رأی الکترال چیست و رئیس جمهور آمریکا چگونه انتخاب می شود؟

به گزارش مهسان بلاگ، سیستم انتخابات آمریکا مستقیم نیست و مردم در روز انتخابات به جای رأی دادن به نامزد هر حزب، افراد موسوم به گزیننده را انتخاب می کنند.

رأی الکترال چیست و رئیس جمهور آمریکا چگونه انتخاب می شود؟

گروه بین الملل خبرنگاران- انتخابات ریاست جمهوری آمریکا قرار است فردا سوم نوامبر (13 آبان) برگزار شود، اما این احتمال وجود دارد که در این انتخابات هم همانند انتخابات سال 2016 نامزدی که بیشتری رأی را کسب می کند، برنده انتخابات نباشد، زیرا در انتخابات آمریکا رئیس جمهور نه با رأی مستقیم مردم بلکه با رأی گروهی که به مجمع گزینندگان یا الکترال کالج معروف هستند انتخاب می شود.

در تاریخ انتخابات ریاست جمهوری آمریکا تا به حال 5 بار اتفاق افتاده که رئیس جمهور با رأی مردمی کمتر، پیروز نهایی انتخابات شده است. در آخرین مرتبه که سال 2016 رخ داد هیلاری کلینتون، نامزد حزب دموکرات بیش از سه میلیون رأی بیشتر از دونالد ترامپ کسب کرد اما ترامپ با کسب بیشتریت آرای الکترال پیروز شد.

البته یک عامل مهم تر دیگر علاوه بر این ساختار رأی گیری هست که موجب می شود برنده آرا مردمی همیشه برنده انتخابات نباشد و آن این است که در بیشتر ایالت ها رأی تک تک رأی دهندگان برای انتخاب رئیس جمهور به حساب آورده نمی شود و اگر نامزدی در یک ایالت پیروز شود، کل آرای الکترال آن ایالت به او تخصیص خواهد یافت.

جدیدترین خبرها و تحلیل های ایران و جهان را در کانال تلگرامی خبرنگاران بخوانید. (کلیک کنید)

در ادامه این متن درباره اینکه رأی الکترال چیست، تعداد آرای الکترال در هر ایالت چگونه تعیین می شود و آنها چطور رئیس جمهور را انتخاب می کنند توضیح خواهیم داد.

پس آمریکایی ها به چه کسی رأی می دهند؟

رأیی که مردم آمریکا در روز انتخابات می دهند در واقع برای انتخاب کردن اعضای این الکترال کالج است. واژه کالج (college) در این عبارت، در واقع به گروهی از افراد اشاره دارد که برای انجام وظیفه ای مشترک گرد هم جمع می شوند. به هر یک از اعضای این مجمع، الکتور یا برگزیننده گفته می شود و وظیفه آنها انتخاب رئیس جمهور و معاون رئیس جمهور است.

مجمع گزینندگان هر 4 سال یکبار، چند هفته بعد از روز انتخابات برای انجام این وظیفه تشکیل جلسه می دهند. رأیی که هر برگزیننده به نامزد حزب دموکرات یا جمهوری خواه می دهد به رأی الکترال معروف است. برای هر نامزد انتخاباتی، رای الکترال به این ترتیب به دست می آید که اگر آرای مردمی در ایالتی برای مثال به کاندیدای جمهوریخواه باشد، برگزیننده های آن ایالت ها هم رأی الکترال خود را به نامزد حزب جمهوری خواه می دهند. البته برخی از برگزینندگان در انتخابات آمریکا هستند که ممکن است متناسب با رأی مردم رأی ندهند. برای مثال ممکن است در ایالتی رأی مردم به نامزد حزب دموکرات باشد، اما یک برگزیننده آن ایالت رأی خودش را به نامزد حزب رقیب بدهد. به این برگزیننده ها، غیروفادار می گویند.

مجمع گزینندگان چگونه فعالیت می کند؟

مجمع گزینندگان مجموعاً 538 برگزیننده دارد. تعداد برگزیننده های هر ایالت تقریباً متناسب با اندازه جمعیت آن ایالت است. هر ایالت به همان تعدادی که در کنگره آمریکا (شامل مجلس کنندگان و مجلس سنا) کننده دارد در مجمع گزینندگان هم برگزیننده دارد. کنگره آمریکا در حال حاضر شامل 100 کننده مجلس سنا و 435 کننده مجلس کنندگان آمریکا است (مجموع این الکتورها 535 نفر می شود و سه الکتور هم برای منطقه کلمبیا موسوم به دی سی DC در نظر گرفته شده است.)

برای مثال کالیفرنیا که 39 میلیون نفر جمعیت دارد، در مجلس کنندگان 53 کننده و در سنا 2 سناتور دارد که به این ترتیب الکتور های آن 55 نفر خواهد بود. این ایالت دارای بیشترین آرای الکترال است.

همان طور که گفتیم در مجموع 538 رأی الکترال وجود دارند. هر نامزد انتخاباتی برای اینکه بتواند به عنوان رئیس جمهور انتخاب شود باید حداقل 270 رأی الکترال به دست بیاورد. تعداد آرای الکترال برای هر ایالت در جدول زیر نمایش داده شده است.

ایالتتعداد آراایالتتعداد آراایالت تعداد آرا
آلاباما9کنتاکی8داکوتای شمالی3
آلاسکا3لوئیزیانا8اوهایو18
آریزونا11مین4اوکلاهاما7
آرکانزاس6مریلند10اورگون7
کالیفرنیا55ماساچوست11پنسیلوانیا20
کلرادو9میشیگان16جزیره رود4
کانکتیکات7مینه سوتا10کارولینای جنوبی9
دلاور3می سی سی پی6داکوتای جنوبی3
منطقه کلمبیا3میسوری10تنسی11
فلوریدا29مونتانا3تگزاس38
جورجیا16نبراسکا5یوتا6
هاوائی4نوادا6ورمونت3
ایداهو4نیوهمپشایر4ویرجینیا13
ایلینوی20نیوجرسی14واشنگتن12
ایندیانا11نیومکزیکو5ویرجینیای غربی5
آیووا6نیویورک29ویسکانسین10
کانزاس6کارولینای شمالی15وایومینگ3

جدول. تعداد آرای الکترال هر ایالت آمریکا

همان طور که در بالا گفتیم، اگر در ایالتی یک نامزد برنده رأی مردمی باشد تمام آرای الکترال به او اختصاص خواهد یافت. به عنوان مثال اگر نامزدی 50.1 درصد از آرا در ایالت تگزاس را کسب کرده باشد تمامی 38 رأی الکترال این ایالت از آن او خواهد بود. حالا در همین ایالت ممکن است یک نامزد 99.9 درصد آرا را به دست بیاورد و باز هم همان 38 رأی الکترال به سبد او خواهد رفت.

از همین روست که یک نامزد ممکن است بدون داشتن آرای بیشتریت در سراسر ایالات متحده با برنده شدن در رقابت های تنگاتنگ چند ایالت تعیین، پیروز نهایی انتخابات شود. تنها دو ایالت (ایالت های مین و نبراسکا) وجود دارند که آرای الکترال خودشان را به نسبت آرای مردمی تقسیم می کنند.

به همین دلیل است که نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری به جای آنکه به دنبال تلاش برای به دست آوردن بیشترین آرای مردمی در سراسر کشور باشند، منابع و انرژی خودشان را صرف کسب رأی در چند ایالت مهم که به ایالت های چرخشی (یا ایالت های بینابین یا ایالت های خاکستری) معروفند می کنند.

چرا این سیستم انتخاب شد؟

وقتی قانون اساسی آمریکا در سال 1787 نوشته می شد به دلیل وسعت ایالات متحده و دشواری ارتباطات، برگزاری رأی گیری سراسری برای انتخاب رئیس جمهور امکان پذیر نبود. همزمان، تمایلی هم برای این وجود نداشت که رئیس جمهور توسط قانونگذاران مستقر در شهر واشنگتن دی سی معرفی شود. اینطور بود که بنیان گذاران قانون اساسی آمریکا سیستم مجمع گزینندگان را ابداع کردند که مطابق آن هر ایالت، شماری برگزیننده را به عنوان کننده خود انتخاب می کردند.

ایالت های کوچکتر از این سیستم استقبال کردند چون این روش موجب می شد آنها نسبت به حالت رأی گیری سراسری سهم بیشتری در انتخاب رئیس جمهور داشته باشند. ایالت های جنوبی که بخش زیادی از جمعیت شان را برده ها تشکیل می دادند هم از این روش استقبال کردند. با آنکه برده ها رأی نمی دادند در سرشماری های جمعیتی هر کدام از آنها به عنوان سه پنجم یک شهروند آمریکا به حساب آورده شده بودند.

برگزیننده های عهدشکن

در قانون اساسی آمریکا هیچ بند یا قانونی وجود ندارد که گزیننده ها را ملزم کند رأی خودشان به نامزدهای ریاست جمهوری را طبق آرای مردمی بدهند. با وجود این، برخی از ایالت ها گزیننده های خودشان را ملزم کرده اند در رأی دادن به نامزدهای انتخابات، عیناً مطابق با رأی مردم عمل کنند که به آنها گزیننده های متعهد گفته می شود. غالباً گزیننده ها در روز انتخاب نهایی (در ماه دسامبر) به نامزدی رای می دهند که بیشتریت رای دهندگان ایالتی آنها، انتخاب آن نامزد را توقع دارند.

با این حال، در برخی از ایالت ها گزیننده ها می توانند می توانند صرفنظر از اینکه رأی مردم در آن ایالت چه بوده به هر نامزدی که ترجیح می دهند، رأی بدهند. اگر گزیننده ای بر خلاف رأی مردم رأی بدهد به او عهدشکن (یا غیرمتعهد) می گویند. در انتخابات سال 2016، هفت نفر از اعضای مجمع گزینندگان به این صورت رأی دادند.

اگر هیچ نامزدی بیشتریت آرای الکترال را به دست نیاورد

اگر هیچ یک از نامزدهای ریاست جمهوری نتواند بیشتریت آرای کالج الکترال را کسب کند، مجلس کنندگان آمریکا از بین سه نامزدی که بیشترین رأی را در کالج الکترال کسب کرده اند، یکی را به عنوان رئیس جمهوری انتخاب می کند. با این تفاوت که در مجلس کنندگان، کنندگان هر ایالت آمریکا، به صورت یکجا و در قالب یک رأی واحد به یکی از نامزدها رأی می دهند. برای انتخاب معاون رئیس جمهوری نیز، در این شرایط، سنای آمریکا از بین دو نفری که بیشتری رأی را در کالج الکترال کسب کرده اند، یکی را برای این سمت انتخاب می کند.

خود گزیننده ها چطور انتخاب می شوند؟

قانون اساسی آمریکا شرایط و روش های مربوط به نامزد شدن سیاستمدارها برای انتخاب به عنوان گزیننده های رئیس جمهور را تعیین نکرده است. همین موجب می شود که انتخاب گزیننده ها فرایندی متفاوت در هر ایالت باشد. با این دو حال روش متداول که ایالت ها گزیننده ها را انتخاب کرده اند از طریق مجمع های حزبی ایالت ها و یا کمیته های احزاب در هر ایالت بوده است.

احزاب معمولاً مقام های ارشد حزب، مقام های منتخب ایالتی و محلی و فعالان سیاسی را بر اساس وفاداری یا سوابق خدمتی شان به حزب به عنوان گزیننده های رئیس جمهور انتخاب می کنند. در برخی ایالت ها نام گزیننده ها در کنار نام نامزدهای ریاست جمهوری و معاون رئیس جمهور نوشته شده و در برخی ایالت های دیگر هم فقط نام نامزدهای ریاست جمهوری و معاونت رئیس جمهوری نوشته شده است.

تقویم مجمع گزینندگان

بهار و تابستان 2020: انتخاب گزینندگان- احزاب سیاسی در ایالت ها گزیننده های خودشان را انتخاب کردند. رسانه ها گزارش داده اند احزاب تلاش کرده اند افرادی را به عنوان گزیننده هایشان انتخاب کنند که مطمئن باشند عهدشکنی نمی کنند و به نفع نامزد حزب رأی می دهند.

سوم نوامبر 2020: روز انتخابات- در این روز مردم رأی خودشان به گزیننده های رئیس جمهور را خواهند داد. همان طور که در بالا گفته شد در بیشتر ایالت ها نام گزیننده ها در برگه های رأی نیست، با این حال آرایی که مردم به صندوق می اندازند در واقع رأی به این گزیننده ها است.

8 دسامبر 2020: ضرب الاجل حل مناقشات انتخاباتی- همه اختلاف ها بر سر شمارش یا بازشمارش آرا باید تا این تاریخ حل شده باشند.

14 دسامبر 2020: تشکیل جلسه مجمع گزینندگان- گزیننده ها در هر ایالت تشکیل جلسه می دهند و رأی خودشان را برای انتخاب رئیس جمهور و معاون رئیس جمهور به صندوق می اندازند. هر گزیننده رأیش را روی برگه مخصوص می نویسد و آن را امضا می کند. این برگه ها به افراد مختلفی رسانده می شوند: یک رونوشت از آن برای رئیس سنا فرستاده می شود و همین نسخه است که بعداً شمارش خواهد شد. رونوشت های دیگر این رأی برای وزیر امور خارجه، اداره آرشیو ملی و اسناد و رئیس هیئت قضات ایالتی که جلسه مجمع گزینندگان در آن تشکیل می شود ارسال می شوند.

23 دسامبر 2020: ضرب الاجل دریافت برگه های رأی- رأی گزیننده ها از همه ایالت ها بایستی تا این تاریخ توسط رئیس سنا دریافت شود.

6 ژانویه 2021: شمارش آرای الکترال- گنگره آمریکا جلسه ای با حضور کنندگان مجلس سنا و مجلس کنندگان برای شمارش آرای الکترال تشکیل می دهد.

20 ژانویه 2021: روز تحلیف رئیس جمهور- رئیس جمهور منتخب سوگند یاد کرده و رئیس جمهور ایالات متحده می شود.

تورهای دور زمین: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور لحظه آخری، تور ارزان، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه

منبع: خبرگزاری تسنیم
انتشار: 28 اردیبهشت 1401 بروزرسانی: 28 اردیبهشت 1401 گردآورنده: mahsanblog.ir شناسه مطلب: 67030

به "رأی الکترال چیست و رئیس جمهور آمریکا چگونه انتخاب می شود؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "رأی الکترال چیست و رئیس جمهور آمریکا چگونه انتخاب می شود؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید