ورشکستگی بیمارستان ها در اوج مبارزه با کرونا
به گزارش مهسان بلاگ، خیلی زود ویدئو های پایکوبی جای خودش را به تصاویر خسته و پریشان و صورت های کبود کادر درمان داد. ویدئوهایی که حالا جایش را صدای بغض آلود مدیریت بیمارستان ها در ایران پرکرده است. ویدئوهایی که یک به یک در فضای مجازی منتشر می شوند و از تعدیل نیرو یا ورشکستگی بیمارستان در اوج مبارزه با بیماری کووید 19 خبر می دهند. حالا که از هیجان ابتدایی برای مقابله با ویروس کرونا کاسته شده و مرگ خستگی ناپذیرتر از انسان به نظر می رسد، تصاویر واقعی تر از بیمارستان ها به چشم می خورد.
به گزارش تجارت نیوز، روز گذشته یک ویدئو سراسر فضای مجازی را پر کرد. ویدئویی که در آن خلیل علیزاده، رئیس بیمارستان آتیه تهران از متخصصان به نام علم پزشکی و ارتوپدی خبر از تعدیل 50 درصد کادر بیمارستان داد؛ به عبارتی 600 نفر از هزار و 200 کادر درمان.
من حالت پدری را دارم که فرزندانش درخواست های مشروعی را از او می نماید اما نمی تواند آن را برآورده کند، من امروز شرمسار ام. من به عنوان بنیانگذار این بیمارستان یکی از سخت ترین روزهای زندگیم را پشت سر می گذارم برای آنکه به شما بگویم که ما دیگر قادر به تامین زندگی شما به همین مقدار اندک نیستم. این جملات را با بغض می گوید. صدایی که درآمیختنش با گریه، آن را می لرزاند.
علیزاده می گوید: ما باید به همه پرسنل و کادر درمان مطابق ماه های قبل حقوق و مزایا پرداخت می کردیم. اما چون نمی توانستیم به همه هزار و 200 نفر حقوق و مزایای کامل دهیم، پس مجبور شدیم با 50 درصد از نیروها یا به صورت موقت یا دائم لغو قرارداد کنیم و 50 درصد بقیه کادر را نگه داریم.
او ادامه می دهد: نه تیم هیات مدیره، نه تیم مدیریت و رهبری بیمارستان و نه شورای عالی بیمارستان با این تصمیم موافق نبودند. ما سال های زیادی با هم زندگی کردیم و اصلا مایل نبودیم که با همکارانمان خداحافظی کنیم. تعدادی از همکاران حدود 100 نفر خودشان داوطلبانه بیان کردند که به مرخصی بدون حقوق می فرایند به دلیل اینکه احتیاج مالیشان از سایر منابع تامین می شود ولی تعداد زیادی این امکان را نداشتند.
به گفته او، اما حتی با وجود 100 پرسنلی که خود برای تعدیل اعلام آمادگی نموده اند و از دایره حقوق بگیران کادر بیمارستان خارج شده اند، همچنان مشکل رفع نشده و اگر بنا باشد که بیمارستان حدود 50 درصد درآمد داشته باشد، درنهایت آن چیزی که بیمارستان قادر به پرداختش است حدود 20 روز حقوق بدون کارانه و اضافه کار را تامین می نماید.
مبارزه با کرونا زمزمه ورشکستگی بیمارستان های دولتی را که پس از اجرای طرح تحول سلامت از دهه 90 شروع شده بود و در سال 97 پس از نابسامانی های مالی و افزایش قیمت دلار و ارزهای خارجی و بازگشت تحریم ها کاملا عیان شد را به اوج خود رسانده است.
