بازگشت به جامعه با احتیاط
به گزارش مهسان بلاگ، جامعه غرب و البته بخشی از شرقی ها که ضربه های سنگینی از ویروس کرونا خورده اند حالا در این اندیشه اند که چگونه درب های جامعه خود را از نو بگشایند و به قرنطینه ای انتها بخشند که خود با هدف کاستن از دامنه نفوذ این بیماری به راه انداخته بودند.
کارشناسان بر این باورند پس از کشتارهای چند هفته اخیر کرونا در ایتالیا، اسپانیا، فرانسه، آلمان و بریتانیا در قاره اروپا و هجوم گازانبری این کسالت مهلک به امریکا و تلفات بی شمار در آنجا، ماه ژوئن (10 خرداد تا 10 تیر) زمانی است که فقط اوج این بیماری خاتمه خواهد گرفت و این جوامع قدری نفس خواهند کشید. با این حال باید راهکار هایی علمی یافت تا این بیماری دوباره برنگردد و تابستان را نیز برای مردم دهشت بار نکند. در این ارتباط می توان به حرف های توماس فرایدن، مسئول پیشین مرکز کنترل و پیشگیری بیماری های امریکا و جاشوا شارفشتاین معاون بنیاد بهداشت عمومی و مسئولیت های اجتماعی امریکا که از فراز و فرودهای اپیدمی های مسری و تأثیر شگرف آن بر جوامع آگاه اند رجوع کرد و به نقاطی روشن نایل آمد.
به گزارش سایت اندیشکده شورای روابط خارجی امریکا، فرایدن در میزگردی در این اندیشکده گفت: مهم این است که سنگ بنای روال عادی سازی و بازگشت به گذشته در روزها و ساعاتی باشد که مطمئن شویم سیل قربانیان وارد یک شیب محسوس شده اند. بازگشایی مشاغل و اجتماعات آسان است اما هر گونه شتاب در آن فاجعه وار خواهد بود. در هفته های اخیر حتی شبکه های بهداشت و کادرهای درمانی در خطر مرگ قرار داشتند و در نتیجه قرنطینه و درخانه ماندن تنها راه موجود بود اما در ماه ژوئن می توان به راهکارهای تازه ای رسید که البته با عنصر احتیاط همراه باشد. بنابراین نباید دستاوردهای چند هفته اخیر را به خطر انداخت. کرونا هنوز ضعیف نشده و همچنان فعال است. ویژگی منحصر به فرد آن سرعت در سرایت است و در نتیجه هر قدم خطا و توأم با عجله در این راه به مثابه خودکشی خواهد بود. به نظر من چهار هفته بعدی در فرایند مهار کرونا حیاتی خواهد بود و شمار مبتلایان قطعاً کاهش خواهد یافت اما باید سیاستی در بازگرداندن افراد به سرکارهایشان به کار گرفته گردد که موجب ازدحام عمومی نگردد که عامل اصلی قدرت دریافت کرونا بوده است.
شارفشتاین نیز که بر این باور است که بعضی سطحی نگری ها بویژه در امریکا عامل اصلی رسیدن قربانیان در این کشور به عددی بالای 50 هزار نفر و رسیدن بیماران به رقمی نزدیک به900 هزار نفر بوده است، در بخشی دیگر از این میزگرد گفت: اسباب تأسف است که بسیاری از مردم در امریکا به جای اینکه به افزایش مراقبت های درمانی خود بیندیشند در این فکرند که چرا سالن های آرایش یا زمین های تنیس شان به راه نمی افتد و چرا کنسرت های موسیقی شان تعطیل شده است. پلاکارد تعطیل روی درب ورودی رستوران های گرانقیمت لس آنجلس آنها را عصبانی نموده اما اصلاً به آمار کشته شده های کرونا که هرشب از تلویزیون هایشان پخش می گردد توجهی نمی نمایند، احتیاط برای آنها بی معنا است و می خواهند همان زندگی سریع و پرشور قبلی خود را داشته باشند.
شکست آشکار بشر
فرایدن همچنین می گوید مهم ترین مسأله پیدا کردن فرمول ها و مکانیسم هایی است که زنجیره ارتباط کرونا با سلول های انسانی را قطع یا تضعیف کند ولی پزشکان هنوز راهکاری نیافته اند و به همین سبب فقط مشغول ارائه راه هایی برای پیشگیری بوده اند و به محض اینکه ویروس وارد بدن انسانی می گردد، شکست را پذیرفته و فقط به جداسازی فرد بیمار از سایرین اهتمام می ورزند. از زمان سر برآوردن کرونا در ایالت ووهان چین که در ماه دسامبر 2019 (آذر 1398) بود و چینی ها آن را یک ماه پنهان نگه داشتند 4 ماه و اندی می گذرد و انسان هنوز نتوانسته است راهی را پیدا کند که پس از ابتلای انسان ها به این بیماری با ضرباتی کاری قدرتش را زایل و آن را سریعاً درمان کند. دستیابی به پلاسمای بدن بیمار و انتقال آن به بیماران جدید راهی بالنسبه خوب است و ایام درمان را قدری کوتاه می سازد اما برای دنیای که در امور تکنولوژی به پیشرفت های شگرفی در سال های اخیر رسیده این میزان ترقی در کوبیدن کرونا نه یک پیروزی ستودنی بلکه یک شکست آشکار است. قریب به پنج ماه پس از ظهور مرگبار کرونا تکرار دائمی شعارهای قبلی در مورد لزوم خانه نشینی انسان ها و نرفتن به اجتماعات و معرفی آن به عنوان تنها راه مبتلا نشدن به معنای قبول یک شکست بزرگ و رسمی در مقابل کرونا و فقدان علم بشر برای برخورد سریع با بلیه های جدیدی است که زندگی های مدرن اما سرشار از بی مسئولیتی ایجاد نموده و در آینده هم ایجاد خواهد نمود.
شارفشتاین با اشاره به دشواری های پس از خاتمه قرنطینه ها می گوید: اینکه آدم ها در غرب و شرق اروپا در ماه ژوئن به سر کار خویش برگردند خوب است اما باید دید هدف چیست. اگر فقط می خواهیم دنیا را دوباره امن و خاتمه صوری حیات کرونا را اعلام کنیم، کار بدی نیست اما بیشتر به یک خودفریبی می ماند. سیستم بهداشت عمومی در کشورهای بزرگ غربی که پیشتر هیچ تست بزرگی نداده بود در اولین آزمایش های بزرگش به شدت سرافکنده شده و دولت هایی که ادعاهای زیادی در این زمینه داشتند حالا باید اعتراف نمایند که هیچ تدبیر مؤثری ندارند. نگاهی به بیمارستان های انباشته از مبتلایان کرونا در اروپای غربی و همین طور امریکا بیندازند تا مطمئن شوند چطور متولیان سلامتی در این کشورها حرف های بی پایه می زدند و از توفیق های موهومی می گفتند که در سیستم های بهداشت و درمان خود به آن نایل آمده اند. ما با دولت ها و آدم هایی طرف هستیم که اگر دنیا بدون بحران باشد زبان شان در تمجید از خویش بلند است اما با آمدن اولین طوفان واقعی پنهان و فراری می شوند.
به سوی قبرستانی عمومی
فرایدن هم نگران بازگشایی مدارس است و مطمئن است اگر مدارس و سایر واحدهای تحصیلی در اروپا از ماه ژوئن باز شوند یک خودزنی بزرگ و وحشتناک از سوی دولت های متبوعه خواهد بود. وی می افزاید: می توان بازگشایی ادارات را البته با رعایت فاصله گذاری های فردی پذیرفت اما بحث مدارس و دانشگاه ها بحثی به کلی متفاوت و موضوعی است که اگر بد راهنمایی گردد اروپای غربی و امریکا را به قبرستانی عمومی و بی حد و مرز تبدیل خواهد نمود. دولت های غربی حتی در غربالگری انسان ها و تشخیص سریع بیماری ها در افراد ناموفق بوده اند و حال چطور می خواهند آکادمی ها را که محصلان را در فواصلی بسیار نزدیک به یکدیگر به آموزش وامی دارند از نو فعال نمایند و از این بابت خسران بزرگ تازه ای را متحمل نشوند. در استرالیا هم به سبب پراکندگی جمعیتی اندک در یک مساحت بزرگ شمار قربانیان به خودی خود کم بوده اما دولت مرکزی در کانبرا هم با خوشفکری بیشتری عمل نموده و از اشتباهات بزرگ مبرا بوده است. شارفشتاین اعتقاد دارد وقتی رفتن به یک آرایشگاه هم خطرناک است و امکان دارد کوتاه کردن مو هم به سبب آلوده بودن وسایل اصلاح موجب ابتلا به کرونا و مرگ گردد انسان ها باید دریابند موضوع بسیار حساس تر و خطیرتر از آنی است که می پندارند و نباید از سر بی تفاوتی و مسخره بازی با آن برخورد نمایند. وی می افزاید: دیدیم که سبک سری ها و غرورهای مسخره با امریکا و کشورهای معروف اروپای غربی در هفته های اخیر چه کرد و انبانی از کشته ها را روی هم چید و بیماران را در درمانگاه ها انباشته ساخت. آیا سیگنال ها و نشانه ها به اندازه کافی گویا نیستند؟ بازگشایی ادارات و مشاغل در ماه های ژوئن خوب است زیرا کرونا در آن موقع ضعیف تر از امروز خواهد بود اما اگر نیروی کار در بازگشتش به ادارات رسمی و مشاغل خصوصی مختلف به درستی راهنمایی و مدیریت نشوند و مدارس هم باز شوند، فاجعه ای بزرگتر از فجایع ماه های آوریل و مه(فروردین و اردیبهشت) شکل خواهد گرفت. به هوش باشیم.،ایران
منبع: ایران آنلاینfungroups.ir: گروه سرگرمی، مجله و انجمن سرگرمی
namit.ir: نامیت | مجله بازاریابی و مدیریت بازار