اجرای پروژه پژوهشی برآورد و آواربرداری بنای تاریخی زیج منیژه انزل شهرستان سرپل ذهاب
به گزارش مهسان بلاگ، عملیات میدانی پروژه پژوهشی حدس و آواربرداری به منظور خواناسازی برای بازسازی بنای تاریخی زیج منیژه انزل شهرستان سرپل ذهاب استان کرمانشاه، یکی از شاخص ترین نمونه های معماری در بازه زمانی احتمالی اواخر ساسانی و قرون اولیه، شروع شد.

به گزارش خبرنگاران به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، فرزاد مافی سرپرست هیئت باستان شناسی امروز یکشنبه 26 مرداد 99 با اعلام این خبر گفت: این پژوهش با مجوز پژوهشگاه به عنوان بخشی از فعالیت های پژوهشی پایگاه محور تاریخی فرهنگی ساسانی کرمانشاه برای دستیابی به اهدافی از قبیل تداوم کوشش به منظور شناسایی دقیق تر یک اثر فاخر معماری، کاوش و پیگردی باستان شناسی و نیز برای شناخت بهتر اجزا و اندام های بنا با رویکرد تدقیق گاه نگاری و... شروع شده است.
او برنامه ریزی برای پروژه های حفاظت و بازسازی و آواربرداری به منظور خواناسازی هرچه بهتر بنا، افزایش اطلاعات موجود در راستای مطالعه و مستندسازی بنا و اطلاعات موجود در راستای آسیب شناسی و فن شناسی بنا را از دیگر اهداف اجرای این پروژه مطرح نمود.
مافی توضیح داد: این اثر که ظاهراً در تاریخ 9 بهمن 84 با شماره 14143 به ثبت آثار ملی رسیده در بخش میانی نیمهٔ شمالی دشت قلعه شاهین و در حد فاصل ارتفاعات موسوم به کوه برز در شمال و کوه دنه خشک در جنوب، واقع شده که اهالی آن را زیج منیژهٔ روستای انزل می خوانند.
او با اشاره به این نکته که این بنا 140×140 متر ابعاد دارد و در جهات اصلی جغرافیایی ساخته شده است، اعلام نمود: ساخت وسازهای آشکار همگی با استفاده از لاشه سنگ های آهکی با ابعاد متوسط (قطر 25×20 سانتیمتر) به صورت غوطه ور در ملات گچ ساخت شده است.
سرپرست هیئت باستان شناسی اضافه نمود: بنا دارای چهار برج مربع شکل در چهار گوشهٔ بناست که به علت ریزش بخش هایی از آن به خوبی قابل اندازه گیری نیست و به نظر می رسد که شامل یک سری اتاق های طولی، تقریباٌ هم اندازه مجاور باشد که پیرامون یک حیاط مرکزی را احاطه نموده اند.
او اضافه نمود: در میانهٔ بنا و در محدوده مرکزی اثر مورد بحث، بقایای ساخت وساز چهار گوش مربع شکلی وجود دارد که با همان مواد و مصالح ساخته شده و با توجه به انجام فعالیت های کشاورزی در بخش میانی بنا، ماهیت ساخت وسازها کاملاً معین نیست.
مافی گفت: با وجود اینکه این بنا مدت های مدیدی به حال خود رها شده و خسارات زیادی ناشی از فعالیت های کشاورزی و کاوش های غیر مجاز و سایر عوامل مخرب طبیعی و انسانی بر آن وارد شده خوشبختانه به دلیل ویژگی های ساختمانی و مقاومت مصالح بخش های قابل توجهی از اثر باقی مانده است که با انجام آوار برداری و خواناسازی می توان ضمن دستیابی به اطلاعات بیشتر زمینه را برای حفاظت و بازسازی بنا فراهم آورد.
او اظهار کرد: ویژگی های خاص معماری و موقعیت جغرافیایی این اثر باعث شده که بتوان از آن به عنوان یکی از شاخص ترین نمونه های معماری در بازه زمانی احتمالی اواخر ساسانی و قرون اولیه اسلامی نام برد.
سرپرست هیئت باستان شناسی اضافه نمود: مقطع زمانی بسیار حساس که درک و دریافت تحولات فرهنگی آن مقطع تاریخی یاری بسیاری به توسعه چشم اندازهای تاریخی فرهنگی غرب ایران و به طور کلی تمام کشور می نماید و این در حالی است که این بنا تا به امروز به طور بایسته مورد مطالعه قرار نگرفته و هیچ گونه اقدام ویژه ای برای نگهداری، حفاظت و بازسازی آن انجام نشده است.
او گفت: با توجه به وسعت بنا و حجم فراوان آثار پیشبینی می گردد که عملیات آواربرداری به منظور خواناسازی احتیاج به چندین فصل متمادی کاوش های باستان شناختی داشته باشد.
مافی یادآور شد: در نخستین روزهای کاوش در قالب سه کارگاه اطلاعات ارزشمندی از ویژگی ها و پلان فضای معماری به دست آمده است.
منبع: میراث آریاvetworld.ir: مجله دامپزشکی | مجله خبری دانشجویان دامپزشکی
virapars.ir: مجله ویراپارس | مجله گردشگری و مسافرتی، خبری و ورزشی