از آلمان تا ترکیه، همه لغزش های احزاب محافظه کار
به گزارش مهسان بلاگ، اوضاع سیاسی در بسیاری از کشورها به طرز محسوسی عوض شده و یکی از مصادیق شاخص آن در عملکرد احزاب محافظه کار در کشورهای آلمان و ترکیه است. اولین سؤال برخاسته از عملکرد این احزاب در طلیعه بهار 2019 این است که چرا آنها لزوم همسو شدن با جریان های تازه دنیا و اصول تغییر پاینده سیاسی را حس و در این زمینه اقدام نمی نمایند.
هفته پیش نماینده یک آژانس خبری از رالف برینک هاوس رئیس گروه پارلمانی حزب دموکرات مسیحی (CDU) آلمان پرسید آیا ایرادی دارد که یک فرد مسلمان بتواند تا سال 2030 به صدر اعظمی این کشور نایل گردد، وی تأکید کرد چنین احتمالی وجود دارد، اما بسرعت مورد عتاب بعضی از هم حزبی های خود و دیگر سیاستمداران نهاده شد و همان جا تعیین شد که محافظه کاران آلمان هنوز نگاه کامل غریبه وار به افرادی دارند که سال هاست در کشور آنها سکنی گزیده و پاسپورت آلمانی گرفته اند و هنوز هم خودی به حساب نمی آیند و اتباع ترکیه ای بزرگ ترین نمونه آنها هستند. ژرمن ها به رغم تحمل اتباع ترکیه در کشورشان بارها با آنها به مخالفت برخاسته و آنان را مسئول بعضی تنش های اجتماعی در سطح این کشور نامیده اند.
در واقعه ای مجزا در ترکیه حزب زنان و دموکراسی (kadem) این کشور که برای احقاق حقوق زنان می کوشد و از 2013 فعال بوده است، نخستین همایش بین المللی خود را با شعار عدالت برای همگان برپا داشت و از آن جا که دختر رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه نایب رئیس آن است، بدیهی است که نوعی استقبال وسیع دولتی از آن صورت پذیرد. با این حال بحث های منفی زیادی هم درباره این اجلاس به وجود آمد. سمیر اردوغان بایراکتار دختر اردوغان در انتها این همایش که حمایت رسمی شورای شهر استانبول و چند واحد دانشگاهی بزرگ در این شهر از آن دردسرساز شد، اعتراف نموده اهداف او و دولت ترکیه از این اقدام برآورده نشده اما نگفت چرا دولت اردوغان باید در سایه این حرکت آشکار تبلیغاتی یک تحول و فرم بزرگ را جست وجو کند و فایده این امور برایش چیست. بانیان همایش کوشیدند از زنان و مادران تصویر موجوداتی کم نقص ارائه بدهند و معضلات سیاسی روز را نادیده بگیرند. اما این در عصری که ترک ها مسائل داخلی و فرامرزی زیادی دارند، به مثابه تیراندازی به سوی اهدافی غلط بود.
اقدامات گروه های محافظه کار در ترکیه طی دهه 1990 بیش از پیش نضج گرفت ولی از همان موقع نیز اقدامات ملی گرایان حاکم بر آنکارا و استانبول برای ممنوع کردن ورود دانشجویان زن محجبه به دانشگاه های این شهر آغاز شده بود. بیست سال و اندی بعد شماری از همان زنان ارزش هایی را می طلبند که متفاوت با خواسته های آن موقع شان است و قدر مسلم این که دولت ترکیه نیز با کارهایش زمینه ای را جور ننموده که هر طیف و رده ای و صاحبان عقاید متفاوت در این کشور احساس امنیت و احترام کامل نمایند. در هر دو کشور آلمان و ترکیه نوعی پس زدن مسلمانان جریان دارد ولی در هرم های بلند و پست های مهم سیاسی افرادی نشسته اند که غیرمسلمان و پرونده شان کاملاً مخدوش است. این گواهی می دهد که محافظه کاران در هر دو کشور کارشان را به شکلی کاملاً ناقص و سرشار از ایراد و تبعیض و لغزش انجام داده اند.
* منبع: Hurriyet Daily News
منبع: ایران آنلاینبانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما
دور زمین: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله سرگرمی و گردشگری