریکا در فرایند مذاکرات مداخله نخواهد کرد.

آمریکا دنبال راهی برای خارج کردن نیرو های خود از افغانستان است و چندان اهمیتی برای موضوعات داخلی این کشور - به جز مسئله تروریسم- قائل نیست. مذاکرات صلح افغانستان راهی برای تامین خروج نیرو های آمریکا از افغانستان و پایان دادن به طولانی ترین جنگ آمریکاست.

بیشتر بخوانید:

توافق آمریکا و طالبان؛ آیا افغانستان رنگ صلح را به خود می بیند؟

طالبان با درک این مسئله سعی می نماید امتیازات بیشتری از دولت افغانستان بگیرد. در این میان، دولت افغانستان ناگزیر است که در سایه شکاف های سیاسی در کابل امتیازات بیشتری به طالبان بدهد. امتیازاتی که اعطای آن ها، اگر چه به پیشرفت مذاکرات صلح یاری می نماید، اما ممکن است به برقراری صلح پایدار در افغانستان منجر نگردد.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

بانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما