این درخت من نیست!

به گزارش مهسان بلاگ، تدکس امید مشهد برای من آموخته عظیمی به همراه داشت. سال گذشته برای سخنرانی به تدکس امید دعوت شدم. پیش از من دکتر شیری مبحث جالبی ارائه کرد. تصویری از آدم های متعدد که از درخت پیروزیت بالا می رفتند. بالای درخت دو نفر یکی راضی و دیگری غمگین سر در گریبان داشت. سوال این بود چرا فردی که در زندگیش پیروز شده و به بالاترین خواسته اش یعنی رسیدن به نقطه انتهایی درخت پیروزیت گام بگذارد، همچنان غمگین است. به تعبیر ایشان یا درختش را اشتباه آمده یا با این سوال عظیم روبرو شده است آیا ارزشش را داشت؟ این جمله در راستا پیروزیت جالب و قابل تامل است اما وقتی به بالای درخت پیروزیت برسی و آنجا با این پرسش روبرو شوی دیگر جالب نیست چه ویرانگر است. حتی با فرض اینکه در این راستا حقی از کسی ذایل نشده باشد. آیا ارزشش را داشت که بخشی از عمرم بهترین سال های زندگی ام را پای این کار و این تصمیم گذاشتم؟

این درخت من نیست!

آیا ارزش این را داشت که نابترین و تکرار ناپذیرترین لحظات زندگی ام را برای رسیدن به اینجا از دست دادم. دوری یا ندیدن خانواده، دوستان و متوجه نشدن قد کشیدن بچه ها و… حسرت های بسیار دیگر مثل سفر، استراحت، تفریح …

به زندگی خودم که نگاه می کنم بعنوان یک تجربه قابل اشتراک گذاری. گاه درخت موفقیتی را بالا رفته ام در همان ابتدا یا کمی بالاتر متوجه شده ام این درخت موفقیت من نیست و اشتباهی در حال بالا رفتن از آن هستم. برای تصمیم گیری با دو چالش روبرو بودم. وقتی به بالا نگاه می کردم می دیدم که چیزی تا رسیدن به آن بالا نمانده به خودم می گفتم ادامه بده اما وقتی به پایین نگاه می کردم به وضوح می دیدم تا اینجا هم اشتباه نموده ام که بالا آمده ام.

در نهایت باید تصمیم می گرفتم یا به شکل احمقانه ای بالا می رفتم یا با شجاعت درخت را پایین می آمدم پایین آمدنی سخت و دردناک مثل 21 سال کارمند دولت بودن.

یک روز به این نتیجه رسیدم 21 سال اشتباهی این درخت را بالا رفته ام. پایین آمدن از درختی که 21 سال در حال بالا رفتن از آن هستی سخت و دردناک است اما می دانستم بالا رفتن از درخت موفقیت و عدم رضایت دردناک تر و فاجعه آمیر تر است.

بزرگترین خیانت هر فرد به خودش سرپوش گذاشتن براین موضوع و عدم پذیرش این اشتباه است. در این بین رفتار خانواده، دوستان و جامعه تیز بسیار تاثیر گذار و سرنوشت ساز است.

اگر پذیرش اشتباه همراه باشد با اتهام زنی، شماتت و بی ابرو کردن افراد شنیدی فلانی بعد این همه سال چیکار نموده عجب آدم بی عرضه و نادانی این … برخوردهای اینچنینی باعث می گردد ریسک پذیرش اشتباه بالا برود و ما بازهم بالا و بالاتر برویم این بالا رفتن حضیض ترین مکان زندگی ماست.

حرف آخر: هر جایی که احساس کردیم راضی نیستیم یا جایی قرار داریم که نباید باشیم با کسانی همدم و همراه و هم سفره شدیم که نباید می شدیم و رسیدن به اینجا ارزش این همه سختی و مرارت را نداشت و احساس خوب و خوشایندی نداریم. بدانید درخت موفیقتتان را اشتباه بالا رفته اید و باید با شهامت راستا رفته را به سرعت بازگشته و دوباره دنبال درختتان بگردید.

فقط یادتان باشد مثل بازی مار پله جایی پایین می آیید که تجربه زیسته تان، شهامت و حریتتان باعث می گردد دو قدم جلوتر نردبانی شما را به بالاتر از درخت قبلی برساند. پذیرش اشتباهات به معنای شکست و سقوط نیست. تو بالاتر می روی به شرطی که به خودت دروغ نگویی.

anti6.ir: آخرین خبر | اخبار و مقالات روز دنیا را اینجا بخوانید

aradbld.ir: مجله آراد | مجله تفریحی، سرگرمی و مسافرتی

منبع: مجله شنبه
انتشار: 9 آبان 1400 بروزرسانی: 9 آبان 1400 گردآورنده: mahsanblog.ir شناسه مطلب: 50086

به "این درخت من نیست!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "این درخت من نیست!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید