مجادله استارتاپ ها و سازمان تامین اجتماعی - مهسان بلاگ

روزنامه هفت صبح نوشت:

یک: مدیران چند شرکت استارتاپی از جمله کافه بازار و پوشه، طی روزهای اخیر در توئیت هایی گلایه کردند که سازمان تامین اجتماعی رابطه آن ها با توسعه دهنده ها و برنامه نویس هایی را که محصولاتشان را روی پلتفرم آن ها عرضه می نمایند، شکلی از قرارداد پیمان محسوب نموده و این شرکت ها بابت پرداخت نکردن حق بیمه جریمه شده اند. این توئیت امین امیرشریفی، مدیرعامل کافه بازار را بخوانید:

در رسیدگی بیمه کافه بازار، توسعه دهنده ها رو پیمانکار کافه بازار دونستن! گفتن باید حق بیمه رو کسر می کردید و ما رو جریمه کردن. تا اینجا هم اعتراضات و نامه های ما به نتیجه ای نرسیده. اگه چنین چیزی عملی بشه، فراوری و توسعه محتوا ضربه جدی خواهد خورد. یا علی رجول، مدیرعامل پوشه هم در توئیتی نوشته: دوستان تامین اجتماعی بعد از حسابرسی دفاتر 96 و 97 تصمیم دریافت که 550میلیون تومان به ناحق از ما حق بیمه اخذ نمایند. دوبار می تونیم بریم هیات و در آخر هم دیوان عدالت اداری.

دو: اصل این بحث ها درحقیقت به ماده 38 قانون تامین اجتماعی برمی گردد که نحوه پرداخت و محاسبه حق بیمه در قراردادهای پیمانکاری را مشخص می نماید. طبق این قانون هر پیمانکاری موظف به پرداخت حق بیمه کارکنان خود است و تا زمان دریافت مفاصا حساب سازمان تامین اجتماعی کارفرما موظف است پنج درصد مبلغ قرارداد را به عنوان تضمین نزد خود نگه دارد و اگر چنین اقدامی انجام ندهد هم جریمه خواهد شد.

مشکل الان اینجاست که این تبصره مسدود کردن پنج درصد در سال 1372 به قانون ماده 38 تامین اجتماعی الحاق شده. یعنی زمانی که اصلا بحث اینترنت و فعالیت روی بسترهایی مثل مارکت های نرم افزاری مطرح نبود. بنابراین در درجه اول این ابهام وجود دارد که آیا می توان رابطه توسعه دهنده و برنامه نویس ها را با پلتفرم ها، نوعی از قرارداد پیمانکاری تلقی کرد؟ به طور مثال یک شرکت استارتاپی یک اپلیکیشن طراحی نموده و روی فروشگاه های نرم افزار اندرویدی فروخته و کاربرها دانلود کردند.

آیا صاحب آن فروشگاه نرم افزار موبایلی وظیفه داشته پنج درصد از مبلغ فروش آن شرکت استارتاپی را پیش خودش نگه دارد؟ به طور مثال در خصوص کافه بازار که الان میزبان 44میلیون نصب فعال نرم افزار و بازی است و خیلی از این برنامه هایش پرداخت های درون برنامه ای هم دارند، آیا اساسا از نظر فنی امکان محاسبه و مسدودکردن پنج درصد گردش اقتصادی این شرکت ها وجود دارد؟

سه: نکته بعدی اینجاست که در سال 94 با اجرای ماده 40 قانون برطرف موانع فراوری، به طور غیرمستقیم تغییراتی در قانون ماده 38 تامین اجتماعی وارد شد. همان زمان محمد حسن زدا، معاون فنی و درآمد وقت سازمان تامین اجتماعی خاطرنشان کرد که بخشنامه ای صادر شده و براساس آن حق بیمه شرکت های دانش بنیان صرفا براساس بازرسی دفاتر قانونی انجام می گردد و از اعمال ضریب حق بیمه قراردادها معاف هستند.

باز در همین بخشنامه آمده بود: مبنای مطالبه حق بیمه در خصوص پیمان هایی که دارای کارگاه های صنعتی و خدمات فراوریی یا فنی مهندسی ثابت می باشند و موضوع اجرای پیمان توسط افراد شاغل در همان کارگاه انجام می گردد، براساس فهرست ارسالی و بازرسی کارگاه است و از اعمال ضریب حق بیمه جهت قرارداد پیمان معاف هستند و سازمان تأمین اجتماعی باید مفاصاحساب این گونه قراردادهای پیمان را صادر کند. بنابراین یک ابهام دیگر هم به این ماجرا اضافه می گردد.

الان خود روزنامه ها با همین مشکل روبرو شدند که قراردادشان با چاپخانه ها شکلی از کار پیمانی تلقی شده و جریمه می شوند. در صورتی که خب چاپخانه ها هم محل ثابت دارند، هم کار توسط نیروهای شاغل در کارگاه آن ها انجام می گردد. روزنامه هم به نوعی این خدمات فراوریی را خریداری می نماید پس اینکه روزنامه ها را موظف به مسدود کردن پنج درصد مبلغ قرارداد با چاپخانه بدانیم نکته عجیبی نیست؟

چهار: این چندروز که بحث در شبکه های اجتماعی مطرح شده، این تلقی به وجود آمده که حسابرس های سازمان تامین اجتماعی هم خودشان می دانند مواردی که مثال زدیم، قرارداد پیمانکاری محسوب نمی گردد اما سعی دارند با استفاده از روزنه ها تیری در تاریکی پرتاب نمایند، شاید به درآمدزایی برسد. درواقع اما شفاف سازی نکردن در این زمینه، بدتر فضا را به ضرر سازمان تامین اجتماعی نموده است.

علی رجول، مدیرعامل پوشه نوشته که اگر مجبور به پرداخت این پول شویم، کشور را ترک می کنم و ادامه داده: حالا فهمیدم چرا قبلا یک مدیر اقتصادی گفته بود حساب اقتصادی به جای تک دفتره دودفتره باشد اما ترجیح می دهم مهاجرت کنم تا مجبور به دروغگویی شوم. شخص دیگری به او پاسخ داده که از سال 95 مشکل مشابهی داشته و به دیوان عدالت اداری شکایت نموده و حکم گرفته اما هنوز بیمه پول را عودت نداده است.

مدیر یک شرکت استارتاپی دیگر هم نوشته که او با همین شیوه مجبور به پرداخت 60میلیون تومان به صورت اقساط به سازمان تامین اجتماعی شده. در عین حال مدیرعامل کافه بازار هم در توئیت دیگری نوشته: درکی از کسب و کار پلتفرمی ندارن و اجازه انتقال پرونده به شعبه تخصصی شرکت های دانش بنیان هم نمیدن.

به جاش افرادی پیدا میشن که تماس میگیرن، میگن بیاین یه قرارداد با ما ببندین، پرونده تون رو درست می کنیم. ما تا آخر پیگیر این موضوع خواهیم بود و باج هم نمیدیم. امیدوارم به نتیجه برسیم. دیروز کوشش های ما برای دریافت پاسخی از مسئولان سازمان تامین اجتماعی در خصوص این ابهامات به جایی نرسید اما آمادگی داریم در روزهای آینده پاسخ مسئولان این سازمان را هم در روزنامه هفت صبح منعکس کنیم.

از درون گود

مسئولان پوشه و کافه بازار و یک عضو هیات مدیره اتحادیه کسب وکارهای مجازی در گفت وگو با هفت صبح روایت خود را از این ماجرا اینطور تکمیل کردند:

علی رجول (مدیرعامل پوشه): قراردادهایی با برنامه نویس هایی موبایل داشتیم و فضایی برای تبلیغات اجاره کردیم که بابت آن به آن ها پول پرداخت می شد. بیش از 100قرارداد مشتمل بر بیش از 10هزار اپلیکیشن. اما به جنس قرارداد اجاره هیچ بیمه ای تعلق نمی گیرد. درحال حاضر تامین اجتماعی ادعا دارد که این قراردادها برای توسعه اپلیکیشن بوده و طرف قرارداد پیمانکار پوشه محسوب شده و پوشه بر این اپلیکیشن ها مالکیت دارد.

این درحالی است که در حسابرسی تامین اجتماعی، کارشناس حسابرس این قراردادها را مشمول بیمه نمی دانستند اما در بازبینی ها دوباره خاطرنشان کردند که به این قراردادها بیمه تعلق می گیرد. ما برای پیگیری نامه نگاری کردیم و به صورت حضوری به دفتر حسابرسی تامین اجتماعی برای توضیحات مراجعه کردیم اما فرصت مذاکره با مسئولانی که ما را مشمول بیمه نموده بودند، داده نشد. پس از دوهفته، طی یک پیامک متوجه نهایی شدن گزارش حسابرسی شدیم که در آن می بایست مبلغ 7.8درصد از این قراردادها را پرداخت کنیم.

این جریمه بالغ بر 500میلیون تومان است. طبق قانون به افرادی که به صورت مشاور در شرکت ها مشغول می شوند، بیمه تعلق نمی گیرد. اما حالا تامین اجتماعی ادعا دارد که چون این قراردادها در زمان انعقاد به سازمان تامین اجتماعی گزارش داده نشده است، 30درصد هر قرارداد یعنی 28میلیون تومان هم به آن ها پرداخت کنیم.

سیاوش کسروی(کارشناس اقتصادی کافه بازار): سازمان تامین اجتماعی پس از بازرسی دفاتر بازار نوع قراردادهای شرکت با توسعه دهندگان را پیمانکاری تشخیص داد و خاطرنشان کرد که باید طبق ضریبی که خود سازمان مشخص می نماید، کافه بازار حق بیمه پرداخت کند. این در حالی است که به صورت شفاف مشخص است که نوع همکاری ما با توسعه دهندگان به صورت پیمانکاری نیست زیرا آن ها بدون اینکه سفارشی از ما گرفته باشند، می توانند برنامه خود را با هر محتوا و قیمتی حتی به صورت رایگان در پلتفرم قرار دهند.

به طور کلی روشی که سازمان تامین اجتماعی برای مشخص بدهی دارد، حاصل تفسیر نادرست قانون و استفاده از بعضی ابهامات قانونی است؛ مثلا به چه دلیلی برای قراردادها، ضریب 7.78 یا 16.67درصد مشخص می گردد؟ مگر غیر از این است که درآمد سازمان تامین اجتماعی مطابق قانون باید از حق بیمه کارکنان باشد؟ اما این مبالغ بدهی که با اعمال ضریب به قرارداد کارفرماست، در سابقه هیچ شخصی منظور نمی گردد. موضوع قابل بحث این است که توسعه دهنده ها مشمول ماده 38 نمی شوند که قرار باشد طبق ماده 41 برای آن ضریب تعریف گردد که کارفرما مجبور پرداخت گردد.

البته در بخش های دیگر هم بدهی نادرست برای کافه بازار در نظر گرفته شده است اما درحال حاضر بیشترین مشکل مربوط به توسعه دهندگان است که این مبلغ به قدری عظیم است که به کسب وکار شرکت ضربه جدی وارد می نماید. ما با اسناد و مدارک معتبر به هیات حل اختلاف بدوی رفته و توضیحات خود را به آن ها ابراز کردیم اما آن ها وارد جزئیات نشدند و حرف خود را مبنی بر پیمانکار بودن توسعه دهنده ها تکرار کردند. به نظر می رسد با این رویکرد صنعت توسعه نرم افزار با چالشی جدی روبه رو خواهد شد.

رضا الفت نسب (عضو هیات مدیره اتحادیه کسب وکارهای مجازی): ظاهرا تفاهم نامه ای در این باره وجود دارد اما در عمل به بن بست تفسیر و فقدان رویه های اجرایی مشخص می خورد. ما مدت هاست با سازمان تامین اجتماعی توافق نموده ایم که قانون بیمه حرفه و مشاغل آزاد برای افرادی که به صورت دورکار در فضای مجازی فعالیت دارند و کارفرمای مستقیم هم ندارند، جاری گردد.

یعنی نوعی بیمه توافقی برای افراد شاغلی که روابط آن ها رابطه معمول کارگری و کارفرمایی نیست. طبق این قانون بیمه این افراد به عهده خودشان است و مسئولیتی بر شرکت نیست. این بخش نامه تصویب و در حال انجام است. فقط برای رونمایی از آن منتظر افراد اتاق اصناف هستیم.

در کافه بازار هم این قانون شامل توسعه دهنده ها می گردد و باید از این قانون استفاده نمایند. کافه بازار می تواند از اتحادیه درخواست خود را اعلام کند و با گذران کارهای اداری و با اثبات این موضوع که رابطه توسعه دهنده ها با کافه بازار رابطه کارفرمایی نیست، می تواند مشکل خود را حل نماید.

2121

بانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما

مجله سامی: مجله سامی: انجمن های گفتگو