مینی شعر؛ این دگر من نیستم.... - مهسان بلاگ

شعر در کوتاه ترین و موجزترین و خوش آهنگ ترین و مناسب ترین همنشینی واژه های آشنا، ما را با معنایی درگیر می نماید که برای عقل، نامفهوم و موهوم و بیگانه است، اما برای دل و جان، آشنا و حس شدنی است. شعر، میزبانی صادق است که قلب مخاطبان مستعد خود را هدف قرار می دهد و آنان را به ساخت ناممکن ها و ناباوری ها فرا می خواند تا خود ببینند و باور نمایند که اگر ایمان و عشق باشد، هر ناممکنی ممکن می گردد. گاهی هم شعر ابزاری برای بیان ناگفتنی ها می گردد.

قبلا گزیده ای از اشعار را در قالب ابیات زیبا و تاثیرگذار با تایپوگرافی های متفاوت در اختیار شما قرار می دادیم که به خواست شما تصمیم به بازنشر آن گرفتیم. هنوز هم مثل همواره پذیرای پیشنهادات و نقدها شما همراهان همیشگی خبرنگاران هستیم. شما هم می توانید اشعار شاعر محبوب خود را در قسمت نظرات برای ما ارسال نمایید.

***

رسد روزی که قدر من

بداند حالیا رفتم

(وحشی بافقی)

مائیم که بی هیچ پایان خوشیم

(مولانا)

تا توانی

پاک، روشن

مثل باران

مثل مروارید باش

(فریدون مشیری)

این دگر من نیستم

من نیستم

حیف از آن عمری که با من زیستم

(فروغ فرخزاد)

گفته بودی که تمامم به وفا

برو ای شوخ که بس مختصری

(خاقانی)

هر که باز آید زِ در پندارم اوست

تشنه مسکین آب پندارد سراب

(سعدی)

برای این همه تنهایی

ای کاش خدا کاری کند

(شاملو)

زندگی جیره مختصریست

مثل یک فنجان چای

و کنارش عشق است

مثل یک حبه قند

زندگی را با عشق

نوش جان باید کرد

(سهراب سپهری)

بغلم کن که هوا سردتر از این نگردد

زندگی خوب گردد...

باد خبرچین نگردد...

(محمدرضا میرزاده)

ذوقی چنان ندارد

بی دوست زندگانی (سعدی)

بی آنکه بخواهم تمام شدی

همانطور که...

بی آنکه بخواهم

تمام من شده بودی...

(فروغ فرخزاد)

از حبس جهان خسته ام

چون مرغکی پر بسته ام

جانم از این تن سیر شد

سامانه را گم نموده ام

(مولانا)

گله از دست کسی نیست

مقصر دل دیوانه ماست

(قیصر امین پور)

اگر بی من خوشی یارا

به صد دامم چه می بندی

وگر ما را همی خواهی

چرا تندی نمی خندی

(مولانا)

لب خاموش

نمودار دل پر سخن است

(صائب تبریزی)

طراح: بهنام رائین

sahandblog.ir: سهندبلاگ: سیستم مدیریت محتوای سهند

salmandiar.ir: دیار سلمان | مجله گردشگری و مسافرتی دیار سلمان