علت خود تخریبی ترامپ و متحدان سیاسی او چیست؟
به گزارش مهسان بلاگ، پاسخ آمریکا به پاندمی کرونا از موضع باخت-باخت بوده است. مرگ و میر ناشی از کرونا در آمریکا تا 15 برابر میانگین کشور های اتحادیه اروپا است و همزمان اقتصاد آمریکا نیز در حال جا ماندن از اقتصاد های عظیم اروپایی است؛ در واقع مرگ و میر بالای این روز های شهروندان آمریکایی ناشی از تفکرات دار و دسته سیاسیون خودخواهی است که قدرت را در دست دارند. دولت ترامپ و فرماندارانی نظیر ران دیسانتیس، فرماندار ایالت فلوریدا در ماه های اخیر همیشه تاکید نموده اند که هیچ ارتباطی میان رشد مالی و کنترل شیوع کرونا وجود ندارد و البته حق با آن ها نیز بود، اما نه از نظری که انتظار داشتند.
به گزارش دنیای اقتصاد به نقل از نیویورک تایمز، بازگشایی عجولانه کسب و کار ها در ایالات متحده موجب اوج گیری تعداد مبتلایان شد: در جمعیت آمریکا، مبتلایان به کرونا با میانگین 15 برابر بیشتر نسبت به کشور های اتحادیه اروپا یا کانادا در حال مرگ و میر هستند. با این حال سفینه فضایی نجات از کرونا که دونالد ترامپ وعده آن را داده بود سقوط کرد و در آتش سوخت: رشد اشتغال به نظر می رسد که متوقف یا منفی شده است به ویژه در آن دسته از ایالت هایی که بیشترین کوشش را در راستای لغو دستورات مربوط به فاصله اجتماعی افراد داشته اند و سنجه های اولیه نشانگر آن هستند که اقتصاد ایالات متحده از اقتصاد های عظیم اروپایی عقب افتاده است.
اما چرا ایالات متحده در حال شکست در دو جبهه اپیدمیولوژیک و مالی است؟
در ظاهر امر، پاسخ آن است که دونالد ترامپ و شرکای آن به قدری مشتاق بودند تا آمار رشد اشتغال را بالا نگه دارند که هم ریسک های ابتلا به کرونا را نادیده گرفتند و هم آثاری که اوج گیری مجدد یک پاندمی می تواند بر اقتصاد داشته باشد را مورد غفلت قرار دادند. همانطور که پیش تر نیز عنوان نموده ام این افراد آینده را قربانی کردند چراکه حاضر نبودند اندکی صبر بیشتر از خود نشان دهند. اما این همه ماجرا نیست.
در حقیقت، افرادی که همه تمرکز خود را بر روشن کردن موتور مالی قرار دادند، حداقل باید به حامیان طرح هایی که می توانستند علاوه بر بازگشایی کسب و کار ها مانع از اوج گیری دوباره شیوع شوند توجه می کردند که مهم ترین آن ها متقاعد کردن مردم آمریکا به استفاده از ماسک بود. در عوض، دونالد ترامپ افرادی که از ماسک استفاده می کردند را تمسخر می کرد و همزمان اغلب فرمانداران جمهوری خواه نیز نه تن ها از اجباری کردن استفاده از ماسک خودداری کردند، بلکه از اجرای مقررات مربوط به ماسک توسط شهرداران نیز ممانعت کردند.
به علاوه اشتیاق سیاستمداران دولت آمریکا برای مشاهده بازگشت اقتصاد به روز های اوجش باید به آنجا می رسید که تا زمان بهبود درآمدها، از قدرت خرید مصرف نمایندگان حمایت گردد. در عوض، جمهوری خواستار سنا، از توجه به انقضای طرح ویژه بیمه بیکاری که در 31 جولای رخ می دهد طفره می فرایند و این یعنی ده ها میلیون کارگر آمریکایی قرار است شاهد صدمه عظیمی به درآمد خود باشند و این امر در نهایت به اقتصاد کلان ضربه می زند؛ بنابراین چه اتفاقی در آمریکا اتفاق افتاده است و چرا رهبران آن اقدام متناسب را انجام نمی دهند؟ شاید آن ها نادان هستند. اما یک شرح عمیق تر دیگر نیز درباره رفتار خود تخریبی ترامپ و متحدان سیاسی او وجود دارد: آن ها همه جزو دار و دسته خودخواستار آمریکایی هستند. البته از دیدگاه جناح راست مدرن آمریکا، همه باید در جهت تامین نامحدود منافع فردی خود گام بردارند. در رویای آنها، به حداکثر رساندن سود توسط کسب و کار ها و انتخاب های نظارت نشده توسط مصرف نمایندگان نسخه ای برای یک جامعه متعالی است.
اما حمایت از این گزاره هرچه که باشد، بیشتر احساسی است تا خردورزانه. من همیشه شاهد خصومت جناح راست آمریکا در خصوص مقرراتی بسیار بدیهی و جزئی نظیر مخالفت با فراوری لامپ های کم مصرف بوده ام. این یک اصل در میان بخش اعظمی از راست گرایان است که پیشنهاد هایی در خصوص توجه به رفاه و سعادت دیگران موجب خشم آنان می گردد.
البته گاهی بر تن این خشم، جامه علاقه به آزادی پوشانده می گردد. اما همین افراد در برابر موقعیت هایی که بعضی از عوامل فدرال یا ایالتی معترضان آمریکایی را با گاز های اشک آور مورد حمله قرار می دهند، ساکت می مانند. آنچه راست گرایان از آن به عنوان آزادی نام می برند در واقع شانه خالی کردن از مسئولیت پذیری است.
اگرچه سیاست منطقی در شرایط بروز یک پاندمی سراسری درباره پذیرفتن مسئولیت است. دلیل اصلی که شما باید از رفتن به مکان های عمومی اجتناب کنید یا اقدام به استفاده از ماسک ها کنید نه به طور کامل ضرورت حفاظت شخصی است بلکه نکته اصلی آن است که با حضور افراد در مکان های پر ازدحام، شانس ابتلای دیگران به ویروس را افزایش می دهد. این همان موضوعی است که راست گرایان از شنیدنش نفرت دارند.
حتی شاید گاهی این نکته اهمیت می یابد که احتمالا راست گرایان از بی مسئولیتی خود منظوری دارند. زمانی که سناتور رند پاول تصور می کرد که به ویروس کرونا مبتلا شده است و منتظر پاسخ آزمایش خود بود، کماکان در باشگاه های ورزشی حضور می یافت. غافلگیرنماینده است که بدانیم راست گرایان تا چه اندازه نسبت به تمدید بیمه بیکاری یا افزایش مزایای آن معترض هستند. دلیل این اعتراض نیزاین می تواند باشد که پرداخت این مزایا ممکن است کارگران را دلسرد از اشتغال کند. هیچ مدرکی نیز برای تایید این ادعا وجود ندارد. این تنها آن چیزی است که جمهوری خواستار مایل به پذیرفتنش هستند.
یاری به بیکاران حتی اگر آن ها در این شرایط مقصر نباشند، به طور ضمنی تایید این گزاره است که آمریکایی های خوش شانس تر بهتر است به دیگر شهفرایندان نیز یاری نمایند. این همان تفکری است که باز هم مورد مخالفت راست گرایان است. البته من ادعا نمی کنم که جمهوری خواستار خودخواه هستند. اگر این تمام مشکل بود، شرایط کنونی آمریکا بسیار بهتر از حال حاضر بود.
نکته این است که خودخواهی مقدس آن ها موجب صدمه دیدن چشم انداز سیاسی این افراد می گردد با این روش که حتی زمانی که این خودخواهی به دیگران لطمه می زند، اصرار به حفظ آن دارند. آنچه ویروس کرونا در آمریکا فاش کرد، قدرتی است که در اختیار دار و دسته سیاسیون خودخواه واقع شده است و دلیل اصلی مرگ و میر بالای آمریکایی ها، همین دار و دسته خودخواستار است.
منبع: فرارو