خلوت کردن با خدا آداب دارد - مهسان بلاگ

راز و نیاز به زبان خودمانی به زبان آدمی که پایش روی این زمین خاکی است و یادگرفته وقتی بر آستان بزرگی قرار می گیرد، چگونه کلمات و جملات را کنار هم قرار دهد تا دل آن بزرگ را به دست آورد و به خواسته اش برسد.

حالا این آدم زمینی در وقت سحر و در ماه رمضان مقابل خدا نشسته و مدح او را می گوید از هر راهی وارد می شود تا خداوند به او بله بگوید و کارش را راه بیندازد.

زیبایی دعای ابوحمزه ثمالی در همین است که به زبان انسان درمانده خاکی با خدا سخن می گویی و باور داری که بله را می گیری.

پای ابوحمزه روی زمین است، ادا درنمی آورد و ادعای عرفان و بزرگی و بی نیازی از اسباب دنیا نمی کند. می داند در این زمین چند صباحی گرفتار است و باید اسباب زندگی را جور کند پس نزد خدا می رود و نیازهایش را می گوید با این باور که بله را می گیرد. زیبایی دعای ابوحمزه همین است؛ همین باور به استجابت.

از دعای ابوحمزه که بگذریم همه دعاهایی که در ماه رمضان می خوانیم زیبا و آرام بخش اند. به درگاه می رویی و می دانی که دست خالی برنمی گردی و همین باور است که کارساز است. از دعای سحر که مدام می گویی الهم انی اسئلک تا دعای شب های قدر که هر چه صفات خوب است را می دهی به خدا و او را می خوانی که جوابت دهد. همه اینها مصداق همان جمله قدیمی است که به مقصد فکر نکن و از راستا لذت ببر. ماه رمضان و ادعیه اش راستای است پر از لذت تا این که به مقصد می رسی.

با محمدعلی مجاهدی، شاعر اهل بیت هم صحبت شدم تا این انسان وارسته برایمان از راستا بگوید از راهی که باید طی کنی تا به مقصد برسی و دلت آرام گیرد.

هیاهوی دل را خاموش کنیم

استاد مجاهدی درباره حال خوب و این که در ماه رمضان چگونه می توانیم آن را ذخیره کنیم که در دیگر روز های سال از بهره ببریم، می گوید: هر کار و حالتی مقدماتی دارد و داشتن حال خوب هم مستلزم مقدماتی است. به نظرم ماه رمضان امکان خلوت گزینی با خدا و امام زمان(عج) را برای ما فراهم می کند. خلوت گزینی آدابی دارد و باید در زمانی مشخص و در مکانی از قبل تطهیر و آماده شده، نشست. برای ورود به این خلوت باید هر چه را در دل داری بیرون در بگذاری و با خاطری خالی از همه تعلقات ورود کنی به این خلوت با این باور که در محضر خدا و ولی زمان هستی و آنها بصیر و سمیع اند و می بینند و می شنوند. لازم نیست کلامی را به زبان بیاوریم و کافی است در دلمان آنچه را می خواهیم مرور کنیم تا مورد عنایت خداوند قرار بگیریم. مهم این که در این خلوت ها آنقدر متمرکز و خالی باشی که صدای حق و خداوند را بشنوی. زمانی انسان صدای سکوت و صدای خداوند را می شنود که خانه دلش خالی باشد و ساکن. در یک خانه شلوغ، پرصدا و پرتمنا صدای خاصی هم بیاید در ازدحام صداهای دیگر گم می شود. سکون و خلوت و بی صدایی و بی تمنایی هم دفعتا و یکباره اتفاق نمی افتد و ریاضت شرعی مستمر نیاز دارد. باید در طول سال آن را تمرین کنی تا در ماه رمضان خانه دلت آماده تر باشد. شب و سحر بهترین زمان ها برای خلوت کردن است. یک ربع، نیم ساعت باید به خلوت نشست تا ذهن و قلب آماده شود. در این زمان باید دقت و توجه همه به خدا باشد با این باور که خداوند ناظر است بر آنچه بر دل ما خطور می کند.

تسلیم شدن در برابر قضا و قدر

استاد مجاهدی درباره تفاوت خلوت گزینی مسلمانان با مدیتیشن و مراقبه مثلا بوداییان می گوید: در دین اسلام تاکید شده بمیرید قبل از این که بمیرید، یعنی از منیت ها دور شوید و در برابر خداوند و قضا و قدر الهی تسلیم شویم. معنای مسلمانی همین تسلیم شدن است. بوداییان، مسیحیان، هندویان و... هم خلوت گزینی و مراقبه و سکون ذهن دارند اما مهم این است که هدف از این خلوت نشینی چیست. همه راه ها ممکن است به توحید ختم شود اما دین بوداییان، دین ابراهیمی نیست. در ادیان ابراهیمی روی این مساله تاکید دارند که اگر انسان می خواهد به درگاه خداوند تقرب یابد باید خلوت نشینی داشته باشد و ارتباطات معنوی محکمی را تجربه کند.

آقای مجاهدی درباره ادعیه ماه رمضان و استفاده از این ادعیه برای رسیدن به حال خوب و تداوم آن می گوید: باید ریاضت کشید و حالات قبض و بسط فراوانی را تجربه کرد. خداوند هم قابض است و هم بسیط. برخی از این قبض و بسط ها طبیعی است. در طبیعت دقت کنید؛ روز در کنار شب است، تاریکی در کنار روشنایی، خزان در کنار بهار، گل در کنار خار است و این تضاد هاست که سیر معنوی را شکل می دهد و انسان را به کمال می رساند. باید دقت کنیم که با یکبار خواندن دعای مثلا ابوحمزه ثمالی اتفاقات خاصی برای دل انسان رخ دهد. دل زمانی به سمت تعالی حرکت می کند و به مقصد می رسد که ریاضت و خلوت گزینی دائمی باشد. برای امور دنیوی وقتی می خواهی به نتیجه برسد کلی زمان لازم است، باید ابزار و وسیله جور کرد. امورات معنوی که خیلی دشوارتر و زمان برتر از امورات دنیوی است. همین که دعایی حال دلت را دگرگون کند، امید است اتفاقات خوبی در راستا معنویت برایت رخ دهد اما باید این لحظه را غنیمت بدانی و ممارست را شروع کنی.

خداوند باید اجازه وصل دهد

سیم باید از آن بالا وصل شود. اشتباه ما این است که تصور می کنیم این ما هستیم سیم را وصل می کنیم و به خدا نزدیک شده و ارتباط می گیریم. واقعیت این است تا خدا نخواهد هیچ ارتباطی وصل نمی شود. ما سیم باریک مسی هستیم در برابر مخزن لایتناهی و پرقدرت. این که یک سیم نازک بتواند به این مخزن وصل شود و جرقه بزند تفکری ساده انگارانه است. حضرت حق باید بخواهد تا انسان در راستا قرار گیرد و وصل شود. باید تاب این را داشته باشد که مراحل مختلفی را طی کند. خداوند که مخزن قدرت است هر کسی را به اندازه ظرفش شارژ می کند. اگر می خواهی از این قدرت بیشتر بهره مند شوی باید ظرفت را بزرگ تر کنی. ما باید تلاش خود را بکنیم، امیدوار باشیم با خلوت گزینی و تمرکز و ممارست و پاکی دل خداوند اجازه دهد به منبع لایزال او وصل شویم.

طاهره آشیانی - روزنامه نگار / روزنامه خبرنگاران

georgiaro.ir: تور گرجستان ارزان قیمت | تور تفلیس، باتومی، تور لحظه آخری گرجستان

dorezamin.com: دور زمین: سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده!