پاییز 59 به روایت ایلا
به گزارش مهسان بلاگ، جواد قاسمی:ایلا، پسربچه ای است که با پدر و مادرش در باغ وحشی نزدیک یکی از شهرهای مرزی استان خوزستان زندگی می نماید. او در دوستی با حیوانات باغ وحش، به تخیل خود هم پروبال می دهد و با آمیزه ای از واقعیت و خیال ماجراهای خودش پدر و مادرش را در نخستین روزهای جنگ تحمیلی روایت می نماید.
سادگی خیالانگیز و صمیمانهی روایت ایلا، هرچند خواننده را به حال و هوای اوایل پاییز 1359 در استان خوزستان و شروع جنگ میبرد، اما از تلخی و دلهرهی وقایع آن روزها هم کمی میکاهد. این روایت، باعث میشود ضمن درک بسیاری از سختیهای زندگی ساکنان مناطق مرزی درپی شروع حملهی ارتش صدام به کشورمان، گاهی لبخندی هم بر لب خواننده بنشیند.
دیشب یواشکی در گوش بابون پرندهام گفت: بپر برو شهر سروگوش آببده ببینی چه خبر شده. بچه بابون سرش را تکان داد و ویژی بالا پرید. در آسمان چرخید و چرخید و دور شد. توی حیاط منتظرش ایستادم. از یک شمردم و تا به صدوبیستوسه رسیدم. ویژی روی شانهام پرید و گفت: جشن، جشن، فشفشه، بادکنک، آتیشبازی.
به پدرم گفتم توی شهر جشن گرفتهاند و فشفشه هوا مینمایند. خیلی دلم میخواست به شهر بروم. اما پدرم ما را نبرد. گفت: نمیشه حیوانها را تنها گذاشت.
فکر کنم حیوانها هم مثل من دلشان میخواست به جشن بروند. برای همین لج نمودهاند و از دیشب تا حالا سروصدا مینمایند.
داستان ایلا، نگهبان باغوحش نگاهی کموبیش متفاوت به جنگ تحمیلی و پیامدهای آن میاندازد و گذرا، به برخی از لایههای زندگی و تغییر و تحول مفاهیم و وضعیت زندگی اهالی جنوب خوزستان میپردازد که در دیگر داستانهای حوزهی دفاع مقدس برای این گروه سنی، چندان به آن پرداخته نشده است.
ایلا، نگهبان باغوحش را زهرا فردشاد، نویسندهی متولد1350 نوشته و بهاره نیاورانی، تصویرگر متولد1364 کار تصویرسازی این داستان را برعهده داشته است. این کتاب 91صفحهای را نشر هوپا در سال1395 و به قیمت 8000تومان منتشر نموده است.
وقتی ایلا و مادرش، دور از پدر ناچار میشوند سوار بر دوچرخه کمی آذوقه بردارند و باغوحش را ترک نمایند، قفس برخی از حیوانات مثل پرندهها، خرگوشها، راسوها و بابونها را باز و آنها را آزاد مینمایند. بابونها دنبالشان میافتند و وقتی خسته در کنار جاده مینشینند تا چیزی بخورند: زیرچشمی یکی از بابونها را میبینم که به ما نزدیک میشود. چیزی به مادرم که پوست تخممرغ را میکند نمیگویم. لقمهی دیگری توی دهان مادرم میگذارم. مادرم هنوز مشغول کندن پوست تخممرغ است. بابون با دستهای درازش کیسهی خرما را از روی نانها برمیدارد و چند قدم عقب عقب میرود. مادرم... دنبالش میدود. بابونها یکییکی خرماها را توی دهانشان میگذارند و تندتر از مادرم فرار مینمایند. بلندبلند میخندم...
منبع: همشهری آنلاینبانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما
دور زمین: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله سرگرمی و گردشگری