آشنایی با عوارض خوش خیمی که با کولونوسکوپی یافت می گردد

به گزارش مهسان بلاگ، کولونوسکوپی (آندوسکوپی روده بزرگ) منظم راهی برای غربالگری و تشخیص به موقع سرطان روده بزرگ یا کولون یا پولیپ های پیش سرطانی در سنین بالا است.

آشنایی با عوارض خوش خیمی که با کولونوسکوپی یافت می گردد

معمولا توصیه می گردد که غربالگری با کولونوسکوپی از 50 سالگی آغاز گردد و تا 75 سالگی ادامه یابد.

کولونوسکوپ یک وسیله لوله ای دراز و انعطاف پذیر با قطری حدود 1.25 سانتی متر است که تصویری از پوشش داخلی روده بزرگ را منتقل می نماید تا پزشک از لحاظ وجود ناهنجاری ها آن را آنالیز کند. کولونوسکوپ به وسیله راست روده وارد می گردد تا انتهای دیگر روده بزرگ پیش برده می گردد.

کولونوسکوپ قابل خم شدن است، بنابراین دکتر می تواند آن در طول قوس های روده بزرگ به جلو براند. ممکن است در حین انجام عمل از شما خواسته گردد که تغییر وضعیت دهید تا به دکتر در حرکت دادن کولونوسکوپ یاری گردد. کولونوسکوپ هوا را به درون روده بزرگ می دمد تا روده بزرگ باز گردد و بتوان واضح تر درون آن را دید.

در حین انجام این عمل ممکن است احساس خفیف چنگه شکمی داشته باشید. با کشیدن نفس های عمیق و آهسته در حین این عمل می توان این مشکل را تخفیف داد. هنگامی که کار دکتر تمام شد، در حالیکه پوشش درونی روده یزرگ را به دقت وارسی می نماید، وسیله را به آهستگی از خارج می نماید.

در حین انجام کولونوسکوپی ممکن است ضایعات خوش خیمی هم کشف شوند که ممکن است به علت بی علامت بودن شما تا به حال تشخیص داده نشده باشند. شایع ترین این ضایعه ها دیورتیکولوز و هموروئید هستند.

  • دیورتیکولوز

دیورتیکولوز اصطلاحی است که برای وجود دیورتیکول ها در روده به کار می رود- دیورتیکول ها ساختارهای کیسه مانندی هستند که گاهی در دیواره عضلانی روده بزرگ شکل می گیرند و به بیرون برجسته می شوند. این عارضه بسیار شایع است و بین 40 تا 60 درصد افراد آن ها را دارند و با افزایش سن هم شیوع آن بیشتر می گردد، به طوری که بیش از 65 درصد افراد بالای 80 سال به این عارضه مبتلا هستند.

دیورتیکول ها معمول بیشتر در کولون سیگموئید- بخشی از روده بزرگ درست بالای راست روده واقع شده است- تشکیل می شوند.

دیورتیکولوز فقط هنگامی علامت دار می گردد که یکی از این دیورتیکول ها خونریزی نمایند یا عفونی شوند. هنگامی که خونریزی در دیورتیکول رخ می دهد، معمولاً با شدت برای مدت کوتاهی ادامه می یابد، اما در اغلب موارد خونریزی به خودی خود بند می آید. علت خونریزی دیورتیکول دقیقاً روشن نیست، فقط می دانیم که عاملی با ایجاد جراحت یک رگ خونی در این کیسه خونریزی را ایجاد می نماید. حتی اگر خونریزی به خودی خود متوقف گردد، ممکن است مقدار زیادی خون از دست بدهید، بنابراین باید به نزد پزشک بروید.

دیورتیکولیت: دیورتیکول ها در بعضی از افراد عفونی می شوند و عارضه دیورتیکولیت به وجود می آید. دیورتیکولیت به اندازه دیورتیکولوز شایع نیست، میزان بروز دیورتیکولیت پایین و بین 4 تا 15 درصد در افراد دچار دیورتیکولوز است.

علت دقیق چگونگی ایجاد دیورتیکولیت نیز روشن نیست. سن بالا، چاقی، نداشتن فعالیت جسمی و میزان کم فیبرهای خوراکی در رژیم غذایی و نیز خوردن گوشت قرمز از عوامل خطرساز برای این عارضه هستند.

علائم معمول دیورتیکولیت یا عفونت دیورتیکول شامل درد در بخش پایینی شکم، اغلب در سمت چپ، تب و به هم خوردن عادات اجابت مزاج به صورت اسهال یا یبوست است. اغلب افراد دچار دیورتیکولیت در بخش پایینی چپ شکم درد دارند، اما خونریزی ندارند. پزشک شما احتمالاً برای یافتن نشان های التهاب فعال ممکن است دستور انجام سی تی اسکن از شکم را بدهد.

درمان معمول شامل تجویز آنتی بیوتیک ها برای هفت تا 10 روز است. افراد دچار عارضه شدیدتری مانند آبسه (ایجاد یک حفره چرک) می شوند تخلیه چرک لازم است که اغلب احتیاج به بستری شدن و دریافت آنتی بیوتیک وریدی دارد.

پیشگیری: هنوز دقیقاً معلوم نیست که آیا می توان از دیورتیکولوز یا دیورتیکولیت پیشگیری کرد یا نه. ورزش کردن، کنترل وزن و خوردن گوشت قرمز کمتر و فیبرهای گیاهی بیشتر ممکن است یاری نماینده باشد. بعضی از داده های پژوهشی نشان می دهند که مصرف فیبر بیشتر خطر ایجاد دیورتیکول و علامت دار شدن آن اگر از قبل دیورتیکول داشته باشید، را کاهش می دهد.

بزرگ سالان احتیاج به 25 تا 30 گرم فیبر خوراکی در روز دارند که از غذاهایی مانند حبوبات، غلات کامل، سبزی ها و میوه ها تأمین می گردد.

مصرف مکمل فیبر هم ممکن است مفید باشد. اما توجه کنید که به آهستگی میزان فیبر رژیم غذایی تان را بالا ببرید، چرا که بالا بردن سریع مصرف فیبر باعث ایجاد گازهای روده ای و آروغ زدن می گردد.

یک سؤال دیگر این است که آیا خوردن مواد غذایی که هسته های ریز دارند خطر دیورتیکولیت را افزایش می دهد یا نه؟ مبنای این سؤال این نظریه است که تخمه ها، مغزها و پاپ کورن ممکن است در داخل دیورتیکول ها گیر نمایند و باعث التهاب و عفونت شوند و به این ترتیب خطر دیورتیکولیت را بالا ببرند. اما این نظریه هیچ گاه ثابت نشده است. از طرف دیگر تخمه ها و مغزها منبع مهمی از فیبرهای خوراکی هستند.

  • هموروئیدها

هموروئیدها علیرغم شهرت بدشان بالشتک های عروقی طبیعی هستند که در ناحیه مجرای مقعدی در چهار سانتی متری انتهای روده بزرگ (راست روده) قرار دارند و نقشی در جلوگیری از نشت مدفوع ایفا می نمایند.

این بالشتک ها در دو قسمت داخل و خارج مجرای مقعد قرار دارند که به آن هموروئیدهای داخلی و خارجی می گویند.

هموروئیدها اندام های طبیعی این ناحیه هستند، اما اگر متورم و بزرگ شوند، نه تنها یاریی به فرد نمی نمایند، بلکه ممکن است هم باعث

نشت مدفوع و هم خونریزی و بیرون زدگی و درد و خارش به هنگام اجابت مزاج شوند.

اما علت این تورم و بزرگی چیست؟ وریدها در بافت همبند جای گیر می شوند. اگر این بافت ضعیف گردد، هموروئیدها برجسته می شوند. این ضعف بافتی ممکن است در نتیجه ترکیبی از عوامل ژنتیکی و فشار ناشی از نشستن طولانی مدت روی توالت یا زور زدن برای اجابت مزاج باشد.

بارداری هم یک عامل شایع تورم هموروئیدها است.

هنگامی که هموروئیدها در بخش پایینی راست روده (هموروئیدهای داخلی) متورم می شوند، ممکن است خونریزی نمایند و شما خون قرمز روشن را در توالت ببینید. اما تنها هنگامی که هموروئیدها به قدری بزرگ می شوند که به فراتر از مقعد گسترش می یابند (هموروئید خارجی) و خارش دار می شوند که می توانید توده آن ها را حس کنید.

این هموروئید خارجی که اغلب افراد از آن شکایت می نمایند، در بیرون از مقعد واقع شده است. هنگامی که این هموروئیدها متورم می شوند، پوست روی آن ها تحریک می گردد و تخریب می گردد و ممکن است خارش دار یا دردناک گردد. ممکن است لخته خون درون هموروئید تشکیل گردد که می تواند بسیار دردناک باشد.

هموروئیدها در فاصله سال های 45 تا 65 سال بیشترین شیوع را پیدا می نمایند.

درمان و پیشگیری: هموروئیدها اغلب با دریافت سابقه پزشکی و معاینه جسمی تشخیص داده می شوند.

اصولاً برای رفع کردن علائم هموروئید با توجه به نوع و تشخیص پزشک در این رشته چندین روش درمانی وجود دارد.

درمان های خانگی و تغییرات سبک زندگی معمولاً برای هموروئیدهای خفیف درجه اول و یا دوم خارجی مؤثر هستند مصرف رژیم غذایی پر فیبر یعنی میوه ها و سبزی هایی مانند کاهو، آلو، انجیر، نان سبوس دار برای پیشگیری از یبوست مفید است.

عادات اجابت مزاجتان را باید اصلاح کنید و همچنین باید از نشستن و زور زدن روی توالت برای دوره های طولانی خودداری کنید.

استفاده از ملین هایی مانند دوکوسات یا مسهل های ملایم اگر دچار یبوست باشید، سودمند هستند.

نشستن در لگن آب گرم می تواند درد و خارش را تسکین دهد. کرم های ضد هموروئید که بدون نسخه قابل تهیه هستند، حاوی آستروئید هستند که تصور می رود به کاهش التهاب یاری نمایند. اما شواهد علمی درباره تأثیربخش بودن آن ها وجود ندارد.

در صورتی که درون هموروئید خارجی لخته تشکیل گردد، پزشک شما ممکن است درمان جراحی برای برداشتن هموروئید را توصیه کند.

در موارد خونریزی های مکرر یا هموروئیدهای پیشرفته دردناک نیز ممکن است جراحی برای برداشتن هموروئید یا استفاده از شیوه های سرپایی مانند کوتر کردن (سوزاندن با جریان برق)، منجمد کردن، بستن هموروئید با حلقه لاستیکی توصیه گردد.

- مدفوع باقیمانده روی پوست. اگر ناحیه مقعدی به خوبی پاک نگردد، ممکن است مقدار مدفوع در محل بق بماند و باعث خارش گردد. در مواردی هم ممکن است مدفوع آبکی از مقعد نشت کند و باعث خارش گردد. این عارضه ممکن است در افرادی از جهات دیگر سالم که رژیم غذایی شان شامل مقدار زیادی مایعات است، رخ دهد.

- رژیم غذایی که حاوی غذاهای یا نوشیدنی هایی است که مقعد را تحریک می نمایند. شماری از غذاها و نوشیدنی ها ممکن است مقعد را تحریک نمایند، از جمله غذاهای تند، قهوه (چه کافئین دار و چه بدون کافئین)، چای، کولا، شیرِ، نوشیدنی های الکلی، شکلات، مرکبات، گوجه فرنگی و قرص های ویتامین C . هنگامی فرد این چیزها را می خورد یا می نوشد، معمولا 24 تا 36 ساعت طول می کشد تا خارش مقعد آغاز گردد. این مدتی است که غدا در طول آن مجرای گوارش را طی می نماید.

- درمان با آنتی بیوتیک ها: بعضی از آنتی بیوتیک های قوی که گونه های باکتریایی متعدد را از بین می برند، ممکن است از بین بردن اکولوژی میکروبی طبیعی روده ها باعث خارش مقعد شوند. این داروها را آنتی بیوتیک های وسیع الطیف می گیوند و از جمله شامل تتراسیکلین ها و اریترومایسین می شوند.

- تحریک ماده شیمیایی موضعی یا آلرژی پوست مقعد: در افراد حساس مواد شیمیایی و داروهایی که در ناحیه مقعد به کار می روند ممکن است باعث تحریک موضعی و واکنش های آلرژی شون. از جمله عوامل شایع این تحریک ها رنگ ها و رایحه هایی است که در دستمال توالت (به خصوص نوع های معطر) به کار می روند، اسپری های بهداشتی زنانه و سایر دئودورانت هایی که در این ناحیه و اندام های تناسلی به کار می روند و پودرهای تالک ضدباکتری، صابون ها و پاک نماینده های پوستی ضدباکتری، به خصوص صابون های معطر.

dorezamin.com: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور لحظه آخری، تور ارزان، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه

منبع: همشهری آنلاین
انتشار: 9 آبان 1400 بروزرسانی: 9 آبان 1400 گردآورنده: mahsanblog.ir شناسه مطلب: 13690

به "آشنایی با عوارض خوش خیمی که با کولونوسکوپی یافت می گردد" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "آشنایی با عوارض خوش خیمی که با کولونوسکوپی یافت می گردد"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید