آنها محکومند که تلفن چی شوند! - مهسان بلاگ

مجید مبارک مدیرعامل انجمن حمایت از نابینایان و کم بینایان ساوه در گفت وگو با خبرنگاران، موضوع اشتغال را دغدغه مهم نابینایان و کم بینایان دانست و اضافه نمود: در کشور ما نابینایانی با تحصیلات عالیه زندگی می نمایند که خود را به علوم روز و مدرن تجهیز نموده اند، اما متاسفانه یکی از معضلات جامعه ما که متاثر از بی توجهی به فرهنگ سازی است، محروم کردن نابینایان از فرصت ابراز توانمندی هایشان است.

مبارک، با بیان اینکه بسیاری از نابینایان شاغل نیز در پست هایی غیرمرتبط با توانمندی ها و مدارک تحصیلی شان بکار گرفته می شوند، گفت: به عنوان مثال یک نابینای دارای مدرک روانشناسی بعنوان تلفن چی یک اداره مشغول به کار می گردد، چرا که مدرک تحصیلی یک نابینا از سوی دستگاه های اجرایی پذیرفته نمی گردد، در واقع این باور در دستگاه ها و ادارات وجود دارد که نابینایان باید در مشاغلی نظیر تلفن چی اداره مشغول بکار شوند در حالیکه به جرئت می توان گفت که توانمندی نابینایان در مهارتی که در پی کسب مدرک تحصیلی بدست آورده اند از سایر کارشناسان مرتبط کمتر نیست و این ظرفیت در آنها وجود دارد که خدمات متناسب با تحصیلات دانشگاهی خود را ارائه دهند.

وی با تاکید بر اینکه به توانایی های نابینایان و توانمندی آنان در مشاغل گوناگون بها داده نمی گردد، اظهار کرد: عدم نگاه مناسب به ظرفیت شغلی نابینایان از سوی جامعه موجب شده است که این قشر پایگاههای شغلی خود را از دست بدهند و در مشاغلی به دور از توان تحصیلی و علمی خود بکار گرفته شوند.

مبارک توضیح داد: متاسفانه مسئولان چشمان خود را بر توانمندی های ناببیانایان و کم بینایان می بندند، در واقع تصور آنان از این قشر، افرادی دارای ناتوانی و محدودیت عملکرد است در حالی که نابینایی و معلولیت، محدودیت نیست، چه بسا معلولان و نابینایانی که از استعداد و توان بالقوه ای برخوردار بوده و در سطوح عالی مدیریتی می توانند بدرخشند و برای کشور مفید و موثر واقع شوند.

وی توضیح داد: نابینایان از توان بالایی در انجام امور برخودارند و حتی توان تدریس در دانشگاه، مدرسه و دیگر جوامع علمی را دارند. آنها می توانند در محیط های اداری به عنوان کارمند، در مشاغل صنعتی بعنوان کارگر و در فعالیت های مالی و تجاری تحت عناوین مختلف مشغول کار شوند.

مبارک در ادامه با تاکید بر اهمیت توجه به ایمنی تردد نابینایان در محیط های شهری و روستایی، این مسئله را نیز یک دغدغه یا بهتر می توان گفت یک گرفتاری بزرگ برای این قشر عنوان و اظهار کرد: جامعه نابینایی ایران به دلیل مناسب سازی نشدن معابر با خطرات گوناگونی روبرو است، در واقع تردد این قشر در خیابان های ایران، ایمن نیست، در حالی که دسترسی پذیری به محیط امن عبور و مرور از احتیاجهای اولیه این افراد است.

وی دسترسی پذیری حرکتی را امکانپذیری حرکت در محیط تعریف کرد و گفت: متاسفانه این دسترسی ها و ایمنی تردد برای نابینایان و کم بینایان عموما در ایران وجود ندارد.

وی به مقایسه زیرساخت های موجود در ایران با کشورهای توسعه یافته پرداخت و اضافه نمود: زیرساخت های لازم برای برآورده کردن مطالبات نابینایان در ایران به اندازه کافی تامین نشده است، به عنوان مثال راستا ویژه عبور نابینایان در اغلب خیابان های شهری ایجاد نشده یا اگر هم ایجاد شده فاقد استانداردهای ضروری است.

مبارک گفت: در کشورهای توسعه یافته براساس قانون رانندگان موظفند به محض مشاهده تردد افراد دارای عصای سفید در خیابان خودروی خود را متوقف نموده و پس از عبور کامل نابینا از خیابان، اقدام به ادامه حرکت نمایند، به عبارتی عصای سفید در این موارد بعنوان یک تابلوی هدایت و رانندگی عمل می نماید که راننده به محض رویت آن باید توقف کند.

وی با تاکید بر اینکه تقاطع ها در کشور ما باید مانند کشورهای توسعه یافته به چراخ گویا مجهز شوند، بیان کرد: در کشوری نظیر آلمان در چراغ های هدایت و رانندگی دکمه ای برای استفاده نابینایان جهت تغییر وضعیت چراغ به وضعیت قرمز تعبیه شده است که به آنان یاری می نماید که با امنیت خاطر از خیابان عبور نمایند.

مبارک در ادامه گفت: متاسفانه در کشور ما نه تنها هیچگونه تمهیداتی جهت مناسب سازی و ایمنی تردد نابینایان در خیابان صورت نگرفته است، بلکه رانندگان و مردم نیز به این احتیاج نابینایان بی توجه هستند و در این شرایط یک نابینا باید مدت ها در کنار خیابان بایستد تا شرایط ایمن برای تردد وی مهیا گردد.

وی با انتقاد از مناسب سازی نشدن پیاده روهای شهری برای تردد نابینایان گفت: مسئولان باید از نابینایان در مورد احتیاجهای آنان مشاوره بگیرند. بنده بعنوان یک نابینا می توانم اطلاعات لازم را در مورد استانداردهای جهانی ایمنی تردد نابینایان در اختیار مسئولان قرار دهم.

مدیر عامل انجمن حمایت از نابینایان و کم بینایان دشت امید ساوه در ادامه آمار نابینایان و کم بینایان ساوه را طبق آمار اداره بهزیستی بالغ بر 250 نفر بیان کرد و اضافه نمود: هم اکنون حدود 150 نفر تحت پوشش این انجمن هستند که بالغ بر 70 درصد آنان بیکارند، البته بعضی نابینایان به دلیل کهولت سن و ابتلا به بیماری دیابت نابینا یا کم بینا شده اند، این افراد تحت پوشش انجمن نیستند چرا که هیچ خدماتی نمی توانند دریافت نمایند.

او همچنین درخصوص برخورداری نابینایان ساوجی از کارت منزلت گفت: قانون حقوق معلولین که در سال 1397 اصلاح شد در ساوه به خوبی اجرا نمی گردد. بعضی موضوعاتی که در این قانون پیش بینی شده است نظیر حمل و نقل درون شهری رایگان برای جامعه هدف این قانون، نیم بها بودن حمل و نقل برون شهری و بعضی دیگر از بندهای این قانون در این شهرستان عملیاتی نمی گردد.

15 اکتبر مصادف با 23 مهر ماه به عنوان روز بزرگداشت نابینایان و عصای سفید، نامگذاری شد. در این روز قانون عصای سفید توسط یونسکو تصویب شده است.

مجله رویای کره ای: مجله رویای کره ای | مجله گردشگری شرق آسیا

مرد کوچک: مرد کوچک | مجله سبک زندگی و کسب و کار