المپیکی شدیم ولی خبری از نگاه ویژه نیست - مهسان بلاگ

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، در لیگ برتر سال جاری فاصله تیم ها با هم زیاد نیست و چند تیم مدعی قهرمانی هستند. در عین حال حضور ملی پوشان قدیمی جذابیت مسابقات را افزایش داده است. صمد نیکخواه بهرامی یکی از همین نفراتی است که دوباره به لیگ ایران بازگشته و تأثیر مستقیمی روی دو برد مهرام داشته است. کاپیتان تیم ملی و تیم مهرام تمرینات سخت و مداوم و همچنین رعایت اصول حرفه ای را رمز پیروزیتش می داند.

پس از یک سال دوری از بسکتبال ایران دوباره به لیگ برتر کشورمان بازگشتید. چطور شد که تصمیم به این کار گرفتید؟

چند سالی را خارج از ایران بازی می کردم. باید اعتراف کنیم که شرایط لیگ برتر کشورمان به ویژه سال گذشته اصلاً خوب نبود و ترجیح می دادم در خارج بازی کنم ولی خوشبختانه سال جاری اوضاع بهتر شده است و من هم با توجه به شرایطی که داشتم تصمیم گرفتم در ایران بازی کنم. ضمن اینکه باید آمادگی ام را برای حضور در تیم ملی حفظ می کردم.

چرا تیم مهرام را انتخاب کردید؟

صحبت هایی با مسئولان باشگاه مهرام داشتم و شرایط به گونه ای پیش رفت که پس از توافق با این باشگاه سال جاری در خدمت تیم مهرام هستم.

اوضاع لیگ برتر در این دوره با ادوار دیگر چه تفاوت هایی دارد؟ از نظر کمی و کیفی پیشرفتی داشتیم؟

به نظر پیشرفت های داشتیم و این مسئله از ابتدای رقابت های این فصل مشهود بود. متأسفانه هر سال که لیگ تمام می گردد همه به خواب طولانی مدت می فرایند. این فرایند ادامه دارد تا یک ماه مانده به آغاز دوباره فصل و در فاصله چند هفته تا آغاز رقابت ها باشگاه ها به تکاپو می افتند. سال جاری اوضاع کمی فرق می کرد و تیم های بسیار خوبی در لیگ برتر حضور دارند. می توان گفت که اکثر تیم های خوب و مدعی و قدیمی بسکتبال کشورمان در لیگ پرقدرت ظاهر شده اند. ضمن اینکه بازیکنان ملی پوش انگیزه زیادی برای بازی در لیگ دارند و توزیع ملی پوشان هم در بین تیم های رقیب خوب بوده است. از طرفی مربیان بزرگ و شناخته شده نیز همگی هستند. تمامی این مسائل نوید روز های خوبی را به بسکتبال کشورمان می داد. تیم های ضعیف تر هم بازیکنان خیلی خوبی را به خدمت دریافتد و باید اذعان کرد که لیگ باکیفیتی داریم. در هفته های ابتدایی نیز نتایج جالبی رقم خورد و بازی های زیبایی را شاهد بودیم.

حضور چند تیم مدعی رقابت را برای رسیدن به قهرمانی سخت نموده است و دیگر نمی توان از ابتدا یک تیم را قهرمان نامید.

دقیقاً همینطور است. اهل فن به خوبی می دانند که در حضور تیم های همسطح احتمال برد و باخت بسیار متغیر است و بنا بر شرایط بازی و تیم ها نتایج رقم می خورند. رقابت زیاد و نزدیک بین تیم ها باعث پیشرفت بازیکنان، تیم ها و سطح بسکتبال ایران می گردد.

تجمع اغلب ملی پوشان در چند تیم مطرح انتقادی است که برخی مربیان آن را مطرح می نمایند. این مسئله را مثبت ارزیابی می کنید یا منفی؟

البته ملی پوشان در چهار، پنج تیم حضور دارند و توزیع آن ها در بین تیم های لیگ رجحان سال جاری بهتر از گذشته است. این مسئله اجتناب ناپذیر است و باید بگویم در همه جای دنیا این مسئله وجود دارد. از طرفی یک تیم بسکتبال 12 بازیکن در اختیار دارد و تعداد بازیکنان ملی هم تعیین است. البته در یکی دو سال اخیر بیش از 20 نفر عضو تیم ملی بودند و همه آن ها بازیکنان درجه یک هستند. خوشبختانه بیشتر آن ها بین چند تیم اول جدول تقسیم شده اند. باید به این نکته توجه کرد که پنج، شش تیم اول جدول شرایط بهتری از لحاظ ساختار باشگاهی و سابقه نسبت به سایرین دارند و قطعاً شرایط بهتری برای ملی پوشانشان فراهم می نمایند. قطعاً این باشگاه در جذب ملی پوشان پیروز تر از سایر باشگاه ها هستند. تیم هایی که نفرات ملی پوش ندارند یا کمتر دارند اکثر تیم های نوپا هستند، با بازیکنان جوان تر به میدان آمدند، از بودجه کمتری برخوردارند و سال های اولی است که در لیگ برتر حضور دارند. قطعاً ادامه حضور تیم های تازه وارد و نوپا به صورت پایدار در لیگ شرایط آن ها نیز تغییر می نماید و رفته رفته هم می توانند ملی پوش های خوبی را به خدمت بگیرند. در حقیقت هر تیمی که سرمایه گذاری خوبی انجام دهد و اهداف حرفه ای داشته باشد، قاعدتاً بازیکنان ملی هم تمایل بیشتری برای عضویت در آن تیم ها خواهند داشت. این مسئله اجتناب ناپذیر است همانطور که باشگاه ها اهداف و فاکتور های خودشان را پیگیری می نمایند بسکتبالیست ها نیز کوشش می نمایند به تیم های باکیفیت تر بپیوندند.

به نظر می رسد در کنار ارسلان کاظمی زوج خوبی را در مهرام تشکیل دادید. بازیکنان جوان چه نقشی در تیم ایفا می نمایند؟

فکر می کنم در رده باشگاهی برای اولین بار است که با او در یک تیم همبازی شدم. ارسلان بازیکن جنگنده و خوبی است. البته مهرام فقط من و ارسلان را ندارد بلکه بازیکنان جوانی هستند که آینده خوبی دارند و در واقع تیم ما تلفیقی از با تجربه ها و جوانان است و از اول فصل هم هدف باشگاه سرمایه گذاری روی بازیکنان جوان بوده است. بازیکنان جوان این فرصت را دارند که در کنار مربیان خوب و بازیکنان باتجربه رشد نمایند تا در سال های آینده آن ها بار اصلی تیم را به دوش بکشند. همینطور هم هست، در همه بازی ها نفرات جوان در ترکیب حضور دارند حتی در بازی های مهم به فرایند بازی تیم یاری می نمایند. من، ارسلان کاظمی، آرمان زنگنه، مهراد آتشی، سهراب نژاد و فرید اصلانی باتجربه های تیم هستیم. همه ما با هم کوشش می کنیم و در تمام بازی ها انسجام خوبی داشتیم. تک تک بازیکنان در عملکرد تیم نقش دارند و دست تیم را می گیرند.

ارزیابی تان از شرایط کلی بسکتبال ایران چیست؟

یکی از نکته های اصلی که باعث انسجام بیشتر و بالا رفتن کیفیت لیگ سال جاری شد، کسب سهمیه المپیک توکیو بود. رسیدن به پیروزیت انگیزه خوبی به این رشته داد و با دریافت سهمیه خون تازه ای به بدن نیمه جان بسکتبال ایران تزریق شد. بعد از اینکه تیم ملی از رقابت های کسب سهمیه برگشت، تکاپوی زیادی برای آغاز لیگ به وجود آمد. حتی روی تصمیمات باشگاه ها نیز تأثیرگذار بود و امیدوارم این فرایند تداوم داشته باشد. ضمن اینکه مدیریت فدراسیون فعلی نسبت به فدراسیون قبلی بسیار کمتر از گذشته در مسائل باشگاه ها دخالت می نماید. به همین خاطر باشگاه ها هم سعی می نمایند بیشتر متکی به کادر فنی، مدیریت و بازیکنان باشند. لیگ جذابی داریم و برد و باخت زیادی در آن وجود دارد. تیم ها از پیش برنده نیستند و رقابت بین همه تیم ها وجود دارد.

نگاه دنیا به بسکتبال ایران چگونه است؟ به ویژه پس از دریافت سهمیه بازی های المپیک 2020؟

با دریافت سهمیه قطعاً نگاه به بسکتبال ما تغییر نموده است. بسکتبال ما فقط در خود ایران است که مطرح نیست وگرنه خارج از ایران به ویژه در آسیا یکی از تیم های پرقدرت محسوب می گردد. به خصوص در آسیا حساب ویژه ای روی بسکتبال کشورمان می نمایند. در کل تیم خیلی خوبی داریم، بازیکنان جوان مستعد زیادی داریم و مستقل هستیم. در کل بیش از 12 - 10 سال است که در سطح اول بسکتبال قاره کهن حضور داریم و در مسابقات دنیای و المپیک هم بازی نموده ایم. از آنجا که تنها 12 تیم جواز صعود به المپیک را کسب می نمایند اتفاق بزرگی برای بسکتبال و ورزش ما محسوب می گردد. بازی های المپیک بسیار خاص است و حتی فیبا به تیم هایی که سهمیه می گیرند برای حضور پرقدرت در این بازی ها یاری می نماید. در المپیک علاوه بر اینکه ورزشکاران در رشته های انفرادی برای دریافت مدال کوشش می نمایند، رشته های تیمی نیز برای نشان دادن جذابیت ها و توانایی های خود در میدان المپیک با هم رقابت تنگاتنگی را پشت سر می گذارند. مطمئن باشید که سال آینده و پیش از اعزام به توکیو بازی های خوب تدارکاتی برای تیم ملی در نظر گرفته خواهد شد. فیبا هم قطعاً یاری ما خواهد بود و این مسئله به نفع بسکتبال ایران است.

رقابت های انتخابی المپیک برای ما به شکل دراماتیک به انتها رسید. تیم ملی چطور به سهمیه المپیک دست یافت؟

دقیقًا همینطور است. باز هم تأکید می کنم که اهمیت حضور در بازی های المپیک بسیار بالاست. در جام دنیای 32 تیم حضور دارند ولی در المپیک تنها 12 تیم سهمیه دریافت می نمایند. همین مسئله حساسیت و رقابت را بسیار سخت می نماید. حتی بسیاری از تیم هایی که در جام دنیای شرکت می نمایند نیز نمی توانند به المپیک برسند و در واقع تیم های غربال شده به این بازی ها می رسند. تعداد کم تیم ها رقابت را به شدت سخت می نماید. این اولین باری بود که جام دنیای میدانی برای کسب سهمیه المپیک به شمار می رفت و حساسیت این دوره به شدت بالا رفته بود. خدا را شکر که سهمیه آسیا به ایران رسید. صعودمان دراماتیک بود؛ بعد از شکست مقابل پورتوریکو فشاری ناجوانمردانه به تیم ملی وارد شد. خیلی ها همه چیز را تمام شده می دانستند و حتی بازی بعدی مان نیز تحت تأثیر همین جو بود. بعد از بازی با تونس شرایط سخت تر هم شد، در مصاف با اسپانیا همه بازیکنان با تمام قوا بازی کردند و در حقیقت بازی با اسپانیا آغاز دوباره ای برای تیم ملی ایران بود. خوشبختانه چین نیز نتوانست به مرحله دوم صعود کند و هنوز یک روزنه امید برایمان وجود داشت. ملی پوشان از موقعیت به دست آمده به بهترین شکل استفاده کردند و در دور بعد رقابت ها بازی هایی بدون شک و شبهه انجام دادیم. در حقیقت با یک کوشش جمعی و قدرتمندانه در جام دنیای به سهمیه المپیک رسیدیم.

در شرایطی که خیلی ها از دریافت سهمیه ناامید شده بودند، کادر فنی و بازیکنان چگونه امیدشان را از دست ندادند و با دست پر به ایران برگشتند؟

فشار زیادی روی همه ما بود و بسیاری از انتقاد ها و صحبت ها مغرضانه علیه تیم مطرح می شد. متأسفانه آدم های کوتوله در ورزش حرف هایی می زنند که فقط در حد و اندازه خودشان است و بس. ای کاش اصحاب رسانه توجه بیشتری به این موضوع نمایند و نباید شرایطی را فراهم کرد که هر کس هر چیزی که دلش می خواهد را بیان کند. نقد های غیرمنصفانه به هر تیمی آسیب می زند.

برای پیروزیت در المپیک باید چه برنامه ای در دستور کار قرار بگیرد؟

قطعاً برنامه دقیق و خوبی برای تیم ملی در نظر گرفته خواهد شد و همانطور که گفتم خود فدراسیون دنیای بسکتبال نیز به تیم هایی که سهمیه بازی های المپیک را گرفته اند، نگاه ویژه ای دارد و در راستا آماده سازی به آن ها یاری می نماید. بازی های تدارکاتی در آماده سازی تیم ملی نقش مهمی را ایفا خواهد نمود، ملاقات های تدارکاتی این فرصت را به کادر فنی می دهد که نقاط ضعف و قوت را شناسایی و برای رفع کردن آن ها برنامه ریزی نمایند. ملی پوشان نیز در بازی های محبت آمیز با هم هماهنگ می شوند و هم از نظر فیزیکی و هم از نظر روحی برای انجام ملاقات های سخت در رقابت های بین المللی آماده می شوند.

صعود به دور دوم بازی های المپیک انتظار منطقی از تیم ملی است؟

کاملاً غیرمنطقی است ولی دور از دسترس هم نیست. با توجه به شرایط بسکتبال ایران و حریفانی که در المپیک حضور دارند نمی توان چنین انتظاری از تیم ملی داشت. در واقع این انتظار زیادی است که برخی ها آن را مطرح می نمایند و جوری حرف می زنند که دریافت سهمیه اهمیتی ندارد. در صورتی که اصلاً اینگونه نیست و تنها سهمیه قاره آسیا را ما گرفتیم. بدون شک در توکیو 2020 کار بسیار سختی در پیش داریم ولی همه اعضای تیم ملی مثل همواره برای دریافت بهترین نتیجه به میدان می فرایند و دست از کوشش نمی کشند. در المپیک برای برد به زمین می رویم و اگر بتوانیم به مرحله بعد صعود کنیم که تاریخ ساز خواهیم شد.

بسکتبال فعلاً تنها رشته تیمی ورزش ایران است که در توکیو حضور خواهد داشت. آیا توجهات به این رشته به اندازه افتخاراتی که در این سال ها به ارمغان آورده بوده است؟

متأسفانه در این سال ها آنقدر که شایسته بسکتبال است به این رشته توجه نشده اند. بار ها این بی توجهی ها از سوی اهالی بسکتبال مطرح شده ولی انگار گوش شنوایی وجود ندارد. ما این حرف ها را می زنیم و از بی توجهی ها گلایه می کنیم. مدیران و مسئولان سطح بالای ورزش ناراحت می شوند و از ما گله می نمایند که چرا این حرف ها را می زنید. بار ها از خود من گله نموده اند! واقعیت تلخ این است که ما توجهی نمی بینیم که گله نکنیم. تیم ملی بسکتبال به عنوان اولین رشته تیمی پیروز به کسب سهمیه المپیک شده، اما در کمال ناباوری هیچ خبری از توجه و نگاه ویژه نشده و در کل اتفاقی برای بسکتبال نیفتاده است. نه پاداشی، نه مراسمی و نه تجلیلی برای بسکتبال برگزار نشد و ما در سکوت مسئولان سهمیه گرفتیم. همواره وقتی انتقاد می کنیم مسئولان به ما می گویند چرا این انتقاد ها را مطرح می کنید ما برای شما برنامه داشتیم. در حالی که الان سه چهار ماه است که ما سهمیه گرفتیم و مسابقات انتخابی به انتها رسیده است ولی تا الان که خبری از توجه و برگزاری مراسم نشده و این مسئله واقعاً جای سؤال دارد که چرا به بسکتبالی که المپیکی شده توجهی نمی گردد؟!

فکر می کنید تا چه زمانی می توانید بازی کنید؟

تصمیم خاصی فعلاً نگرفته ام و روز به روز پیش می روم. فعلاً که بازی می کنم و تصمیمی هم برای خداحافظی ندارم.

عملکرد شما در چند بازی اخیر لیگ برتر بسیار درخشان بوده است. چه عاملی موجب شده که در سن 36 سالگی پابه پای جوانان تازه نفس بازی می کنید و حتی مؤثرتر از آن ها نیز ظاهر می شوید؟

در این سال ها هیچ چیز به اندازه بسکتبال من را خشنود ننموده است. به طور کلی عاشق بسکتبال هستم و تمرینات سخت برایم اصلاً سخت نیست. شاید خیلی از ورزشکاران از تمرین سخت خوششان نیاید ولی من با بقیه تفاوت دارم. تفاوتم نیز در این است که تمرینات سخت برایم لذت بخش تر است و بعد از تمرین واقعاً سرحال و خشنود هستم. این فرق بزرگی است که من با بقیه دارم و همین تفاوت در این سال ها به من یاری نموده است.

در بازی مهرام و شهرداری گرگان شوت سه امتیازی شما یک برد دیگر به تیمتان هدیه داد.

درست است که امتیاز آخر بازی را من گرفتم، اما همه تیم در این ملاقات حساس خوب ظاهر شدند و پیروزی مهرام حاصل کار همه بازیکنان بود. از برد تیمم خشنودم، اما از عملکردم راضی نیستم. وقتی بازیکنی در بسکتبال چهار فوله می گردد دست و پایش در ادامه بازی بسته می گردد. متأسفانه همین اتفاق برای من در بازی با شهرداری گرگان رخ داد. کوارتر سوم که اصلاً بازی نکردم و در کوارتر چهارم هم با ترس و لرز بازی کردم، چراکه می ترسیدم پنج فوله شوم و ادامه بازی را از دست بدهم. خشنودم که بازی را با شوت من بردیم ولی باز هم می گویم نتیجه بازی زحمت کل تیم بود. خیلی وقت ها شده که شوت می زنیم و گل نمی گردد و خیلی وقت ها هم گل می گردد. در تمرینات زدن چنین شوت هایی را تمرین می کنم. شانس با من یار بود و شوت آخر من وارد سبد شد. هر چه بازی هایی در این سطح در لیگمان بیشتر باشد، قطعاً سطح بسکتبال ایران بالا می رود.

داستان اختصاص یک سالن در مرکز شهر به بسکتبال همچنان سر دراز دارد. گویا قرار است سالن افراسیابی را به عنوان پاداش کسب سهمیه المپیک در اختیار بسکتبال قرار دهند.

ما هم شنیدیم ولی این خبر واقعاً جالب است. من به عنوان بازیکن در رده های سنی مختلف در سالن افراسیابی مسابقه داده و حتی چند بازی ملی را نیز در همین سالن تماشا نموده ام. در واقع این سالن مال بسکتبال است ولی نمی دانم چرا از ما دریافتد که حالا بخواهند به عنوان پاداش به ما برگردانند. متأسفانه سالن افراسیابی در زمان مدیریت آقای مشحون از دست بسکتبال درآمد. داستان سالن بسکتبال هم شده مثل داستان بنزین! پول بنزین را از خودمان می گیرند و می خواهند دوباره به خودمان برگردانند. سالنی را که قبلاً برای بسکتبال بود، دریافتد و حالا می خواهند آن را تحت عنوان پاداش به این رشته پس دهند. فکر کنم باید حافظه تاریخی مان را تقویت کنیم.

وجود یک سالن بسکتبال در مرکز شهر و برگزاری مسابقات لیگ در آن چه یاریی به بسکتبال می نماید؟

این کمترین توقعی است که ما از مسئولان داریم و کمترین کاری است که آن ها می توانند برای بسکتبال ایران انجام دهند. همین بازی مهرام - شهرداری گرگان، سالن آزادی پر از تماشاگر بود. فکرش را بکنید اگر چنین ملاقات هایی در سالنی که در مرکز شهر است و برای همه قابل دسترس برگزار گردد، چه تعدادی تماشاگر در سالن حضور پیدا می نمایند. همه ما می دانیم که برای رفتن به تالار بسکتبال آزادی فقط باید از ماشین شخصی استفاده کرد که قطعاً برای همه مقدور نیست. از ما که گذشت ولی امیدواریم برای نسل های بعدی امکانات بیشتری در اختیار بسکتبال قرار بگیرد. باید به بسکتبال یاری کرد. در ایران بسکتبال از نظر توجهات و اهمیت رشته چندم به حساب می آید در صورتی که در خارج از کشور بسکتبال یکی از مهم ترین رشته ها و پرطرفدارترین رشته ها محسوب می گردد. قطعاً اگر توجهی به این رشته المپیکی و دانشگاهی گردد طرفدارانش در کشورمان بیشتر و بیشتر می گردد. رسیدن به این هدف نیازمند زیرساخت هایی است که مسئولان باید آن ها را فراهم نمایند. به غیر از امکانات تصمیمات مسئولان سرنوشت ساز هستند و برخی اوقات تصمیمات درست یا غلط آینده یک نسل و رشته را تغییر می دهد. به این مسئله هم باید توجه کرد.

منبع : روزنامه جوان

بازگشت به صفحه رسانه ها

گروه ساختمانی آبان: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت