نادیا ندیم؛ گریخته از چنگ طالبان، جراح و ستاره پاریس!
به گزارش مهسان بلاگ، نادیا ندیم، بازیکن باتجربه تیم زنان پاری سن ژرمن که اصلیتی افغانستانی دارد و پیراهن تیم ملی دانمارک را می پوشد در مصاحبه با نشریه گاردین درباره قتل پدرش به دست طالبان، فوتبالیست شدن به عنوان یک پناهنده و تحصیل برای جراح زیبایی شدن، گفته است. بخش هایی از مصاحبه با نادیا ندیم را در ادامه می خوانید.

نادیای 200 ساله
فقط 32 سال سن دارم، اما احساس می کنم تجربیاتم خیلی بیشتر است، مثل اینکه 200 سال زندگی نموده باشم، هم در جهت خوب و هم در جهت بد. نادیا در انتهای صحبت هایش این را می گوید و بیان می نماید که وقتی 11 ساله بوده، جهت زندگی اش در یک چشم به هم زدن تغییر کرد، چراکه آن موقع طالبان او را متوقف نموده و پدرش را هم به قتل رسانده است. پس از آن مادرش راهی برای یاری به او و 4 خواهرش پیدا کرد و راهی کمپ پناهندگان در دانمارک شدند، جایی که زندگی اش برای همواره دستخوش تغییر شد و تبدیل شد به یکی از گلزن ترین فوتبالیست های جهان که برای تیم ملی دانمارک هم 92 مرتبه به میدان رفته است.
نادیا به طور حرفه ای در دانمارک، نیوجرسی، پورتلند، منچستر و حالا در پاریس فوتبال بازی نموده. او یاری کرد پاری سن ژرمن تا یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا بالا بیاید. مرحله ای که در صورت ادامه پیدا کردن مسابقات باید در آن با آرسنال روبه رو شوند. نادیا هم این روز ها کنار خانواده اش در دانمارک است و آرامش دارد، چراکه به گذشته فکر نمی نماید. او به 7 زبان جهان به طور روان صحبت می نماید و تنها یک ترم با فارغ التحصیل شدن در رشته جراحی زیبایی فاصله دارد. او باز هم درباره تجربیاتش در زندگی می گوید: فکر نمی کنم که بسیاری از مردم بتوانند بگویند که مثل من این چیز ها را در زندگی تجربه نموده اند. نمی خواهم مغرور به نظر بیایم، اما فکر می کنم برای بیشتر مردم نسبت به فرهنگ، مذهب و زبان بینش بیشتری دارم. این درون من از جهان های مختلفی ساخته شده.
برابری لذت عمل جراحی با لذت گلزنی
در این مورد که بازنشستگی از فوتبال برای نادیا قابل تحمل تر خواهد بود، صحبت نموده ایم. وقتی بقیه فوتبالیست ها این ورزش را کنار می گذارند، می گویند که هیچ چیز جای بازی کردن در زمین را نمی گیرد. برای نادیا این مسئله فرق می نماید، چراکه کار کردن به عنوان یک جراح می تواند او را بیشتر از زدن گل برای پاری سن ژرمن یا گلزنی در فینال جام ملت های اروپای زنان، احساساتش را برانگیزد. او در این باره هم بیان می نماید: وقتی از من می پرسند وقتی گل می زنی چه احساسی داری؟ می گویم واقعاً فوق العاده است، اما من همان احساس را وقتی دارم که در اتاق عمل هستم. چندی پیش من در یک بازی به میدان رفتم و واقعاً خسته بودم، اما بعد از بازی به یکی از پزشکان در جراحی کلیه یاری کردم. 2 ساعت آنجا در یک موقعیت ایستاده بودم و ابزاری را نگه داشتم که بتواند بهتر ببیند. نادیا در ادامه می گوید: زمانی خواهد رسید که به عنوان یک جراح تمامی مسئولیت ها برعهده من باشد و این فراتر از هر چیزی است که تجربه نموده ام.
اعتمادبه نفس در پزشکی و فوتبال
جراحی می تواند یک کار جذاب باشد، اما آن ها باید به طور مداوم حین کار نفس عمیق بکشند و به نوعی اعتمادبه نفس هم داشته باشند. نادیا در این باره می گوید: من این را به خوبی تجربه نموده ام. نمی دانم جراحان زیبایی عظیم ترین نفس عمیق را می کشند یا نه، اما شما برای بریدن بدن یک انسان احتیاج به اعتمادبه نفس زیادی دارید. همواره نزدیک پزشکانی بوده ام که برای کاری که انجام می دهند و روش انجام دادن آن، اشتیاق دارند. نادیا درباره اعتمادبه نفس در فوتبالیست ها هم بیان می نماید: قطعاً دارند. من ندیده ام کسی با اعتمادبه نفس پایین تفاوت عظیمی در فوتبال ایجاد کند. اگر ببینم کسی در حال لرزیدن است، پیش خودم فکر می کنم که به او اطمینان نداشته باشم.
مادری که پدر نادیا هم بود
داستان زندگی نادیا ارزش کندوکاو دارد. همان طور که گفتیم وقتی کوچک بود پدرش به دست طالبان از بین رفت. وقتی به مادرش نگاه می نماید می بیند که در 20 سال گذشته با شجاعت برای او مثل پدر هم بوده. ندیم درباره او هم گفت: این من را خیلی خشنود می نماید. به یاد می آورم که پدرم چقدر مرد خوبی بود. او همه کاری را انجام می داد. از طرف دیگر ناراحت هستم که در بیشتر زندگی ام تجربه کنار پدر بودن را نداشته ام. حتی زمانی که تجربه نموده ام کوچک بودم، برای همین احساسات مختصری وجود دارد، اما من هنوز مادرم را دارم. او یک خانم خونسرد است. او حتی قبل از آمدن طالبان قدرت تحصیل را می دانست و این چیزی بود که به ما یاد داد. او سعی می کرد به بچه های دیگر در افغانستان آموزش دهد. یک شخص احتیاج به تغییر دارد و او همواره سعی می کرد که آن شخص باشد.
دلتنگی برای فوتبال
فوتبال به عنوان یک پناهنده یاری کرد زندگی نادیا تا جایی که ممکن است تغییر کند و او نفر اول ورزش دانمارک در سال 2017 شد. فوتبال این روز ها به دلیل شیوع کرونا تعطیل است و نادیا هم برای آن ابراز دلتنگی می نماید. او در این باره می گوید: واقعاً دلم برای فوتبال تنگ شده. فوتبال بازی کردن با هم تیمی هایم و حضور در بازی های عظیم، اما ما یک باغ عظیم داریم. می توانم مثل یک کودک در آن فوتبال بازی کنم. قبل از مصاحبه هم یک ساعت آنجا بودم و کوشش می کردم چیز های جدید یاد بگیرم. خیلی خوب است، اما اگر در پاریس بودم داستان دیگری بود. در آپارتمان زندگی می کردم و نمی توانستم بیرون بروم. نادیا در خصوص شیوع کرونا در دانمارک هم می گوید: دانمارک یکی از کشور هایی بود که سریع واکنش نشان داد، بنابراین اوضاع را خوب مدیریت کرد. تعداد مبتلایان در حال کاهش است و به آرامی دوباره به جامعه بازمی گردیم.
منبع: خبرورزشی
منبع: فراروpariha.com: پریها | مجله گردشگری، تور لحظه آخری، تور ارزان قیمت، سفرنامه گردشگری
malayro.ir: تور مالزی ارزان قیمت، تور پنانگ، کوالالامپور، لنکاوی، تور لحظه آخری مالزی