سال 97 بود که ایرج خسرونیا، رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران با انتقاد از عملکرد بیمه ها بیان کرد: متاسفانه بیمارستان ها در حال ورشکستگی هستند و این شامل بخش دولتی و بیمارستان های درجه 3 و 4 بخش خصوصی نیز می شود. همان زمان بود که مدیران بیمارستان ها بیان کردند که بیمارستان های خصوصی برای برون رفت از شرایط ورشکستگی دست به تعدیل نیروهای خود زده اند و بیمارستان های دولتی قادر به جذب نیروهای جدید نیستند. بنابراین تمام فشار کار بر دوش پرسنل شاغل در این بیمارستان ها خواهد بود که اگر فکری به حال آن نشود این شرایط نه تنها به ورشکستگی بیمارستان ها بلکه به فرسودگی کادر درمانی و تجهیزات بیمارستانی کشور خواهد انجامید.
بخشی از دلایل این ورشکستگی عدم پایبندی بیمه ها به تعهداتشان اعلام شد. تعهداتی که عدم پرداخت آنها از سوی بیمه ها به کاهش بودجه بیمارستان ها، مقروض شدن آنها، تعدیل نیروها و محدودیت خدمات منجر شد و بیم آن می رفت که بیمارستان ها را به دوران پیش از اجرای طرح تحول سلامت که بیماران را برای تهیه ملزومات مصرفی به خارج از بیمارستان ها ارجاع می دادند، بازگرداند.
ایرج حریرچی، سخنگوی وزارت بهداشت در این باره گفته است: متاسفانه در جهت اجرای طرح تحول سلامت، شاهد کم کاری بیمه ها بودیم و همین مسئله باعث شده، بیمارستان ها دچار مشکل شوند. زیرا وقتی بیمارستان نتواند بدهی خود به شرکت های تجهیزات پزشکی و دارویی به موقع پرداخت کند، قطعا با مشکل در ارائه خدمات روبرو خواهد بود که این مسئله ناشی از عدم پرداخت به موقع مطالبات بیمارستان ها از سوی بیمه هاست.
بحران مالی بیمارستان ها همچنان در حالی ادامه داشت که در خاتمه سال 98 با بحران یک بیماری همه گیر روبرو شد. بیماری ای به نام کووید 19 که حالا بیمارستان های در حال ورشکستگی را با خیل بزرگ بیماران، تخت هایی که یکی پس از دیگری پر می شدند و حتی کمبود ماسک اِن 95، گان (پوششی برای پوشاندن کفش)، دستکش و الکل ضدعفونی کننده و لباس مخصوص روبرو نموده است. کادر درمان هرچند در ابتدا با نمایش از خودگذشتگی و هیجان بالا، اعتماد عمومی از دست رفته شان در سال های گذشته را بازیافته بودند اما به سبب همان دلایل گذشته با افزایش بار سلامت بیشترین لطمات را شاهد بودند. گرفتار شدن کادر درمانی به بیماری کرونا اولین لطمه به جامعه پزشکی در ایران بود. شش روز پس از اعلام رسمی شیوع کرونا در ایران، نرجس خانعلی زاده پرستار 25 ساله بر اثر این بیماری فوت شد. او نخستین کادر درمانی بود که درگذشتش به علت کرونا تایید شد. انتشار تصویر چهره مضطرب او هنگام انتقال به آی سی یو، توجه افکار عمومی را برانگیخت و کمبود امکانات پوششی و ایمنی کادر درمانی را در معرض توجه قرار داد. براساس آماری که سخنگوی وزارت بهداشت اعلام نموده، شمار کادر درمانی که قربانی بیماری کرونا شدند تا ششم فروردین ماه سال 99 به 43 نفر رسیده است و این آمار تا به امروز افزایش یافته است.
حالا نه تنها بیمارستان ها با کاهش کادر درمانی پس از فوت پرستاران و پزشکانی که در خط مقدم مبارزه با کرونا حضور داشتند، روبرو شده اند بلکه ورشکستگی مالی آنها را به سمت تعدیل نیرو و کاهش هر چه بیشتر کادر درمان، افزودن بار و فشار کاری در روزهای اوج مبارزه با کرونا بر دوش کادر باقی مانده کشانده است. اقدامی که در روزهای آینده می تواند ما را با چالش جدی تری از جمله فرسودگی کادر درمان و کمبود آنها روبرو کند.
تعدیل پرستاران توسط مدیریت بیمارستان ها در روزهای اخیر اما در حالی است که در روزهای ابتدایی شیوع کروناویروس در ایران، وزارت بهداشت برای جبران کمبود پرستار فراخوان جذب با قراردادهای 89 روزه را صادر کرد. فراخوانی که در آن متذکر شده که انعقاد قرارداد پاره وقت هیچ گونه تعهد استخدامی برای دانشگاه ایجاد نخواهد نمود. فراخوانی که خانه پرستار آن را استثمار نیروی کار بیان کرد. نیروهایی که به گفته محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار، 10 تا 14 ماه کارانه و چند ماه اضافه کارشان را دریافت ننموده اند و حالا نیز بیمارستان ها با بحرانی که کرونا برای آنها ایجاد نموده دیگر توان پرداخت همان حقوق را ندارند.
در روزهای ابتدایی شیوع بیماری کووید 19 در ایران، عدم پرداخت معوقات، اضافه کاری های پرسنل بیمارستان ها که با لغو مرخصی آنها نیز در این روزها همراه بوده، سبب اعتراض بعضی از پرسنل بیمارستانی در ایران شد، با این وجود حالا اما خبرهایی از تعدیل نیروها و کادر درمان بیمارستان های ایران در اوج بیماری کرونا به گوش می رسد.
با یک جمع و تفریق ساده آمارهایی که سخنگوی وزارت بهداشت از تعداد مبتلایان، فوتی ها و بهبودیافتگان کووید 19 در ایران منتشر نموده، می توان گفت که با احتساب 60500 نفر مبتلا، 3739 فوتی و 24236 نفر بهبود یافته، همچنان 32 هزار و 525 نفر مبتلا به این بیماری در بیمارستان ها حضور دارند که باید تحت درمان و مراقبت های بیمارستانی قرار گیرند. مراقبت از این بیماران اما در حالی است که تیم پرستاری در ایران پیش از شیوع کووید 19 و روبروه با خیل بزرگ بیماران، با استاندارد جهانی فاصله بسیار داشت و به ازای هر هزار نفر، در ایران تنها سه پرستار مشغول به کار بود. حالا با تغییر و تعدیل شماری از نیروی درمان از بیمارستان ها شرایط به مراتب بدتر از گذشته خواهد شد شرایطی که با استناد به صحبت های کریم عابدینی، عضو شورای مرکزی خانه پرستار که پیش از رسیدن خبر تعدیل نیروهای بیمارستانی در روزنامه رسالت چاپ شده می توان گفت که بخش های قرنطینه را بیشتر متاثر خواهد نمود.
او گفت: بیمارستان هایی که به قرنطینه اختصاص داده شده، تیم های خاص خود را آنطور که باید، اصولی و استاندارد در اختیار ندارند، به این معنی که از قبل یک سری نیرو را چیدمان ننموده و آموزش لازم و امکانات در اختیارشان گذاشته نشده است. به عنوان مثال در کشور چین، پانسیون هایی در نظر گرفته شد تا پرستارانی که در مراکز درگیر با کرونا شیفت دارند، برای مدتی به منزل هم مراجعه نکنند. اما در ایران، پرستاران را به صورت تک شیفت از بیمارستان می برند، چون نیرو ندارند و از قبل فکرش را ننموده اند و باز همان پرستاری که یک شیفت کار نموده، به محیط قبلی کار خود بازمی شود و این خطر آلودگی همکاران را تشدید می نماید.
حال گرچه روز گذشته حسن روحانی، رئیس جمهوری از موافقت رهبر انقلاب با درخواست برداشت مبلغ یک میلیارد یورو از منابع صندوق توسعه ملی برای مقابله با کرونا خبر داده است، اما باید دید که این بودجه صرف بیمارستان ها خواهد شد و آنها را از تعدیل نیرو و ورشکستگی نجات خواهد داد یا نه؟
منبع: روزنامه ابتکار
منبع: تجارت نیوزkarnikan.ir: مجله کارنیکان: وبلاگ خبری و تحلیلی
kashia.ir: کاشیا | مجله گردشگری و مسافرتی