ونیز ایران کجاست؟
به گزارش مهسان بلاگ، در روستای سراخیه خوزستان، زندگی روی آب جریان دارد و قایق ها، وسیله رفت و آمد اهالی هستند؛ از این جهت، لقب ونیز ایران را به آن داده اند.
ونیز ایتالیا را به زندگی روی آب می شناسند؛ چراکه بستر این شهر، روی رودخانه شکل گرفته است و تردد در آن، با استفاده از قایق انجام می گیرد. با این حال و با وجود معروفیت ونیز، این نقطه، تنها مکان دنیا نیست که با قایق در آن تردد می نمایند.
در تالاب شادگان استان خوزستان نیز روستایی وجود دارد که با ویژگی های مشابه، لقب ونیز ایران را یدک می کشد؛ منطقه ای که در لیست دنیای یونسکو نیز به ثبت رسیده است. روستای سراخیه (صراخیه)، روستایی شناور در آب به شمار میرود و در واقع، آب از وسط این روستا می گذرد. خانه های مردم، در دو سوی کانال آب واقع شده است و آن ها برای تردد باید با قایق (یا به زبان محلی بلم) رفت وآمد نمایند.
تالاب بین المللی شادگان، که در زبان محلی هور الدورق یا هور الفلاحیه نامیده می گردد، با 400,000 هکتار وسعت، بزرگ ترین تالاب ایران به شمار می رود. آب این تالاب از رودخانه جراحی تامین می گردد و اهالی دو روستای سراخیه و رگبه، ساکنان اصلی تالاب شادگان هستند.
بافت سنتی روستای سراخیه و زندگی روی آب مردم این روستا، سراخیه را به یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری خوزستان تبدیل نموده است. علاوه بر این، فرهنگ بومی مردم عرب زبان این منطقه، اهمیت بسیاری از نظر مردم شناسی دارد.
معماری روستای سراخیه، بر اساس سنت بومی محلی شکل گرفته است و ساکنان این روستا، با استفاده از مصالح قابل دسترسی چون گل، خشت و نی، سقف خانه های خود را بنا می نمایند. زندگی مردم سراخیه، نه تنها روی آب جریان دارد، بلکه روزی آن ها نیز از تالاب تامین می گردد. ماهیگیری، پرورش گاومیش و گله های غاز، هیچ یک بدون حیات تالاب شادگان، امکان پذیر نیست.
میزبانی از گردشگران، شغل دومی است که زندگی مردم سراخیه را سر پا نگه می دارد؛ مردم روستا، گردشگران را سوار قایق های خود می نمایند، در میان تالاب می گردانند و منظره ها اطراف را به آن ها نشان می دهند. در نهایت، این گردش هیجان انگیز و آشنایی با زندگی مردم سراخیه، با پذیرایی و صرف غذای محلی انتها می گیرد.
در بخش هایی از تالاب شادگان نیز آلاچیق هایی به چشم می خورد که مسافران می توانند بساط پیک نیک خود را در آنجا پهن نمایند و از یک روز دلپذیر در کنار آب لذت ببرند. تماشای حیات وحش این منطقه نیز از دیگر جذابیت های سفر به شادگان و روستای سراخیه به شمار می رود. دلفین بینی بطری، گراز (با نام محلی خنزیر)، شنگ (چلیپ آلمای)، گربه جنگلی (بزون)، گرگ (ذنب) و میش، از جمله حیواناتی هستند که شانس تماشا آن ها را در این منطقه خواهید داشت.
علاوه بر پرندگان مهاجر فصلی، 174 گونه پرنده از جمله فلامینگو، حواصیل، گیلانشاه خالدار، لک لک، غاز وحشی، اردک مرمری، اردک سر سفید و اردک کرکری نیز در کنار این تالاب زندگی می نمایند. بعلاوه، تالاب شادگان، تنها زیستگاه و محل فراوری مثل اردک کرکری در دنیا به شمار میرود.
گفته می گردد که با توجه به اقلیم منطقه و پوشش گیاهی و جانوری تالاب شادگان، افراد بسیاری چون طبیعت گردان، گردشگران ماجراجو، گردشگران فرهنگی، گردشگران تاریخی، گیاه شناسان، جانورشناسان و عکاسان، از تماشای ونیز ایران و طبیعت اطراف آن، لذت فراوان می برند.
از اهالی استان خوزستان هستید یا تابه حال، سفری به تالاب شادگان و روستای سراخیه داشتید؟ ونیز ایران را چقدر و چطور می شناسید؟ لطفا تجربه سفر، نظرات و اطلاعات خود درباره سراخیه را با ما و سایر کاربران خبرنگاران در میان بگذارید.
منبع: کجارو / visitiran.ir / ایلنا / imna.ir / homsa.net