نسل کشی تنها به هولوکاست اطلاق نمی گردد، حذف بومیان کانادا یک تراژدی است - مهسان بلاگ

از سفر با تور کانادا لذت ببرید.

به گزارش خبرنگاران به نقل از ستاد حقوق بشر، در بخشی از گزارش 1200 صفحه ای منتشره توسط کمیته تحقیق آمده است: خشونت طولانی مدت، تبعیض علیه مردم بومی و ناتوانی دولت کانادا در حمایت از این قشر امری قطعی و غیر قابل انکار می باشد.

گفتنی است پلیس کانادا در سال 2014 اعلام نموده بود که 1017 زن بومی بین سال های 1980 تا 2012 به طرز فجیعی در این کشور به قتل رسیده اند.

گزارشی که با تاخیر فراوان منتشر شده و نهایتاً نیز دولت کانادا را مجبور کرد تا تعداد زیادی از کارکنان دولتی خود را اخراج کند.

در بخشی از این گزارش رئیس کمیته تحقیق (بولر) ضمن اذعان به سطح بالای استعمار، تبعیض و نسل کشی در کانادا، خاطرنشان ساخته، حقایق موجود حاکی از حجم بالای خشونت علیه زنان و دختران بومی در این کشور است.

بولر از بین بردن استعمار در جامعه کانادا را مستلزم ایجاد تغییرات اساسی در پارادایم های حاکم در این کشور خصوصا از ناحیه دولت و نهادهای عمومی این کشور دانسته است.

زندگی مملو از ترس و وحشت خانواده های بومی خصوصا زنان و دختران، نرخ فزاینده جرم، فقر و اعتیاد در این قشر 4 درصدی از جامعه، تداوم خشونت سیستماتیک علیه زنان بومی، به حاشیه راندن سیستماتیک این اقلیت در حوزه های مالی - اجتماعی - سیاسی، تداوم نژاد پرستی، تبعیض و تنفرپراکنی بر علیه بومیان و نهایتاً اعمال طیف گسترده ای از کوشش های مهندسی شده از سوی دولت کانادا برای قطع کامل ارتباط افراد بومی با فرهنگ و سنن خود به کرات در این گزارش مورد توجه و استناد قرار گرفته است.

ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران ضمن استناد به یافته پرمغز رئیس کمیته تحقیق دال بر همگان از جمله کانادایی ها که اغلب فکر می نمایند نسل کشی تنها در موضوعاتی از قبیل هولوکاست یا رخدادهای آفریقا قابل اطلاق است می بایست اندیشه خود را تغییر داده و بدانندکه نسل کشی در کانادا رخ داده و این یک تراژدی است و همچنین یادآوری مصادیق نسل کُشی در اسناد بین المللی هرگونه اقدام به نابودی و حذفِ فیزیکیِ بخش یا کلیتِ گروهی نژادی، قومی، ملی، مذهبی یا ایدئولوژیکی معتقد است اقدامات سیستماتیک دولت کانادا با هدف نابودی اقلیت بومی این کشور مصداق شاخص نسل کشی بوده؛ فلذا در بالاترین ادبیات ممکن آنرا محکوم می کند.

ستاد حقوق بشر معتقد است در عصر ارتباطات و دسترسی به اطلاعات، وجدان بیدار جامعه جهانی خصوصاٌ سازمانهای مردم نهاد و ملت های آزاده منتظر واکنش قاطع متولیان امر خصوصاً کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد و شخص دبیرکل سازمان ملل متحد می باشد. واکنشی که توقف کامل و رسیدگی به ابعاد مختلف جنایت سازمان یافته فوق در کنار پیگیری قانونی متخلفین و مسببین می بایست مد نظر قرار گیرد.