متن کامل شعر یادگار دوست شهرام ناظری و گروه پالت - مهسان بلاگ

یادگار دوست آلبومی است که در دستگاه ماهور از دستگاه های موسیقی ایرانی اجرا شده است. این آلبوم با آواز شهرام ناظری، آهنگسازی کامبیز روشن روان و دکلمه های عبدالله آقازاده در سال 1363 و به مناسبت هشتصدمین سالگرد تولد مولانا جلال الدین محمد بلخی توسط انتشارات خوش نوا منتشر شد. اشعار این آلبوم از رباعیات و بهترین اشعار عاشقانه مولانا هستند. نکته جالب اینجاست که بعضی این رباعی را منسوب به ابوسعید ابوالخیر می دانند که البته چندان درست نیست. برای مخاطبانی که صرفاً رباعی یادگار دوست را مدنظر دارند، در ابتدا این رباعی را آورده ایم. در ادامه می توانید متن کامل تصنیف یادگار دوست شهرام ناظری را بخوانید. در انتهای مطلب یادگار دوست گروه پالت درج شده است.

رباعی یادگار دوست

من درد تو را ز دست آسان ندهم

دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم

از دوست به یادگار دردی دارم

کان درد به صد هزار درمان ندهم

متن کامل تصنیف یادگار دوست شهرام ناظری

ماهور ـ گوشه داد ـ سوز و گداز

ای دوست قبولم کن و جانم بستان

مستم کن و از هر دو دنیام بستان

با هر چه دلم قرارگیرد بی تو

آتش به من اندر زن و آنم بستان

ای زندگی تن و توانم همه تو

جانی و دلی ای دل و جانم همه تو

تو هستی من شدی از آنی همه من

من نیست شدم در تو از آنم همه تو

بازآ که تا به خود نیازم بینی

بیداری شب های درازم بینی

نی می غلطم که خود فراق تو مرا

کی زتده رها کند که بازم بینی

هر روز دلم در غم تو زارتر است

وز من دل بی رحم تو بی زارتر است

بگذاشتیم، غم تو مگذاشت مرا

حقا که غمت از تو وفادارتر است

برمن در وصل بسته می دارد دوست

دل را بر ما شکسته می خواهد دوست

زین پس من و دل شکستگی بر در او

چون دوست، دل شکسته می دارد دوست

خود منکر آن نیست که بر دادم دل

آن به که بر سودای تو بسپارم دل

گر من به غم عشق تو نسپارم دل

دل را چه کنم بهر چه می دارم دل؟

در عشق تو هر حیله که کردم هیچ است

هر خون جگر که بی تو خوردم هیچ است

از درد تو هیچ روی درمانم نیست

درمان که کند مرا که دردم هیچ است؟

من بودم و دوش آن بت بنده نواز

از من همه لابه بود و از وی همه ناز

شب رفت و حدیث ما به سرانجام نرسید

شب را چه گنه؟ حدیث ما بود دراز

دل تنگم و ملاقات تو درمان من است

بی رنگ رخت زمانه زندان من است

بر هیچ دلی مباد و بر هیچ تنی

آنچ کز غم هجران تو بر جان من است

ای نور دل و دیده و جانم چونی

وی آرزوی هر دو دنیام چونی

من بی لب لعل تو چنانم که مپرس

تو بی رخ زرد من ندانم چونی

افغان کردم برآن فغانم می سوخت

خامش کردم چون خامشانم می سوخت

از جمله کرانها برون کرد مرا

رفتم به میانی، در میانم می سوخت

من درد تو را ز دست آسان ندهم

دل برنکنم ز دوست تا جان ندهم

از دوست به یادگار دردی دارم

که آن درد به صد هزار درمان ندهم

تا با غم عشق تو مرا کار افتاد

بیچاره دلم در غم بسیار افتاد

بسیار فتاده بود اندر غم عشق

اما نه چنین زار که این بار افتاد

سودای تو را بهانه ای بس باشد

مدهوش تو را ترانه ای بس باشد

در کشتن ما چه می زنی تیغ جفا

ما را سر تازیانه ای بس باشد

ما کار و دکان و پیشه را سوخته ایم

شعر و غزل و دوبیتی آموخته ایم

در عشق که او جان و دل و دیده ماست

جان و دل و دیده هر سه را سوخته ایم

آواز راک عبدالله ـ راک کشمیر ـ تصنیف راک عبدالله

اندر دل بی وفا غم و ماتم باد

آن را که وفا نیست ز عالم کم باد

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد

جز غم، که هزار آفرین بر غم باد

در عشق توام نصیحت و پند چه سود

زهرآب چشیده ام مرا قند چه سود

گویند مرا که بند بر پاش نهید

دیوانه دل است پام بر بند چه سود؟

من ذره و خورشید لقایی تو مرا

بیمار غمم عین دوایی تو مرا

بی بال و پر اندر پی تو می پرم

من که شده ام چو کهربایی تو مرا

غم را بر او گزیده می باید کرد

وز چاه طمع بریده می باید کرد

خون دل من ریخته می خواهد یار

این کار مرا به دیده می باید کرد

آبی که از این دیده چو خون می ریزد

خون است بیا ببین که چون می ریزد

پیداست که خون من چه برداشت کند

دل می خورد و دیده برون می ریزد

عاشق همه سال مست و رسوا بادا

دیوانه و شوریده و شیدا بادا

با هوشیاری غصه هر چیز خوریم

چون مست شدیم هرچه بادا بادا

دل در غم عشق مبتلا خواهم کرد

جان را سپر تیر بلا خواهم کرد

عمری که نه در عشق تو بگذاشته ام

امروز به خون دل قضا خواهم کرد

از بس که برآورد غمت آه از من

ترسم که گردد به کام بدخواه از من

دردا که ز هجران تو ای جان دنیا

خون شد دلم و دلت نه مطلع از من

متن آهنگ یادگار دوست از گروه پالت

من درد تو را ز دست آسان ندهم

دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم

از دوست به یادگار دردی دارم

کان درد به صد هزار درمان ندهم

کان درد به صد هزار درمان ندهم

تا با غم عشق تو مرا کار افتاد

تا با غم عشق تو مرا کار افتاد

بیچاره دلم بیچاره دلم در غم بسیار افتاد

بیچاره دلم در غم بسیار افتاد

بسیار فتاده بود اندر غم عشق

بسیار فتاده بود اندر غم عشق

اما نه چنین زار اما نه چنین زار، که این بار افتاد

من بودم و دوش آن بت بنده نواز

از من همه لابه بود از وی همه ناز

شب رفت و حدیث ما به سرانجام نرسید

شب رفت و حدیث ما به سرانجام نرسید

شب را چه گنه حدیث ما بود دراز

شب را چه گنه حدیث ما بود دراز

من درد تو را ز دست آسان ندهم

دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم

از دوست به یادگار دردی دارم

کان درد به صد هزار درمان ندهم

کان درد به صد هزار درمان ندهم

نظرتان راجع به یادگار دوست و دو اجرای متفاوت از آن چیست؟ کدام اجرا را بیشتر می پسندید و دلیلتان برای این انتخاب چیست؟

منبع: setare.com