4 نکته و 1 توصیه درباره کفش ها
به گزارش مهسان بلاگ، 1. اولین و مهم ترین نکته بهداشتی این است که کفش هایتان را جلوی در خانه تان از پا در بیاورید و به هیچ وجه با کفش وارد خانه نشوید. راه رفتن در خانه با کفشی که با آن بیرون خانه راه رفته اید مهم ترین راه انتقال میکروب ها، مواد آلرژن و آلاینده ها به داخل خانه است. نتایج آنالیز محققان میکروب شناسی دانشگاه آریزونا نشان می دهد که در
4 نکته و 1 توصیه درباره کفش ها
نویسنده: فرزانه فولادبند
1. اولین و مهم ترین نکته بهداشتی این است که کفش هایتان را جلوی در خانه تان از پا در بیاورید و به هیچ وجه با کفش وارد خانه نشوید. راه رفتن در خانه با کفشی که با آن بیرون خانه راه رفته اید مهم ترین راه انتقال میکروب ها، مواد آلرژن و آلاینده ها به داخل خانه است. نتایج آنالیز محققان میکروب شناسی دانشگاه آریزونا نشان می دهد که در کف کفش ها حدود 66 میلیون میکروب وجود دارد و تماس آن با سطح کف خانه موجب انتقال آلودگی و به خطر افتادن سلامت افراد خانه می گردد. توجه به این نکته به ویژه برای خانواده هایی که بچه ها نوپای شان روی زمین چهاردست و پا راه می فرایند، اهمیت بیشتری دارد.
2. برترین راه برای در امان ماندن از انتقال میکروب ها به کف پوش منزلتان، این است که برای قرار دادن کفش ها قفسه یا کمد دردار کوچکی در نزدیک ترین نقطه به در ورودی آپارتمان قرار دهید. هنگام ورود به خانه کفش هایتان را جلوی در از پا در بیاورید و درجاکفشی بگذارید، سپس دست هایتان را بشویید و با این کار از ورود آلودگی به خانه پیشگیری کنید.
3. می توانید برای هر کدام از افراد خانه و میهمان ها یک جفت دمپایی روفرشی جلوی در بگذارید تا کفش هایشان را جلوی در از پا درآورده و کفش های خانگی را به پا نمایند.
4. ورودی خانه، اولین جایی است که با ورود به خانه به چشم می خورد و وجود کفش های نامرتب در پاگرد، راهرو و ورودی خانه شرایط نامنظم و احساس بدی ایجاد می نماید. برای رفع کردن این مشکل و نظم دادن و مرتب کردن خانه بهتر است از حس بینایی که حس غالب ماست بهره ببرید. برای اینکه آنها جلوی در پراکنده و به هم ریخته نشوند اگر جای کفش ها را روی زمین یا روی طبقات جاکفشی با خطوط یا رنگ خاصی تعیین کنید، احتمال اینکه افراد خانه و به ویژه بچه ها کفش هایشان را روی آن قرار دهند بیشتر است. با این شیوه ورودی خانه تان ظاهر منظم تری خواهد داشت و طبقه های جاکفشی هم مرتب تر خواهد بود.
توصیه
واکس کفش، ماده ای است که برای براق کردن و محافظت از چرم کفش روی آن مالیده می گردد. این ماده مخلوطی از یک حلال مناسب مانند روغن تربانتین (یا پارافین و نفت) و ترکیبات روغنی مانند استارین، اولئین، لانولین و پاره ای روغن های نباتی و هیدروکربورهایی با قابلیت تبخیر مناسب و اتیلن گلیکول است. حین واکس زدن، اجزای قابل تبخیر، متصاعد شده و ترکیبات روغنی روی کفش به جا می مانند و ظاهری براق ایجاد می نمایند.
وقتی از واکس، زیاد و نادرست استفاده گردد؛ بوی متصاعد شده از هیدروکربور های قابل تبخیر آن می تواند به وسیله پوست یا دستگاه تنفسی جذب گردد و مسائل مختلف پوستی، چشمی، تنفسی و ناراحتی های کبد و کلیه و دستگاه اعصاب مرکزی را برایتان ایجاد کند؛ مسائلی مانند تغییر رنگ پوست و درماتیت، تحریک و سوزش چشم، گیجی و خواب آلودگی و حتی بعضی از انواع سرطان ها! بنابراین به همه افراد توصیه می گردد که حتما پیش از واکس زدن، دستکش بپوشند و در محیطی با تهویه مناسب کفش هایشان را واکس بزنند و به هیچ اسم واکس را جلوی دست بچه ها قرار ندهند و به آنها اجازه واکس زدن تحت هیچ شرایطی را ندهند.
بخار هیدروکربور های موجود در واکس می تواند برای خانم های باردار هم ضرر داشته باشد اما اگر آنها هم مانند بقیه افراد از دستکش هنگام واکس زدن استفاده نمایند و محیط شان هم تهویه خوبی داشته باشد، اشکالی ندارد که در مواقع ضروری خودشان کفش هایشان را واکس بزنند.
منبع:www.salamat.com
/ع
منبع: راسخونtani-buy.ir: مجله تانی بای، مقالات اقتصادی و کسب و کار
bigkurosh.ir: مجله کوروش بزرگ، وبلاگ خبری، تاریخی و تحلیلی