بی تحرکی دوران کودکی را جدی بگیریم - مهسان بلاگ

محققان به طور خاص هیپرتروفی بطن چپ را مورد آنالیز قرار دادند، وضعیتی که با افزایش بیش از حد مقدار و توده قلب معین می گردد و پیش زمینه ای برای مسائل شدید سلامتی در بزرگسالان ازجمله حملات قلبی، سکته مغزی و مرگ زودرس است.

دانشمندان با ردیابی 1682 شرکت کننده از گروه بچه ها دهه 90 دانشگاه بریستول از سنین 11 تا 24، متوجه افزایش نگران کننده رفتارهای بی تحرکی از 6 ساعت در روز در ابتدا به 9 ساعت در بزرگسالی شدند.

این افزایش در عدم تحرک با افزایش 40 درصدی توده قلب طی دوره هفت ساله مرتبط بود که نشان دهنده پیشرفت قابل توجهی به سمت بزرگ شدن قلب است که بدون توجه به عوامل دیگری مانند چاقی یا فشار خون بالا رخ می دهد.

فعالیت بدنی ممکن است آسیب را جبران کند

با این حال، به نظر می رسد فعالیت بدنی سبک اثر محافظتی دارد. فعالیت بدنی سبک به طور میانه سه تا چهار ساعت در روز به طور قابل توجهی افزایش توده قلب را تا 49 درصد کاهش داد و با افزایش عملکرد قلب مرتبط بود.

در حالی که فعالیت بدنی میانه تا شدید نیز افزایش میانه 5 درصد در مقدار قلب را نشان داد که تا حد زیادی، سازگاری فیزیولوژیکی طبیعی در نظر گرفته می گردد.

شواهد بسیاری وجود دارد که نشان می دهد بی تحرکی در دوران کودکی تهدید برای سلامتی است که باید جدی گرفته گردد. باید تغییر پارادایم در نحوه نگاه ما به بی تحرکی دوران کودکی وجود داشته باشد زیرا شواهد به بمب ساعتی اشاره می نماید.

زمان بی تحرکی در دوران کودکی به دوره هایی اطلاق می گردد که بچه ها درگیر حداقل فعالیت بدنی هستند که معمولاً شامل نشستن یا دراز کشیدن غیر از خواب و فعالیت هایی مانند تماشای تلویزیون، بازی های ویدیویی یا استفاده از سایر وسایل الکترونیکی می گردد. افزایش رفتارهای بی تحرک در میان بچه ها نگرانی فزاینده محسوب می گردد زیرا با پیامدهای منفی مختلف سلامتی مرتبط است.

بی تحرکی با چاقی همراه است

بی تحرکی طولانی در بچه ها به علت مصرف کم انرژی با خطر بیشتر ابتلا به چاقی همراه است. بعلاوه می تواند بر سلامت متابولیک تأثیر بگذارد. گذشته از سلامت جسمانی، عدم تحرک طولانی مدت ممکن است بر سلامت روان تأثیر بگذارد و به مسائلی مانند اضطراب و افسردگی یاری کند.

علاوه بر این، عادات کم تحرکی در دوران کودکی می تواند در رشد مهارت های حرکتی و مهارت های اجتماعی که معمولاً در طول بازی فعال و تعامل با همسالان تقویت می شوند، اختلال ایجاد می نماید.

بعلاوه شواهدی وجود دارد که نشان می دهد صرف زمان بیش از حد در صفحه نمایش می تواند بر رشد شناختی و عملکرد تحصیلی تأثیر بگذارد که احتمالاً به علت کاهش مشارکت در فعالیت های محرک و مفیدتر است.

مقدار بالای فعالیت بدنی میانه تا شدید روزانه باید بخشی طبیعی از دوران کودکی و نوجوانی باشد، زیرا سلامت قلب و بعلاوه بهزیستی عمومی را بهبود می بخشد.

نتایج بر اهمیت افزایش فعالیت بدنی، به ویژه فعالیت میانه و شدید، کاهش رفتار بی تحرکی و پیشگیری از اضافه وزن از دوران کودکی برای پیشگیری از بیماری های قلبی تاکید می نماید.

نتایج این تحقیق در مجله اروپایی Preventive Cardiology منتشر شده است.