چالش اسکان دانشجویان در قزوین

به گزارش مهسان بلاگ، باران پورکاظم- قزوین ـ خبرنگار:گذر از خان هفتم و رد شدن از سد کنکور و ملقب شدن به عنوان دانشجویی آرزوی دیرینه ای است که گویا قرار است برای جوانان کشورمان نسل در نسل تکرار گردد.

چالش اسکان دانشجویان در قزوین

بستن وسایل شخصی به مقصد شهری که حتی گاهی نامی از آن جز در صفحه محله تعیین رشته ندیده ای و چشم های نگران خانواده به دلیل این که باید کیلومترها رنج سفر و دوری از آنها را تجربه کنی، شروع هفت خان تحصیل در شهری دیگر است. قزوین یکی از مقصدهای سفر برای خیل دانشجویانی است که از جای جای ایران به امید گذراندن تحصیلات تکمیلی به این استان سفر می نمایند.

این استان طی سال های اخیر به دلیل تاسیس دانشگاه های متعدد آزاد و دولتی به یکی از چهره های دانشگاهی کشور تبدیل شده و طبق آمارها بیش از 150 هزار دانشجوی غیربومی در خود جای داده است. یکی از مسائل حضور این حجم از دانشجوی غیربومی برای مسئولان دانشگاهی و برنامه ریزان تامین خوابگاه است. زندگی دانشجویی تجربه منحصربه فردی در دوران زندگی است و می تواند برای رشد و رسیدن به بلوغ اجتماعی آنها فرصت بسیار خوبی باشد.

  • بی نظمی

محمد، دانشجوی سال دوم دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین، که پس از قبول شدن در رشته حسابداری از شهرستان رودبار به قزوین آمده و اکنون در خوابگاه این دانشگاه ساکن است با مقایسه زندگی داخل خوابگاه با زندگی در کنار خانواده می گوید: در خانه ما به دلیل اخلاق مادرم نظم و انضباط شدیدی حاکم بود. لباس های ما همواره تمیز و اتوکشیده بوده و ساعات خواب، درس و تفریح ما به دقت تعیین شده بود. ولی با زندگی در خوابگاه نمی دانم چه شد که همه چیز کم کم تغییر کرد. حالا هفته ای یک بار به زور حمام می روم و دیگر از آن انضباط تحصیلی خبری نیست. همه تقریبا شب امتحان درس می خوانیم و ساعت خوابمان هم اصلا معلوم نیست.

وی ادامه می دهد: البته تقصیر هیچ کس هم نیست. با شرایط و امکاناتی که خوابگاه ها دارند اصلا نمی توان منظم بود و آن طور که در خانه شرایط مهیاست بهداشت و تمیزی را رعایت کرد. ما اینجا در یک اتاق کوچک 6 نفر زندگی می کنیم. 6 نفر با روحیات و اخلاق متفاوت. تازه آشپزخانه و سرویس بهداشتی ما هم با اتاق های دیگر این سالن مشترک است. تمیز هم که باشی بعد از یک مدت خسته می شوی، چون امکانات برای همه اتاق ها مشترک است تمیز بودن یک نفر به تنهایی پاسخگو نیست. هرقدر هم که تمیز باشی بالاخره کم می آوری و خسته می شوی. خوابیدن، بیدار شدن سر وقت و درس خواندن در این همه سر و صدا عملا امکان پذیر نیست. این است که محیط و شرایط آدم را کم کم عوض می نماید و متاسفانه به جای این که بهتر شویم و پیشرفت کنیم بی نظم تر می شویم و پس رفت می کنیم.

  • مشکل غذا

فرهاد یکی از دانشجویان تهرانی دانشکده پزشکی شهر قزوین نیز با انتقاد از امکانات و شرایط خوابگاه ها برای تحصیل و زندگی بیان می نماید: ترم اول در خوابگاه بودم در یک اتاق چهارنفره. از همان ترم اول فهمیدم در خوابگاه نمی توان تمرکز کرد و درس خواند. با چند تا از دوستانم خانه دانشجویی کرایه کردیم و زندگی می کنیم. از خوابگاه بهتر است ولی اینجا هم مشکل تمیز کردن خانه و غذا پختن را داریم. هیچ کس بلد نیست درست و حسابی غذا درست کند. اغلب غذاهای تکراری و ساده می خوریم که به سرعت تهیه می شوند مثل تخم مرغ و فست فود. این اواخر بعضی از بچه ها به دلیل مصرف زیاد سوسیس و کالباس به ناراحتی های معده دچار شده اند. هروقت بخواهیم از نظر غذایی تغذیه شویم به خانه هایمان می رویم و با ساک پر از غذا برمی گردیم. وی می افزاید: خانه دانشجویی هرچه باشد از خوابگاه بهتر است. اول این که ما 3 نفر با آگاهی و آشنایی قبلی هم خانه خود را انتخاب نموده ایم و دوم این که اینجا ساعت های خواب ما منظم شده است و بهتر درس می خوانیم.

  • مشکل بهداشت

زهرا سلطانی یکی از دانشجویان ساکن در خوابگاه دانشجویی نیز ضمن اظهار نارضایتی از امکانات خوابگاه ها اظهار می نماید: مسئولان خوابگاه ها کمتر به بهداشت، نظافت و امکانات خوابگاه ها توجه می نمایند و فقط حراست خوابگاه است که به شکل دقیق بر همه چیز نظارت می نماید. یکی از دانشجویانی که چند سالی را در خوابگاه ها گذرانده است در مورد وضعیت خوابگاه های دانشجویی به خبرنگاران می گوید: ترکیب چینش سنی دانشجویان مستقر در خوابگاه ها آن گونه که باید متناسب نیست و از سوی دیگر فقط به صرف خالی بودن یک اتاق و داشتن ظرفیت پذیرش دانشجو با دیگران هم اتاقی می گردد.

فریبا می افزاید: در این میان درصد کمی هستند که نه تنها از لحاظ آداب معاشرت ضعف هایی دارند، بلکه دچار اعتیاد یا فسادهای اخلاقی نیز هستند و این موضوع زندگی را در یک اتاق سخت می نماید. وی شرح می دهد: یکی از مسائلی که در خوابگاه ها وجود دارد این است که نظارت ها فقط معطوف به ورودی خوابگاه هاست به این معنی که مسئولان خوابگاه فقط در هنگام ورود به محوطه خوابگاه کارت خوابگاه و مدارک شناسایی افراد را چک می نمایند و در طول شبانه روز نیز یک بار به اتاق ها سرکشی می نمایند، البته نباید کنترل ها به صورتی باشد که وارد حریم خصوصی افراد شوند.

  • آموزش مهارت زندگی

شهرناز لشگری، مشاور خانواده در استان قزوین، نیز با اشاره به انواع مسائل دانشجویان در جریان زندگی در خوابگاه ها می گوید: مساله این است که اغلب دانشجویان برای زندگی مستقل آماده نیستند، چراکه در حال حاضر خانواده ها تمام کارهای شخصی بچه ها مثل شستن لباس ها، اتو کردن و پخت و پز را خود برعهده می گیرند در نتیجه وقتی به دانشگاه راه پیدا می نمایند مهارت های عملی و رفتاری لازم را برای زندگی مستقل ندارند و در نتیجه با اختلال در انجام کارها و خواندن درس های روزانه خود روبرو می شوند.

کسب استقلال و آموزش مهارت های زندگی فرایندی است که خانواده ها باید در جریان بزرگ شدن بچه ها و با واگذاری مسئولیت های کوچک به آنها در سنین پایین شرایط کسب آنها را ایجاد نمایند. غیر از مهارت های عملی زندگی، مهارت های رفتاری است که جوانان را در این دوران از گرفتار شدن به انواع انحرافات رفتاری، اعتقادی و اعتیاد به انواع مواد در امان نگه می دارد و سلامت آنها را تا حد زیادی تضمین می نماید. وی می افزاید: وجود محیط پویا در دانشگاه ها و شرایط و امکانات مناسب در خوابگاه ها از جمله وجود اتاق بازی، محل ورزش و سالن مطالعه مجهز از دیگر شرایط محیطی اند که می تواند در رشد شخصیت اجتماعی دانشجویان و کسب موفقیت های تحصیلی آنها تاثیرگذار باشد.

  • کمبود فضای فرهنگی

یک کارشناس مسائل اجتماعی درباره وضعیت فرهنگی خوابگاه ها به خبرنگاران می گوید: خوابگاه های دانشجویی بیشتر به نیت محلی برای خواب و استراحت افراد ساخته شده اند در صورتی که خوابگاه ها محلی برای زندگی دانشجویان است و آنها مدت زمان زیادی را در خوابگاه ها صرف می نمایند و باید به وضعیت آنها بیش از پیش توجه داشت. زهرا قدیری ادامه می دهد: خوابگاه ها می توانند به عنوان قطب های فرهنگی دانشگاه ها به فعالیت بپردازند به گونه ای که راه اندازی انجمن های هنری و فرهنگی در خوابگاه بستری را فراهم خواهد نمود که دانشجویان اوقات بیکاری خود را به صورت بهینه بگذرانند. متأسفانه خالی بودن اوقات فراغت دانشجویان در خوابگاه ها و نبودن امکانات برای گذراندن این اوقات موجب شده است تا بعضی دانشجویان به سمت تفریحات ناسالم گرایش پیدا نمایند. نبودن تفریح در فضاهای خوابگاهی موجب شده است اعتیاد به مواد مخدر و گرایش به رفتارهای غیراخلاقی در میان دانشجویان شیوع پیدا کند.

  • یکدست نبودن جمعیت

این کارشناس مسائل اجتماعی خاطرنشان می نماید: از سوی دیگر موضوعی که موجب می گردد تا زندگی در خوابگاه مخاطراتی را برای دانشجویان ایجاد کند، نبود تناسب میان سن دانشجویان و نوع فرهنگی است که در آن رشد یافته اند. قدیری می افزاید: یکدست نبودن جمعیت خوابگاه ها از لحاظ فرهنگ، سطح خانوادگی، سن و بسیاری جهات دیگر موجب می گردد تنش هایی میان هم اتاقی ها به وجود آید که در درازمدت موجب بروز مسائل گسترده ای خواهد شد. وی یادآور می گردد: در سال های اخیر موج جدیدی از رفتارهای پرخطر در خوابگاه ها به وجود آمده که نگرانی های گسترده ای را با خود به همراه داشته است. گرایش به این نوع رفتارها همچون اعتیاد و رفتارهای ناهنجار اجتماعی باعث شده است خانواده ها به خوابگاه ها بی اعتماد شوند و از سپردن فرزندانشان به خوابگاه ها اجتناب نمایند.

  • شهری مناسب دانشجویان

یکی از موضوعاتی که به نظر در سال های اخیر در قزوین متناسب با ظرفیت پذیرش این حجم از دانشجو رشد ننموده کاربردی تر کردن شهر برای حضور این حجم از جوان است. عضو شورای اسلامی شهر قزوین به خبرنگاران می گوید: جمعیت شهر می تواند تا حدودی بیانگر نقش و کارکرد آن باشد. از آنجا که قزوین علاوه بر کارنمودهای متفاوتی چون نقش صنعتی، کارکرد دانشگاهی نیز دارد باید متناسب با حضور این حجم از دانشجوی جوان کاربری لازم را در فضای شهری ایجاد کرد که به نظر نسبت به افزایش جمعیت دانشجویی مدیریت شهری با تمام کوشش های اجرا شده از این مقوله بازمانده است.

مهدیه سادات قافله باشی شرح می دهد: از جمله آثار حضور دانشجویان در یک شهر تغییر در سیمای شهری به واسطه احتیاجی است که در شهر ایجاد می نمایند مانند افزایش مغازه های جوان پسند، بوتیک ها، کافی شاپ ها، رستوارن ها و از همه مهم تر ایجاد خوابگاه های دانشجویی. تاثیر این حضور علاوه بر بعد فرهنگی بر بعد مالی شهر است که می تواند موجب اشتغال زایی به صورت مستقیم و غیرمستقیم گردد. برای مثال می توان به رونق فعالیت کتاب فروشی ها، کتابخانه ها و سرویس های حمل ونقل عمومی اشاره نمود. وی می افزاید: با این حال زمانی دانشگاهی شدن می تواند ظرفیت شاخصی برای شهر محسوب گردد که رشته های دانشگاهی برحسب احتیاج، ظرفیت و ویژگی های بومی منطقه ایجاد گردد تا ضمن رونق علمی و پیشرفت بیشتر، در زمینه های مورد احتیاج به توسعه پایدار شهر یاری کند موضوعی که می تواند دغدغه مسئولان دانشگاه های استان باشد.

  • خانه های مجردی

یکی از موضوعاتی که به نظر می رسد نمی توان به این زودی ها توقع حل آن را داشت موضوع تامین خوابگاه های دانشجویی متناسب با ظرفیت پذیرش دانشجویان در شهرهای استان است. این معضل در کنار نبود زیرساخت های لازم تفریحی و فرهنگی در این اماکن به رشد خانه های مجردی منجر شده است. یک روان شناس در گفت وگو با خبرنگاران اظهار می نماید: دلایل متعددی وجود دارد که فرد را به سمت زندگی در خانه های مجردی می کشاند. تحصیل و کار در گذشته بیشترین دلیل رو آوردن جوانان به زندگی های مجردی محسوب می شد که البته بیشتر از سر اجبار بود، اما در سال های اخیر زندگی به صورت مجردی در میان دختران و پسران به صورتی تبدیل شده که حتی افرادی که والدین آنها در همان شهر اقامت دارند پس از قبولی در دانشگاه اقدام به زندگی های به اصطلاح مجردی می نمایند.

سیدمحمد حاج سیدجوادی ادامه می دهد: در مقطعی از زمان فقط پسرها علاقه داشتند در خانه های مجردی خود زندگی نمایند، اما آن چیزی که این روزها شاهد آن هستیم روند رو به رشد گرایش زنان مطلقه و دختران مجرد به این سبک زندگی است که گاهی با آسیب هایی اجتماعی همراه است و باید والدین بر آن نظارت نمایند. وی می افزاید: باید دلایل گرایش جوانان را به این سبک زندگی شناسایی کنیم و برای برطرف این معضلات بکوشیم. در بحث تمایل دانشجویان به زندگی مجردی آنچه بیش از همه نقش دارد کمبود امکانات خوابگاه هاست.

  • نظارت بر اجاره

یک کارشناس مسائل اجتماعی نیز با اشاره به نبودن نظارت بر روند اجاره دادن مسکن به مجردها می گوید: در سال های نه چندان دور اکثر صاحبخانه ها برای اجاره دادن خانه به مجردها به خصوص پسرها شروط گسترده ای داشتند که اولین و مهم ترین آنها شرط دانشجو بودن بود. متأسفانه در سال هایاخیر این پیش شرط از معاملات مسکن حذف شده است و هر جوانی با هر فرهنگ و صندلی اجتماعی بدون این که لزوما دانشجوی غیربومی آن شهر باشد می تواند خانه ای اجاره کند و به همراه چند جوان دیگر زندگی مجردی داشته باشد. نازی اسپندار تصریح می نماید: در بعضی از موارد حتی این خانواده ها هستند که با رضایت کامل شرایطی را فراهم می نمایند که فرزندانشان امکان زندگی آسوده تر را در خانه های مستقل داشته باشند. این اقدام در رشد گرایش جوانان به این نوع زندگی تأثیر می گذارد حتی در مواردی خانواده ها با ورود فرزندانشان به خوابگاه ها مخالفند و برای آنها مسکن تهیه می نمایند.

  • امنیت بیشتر

به گفته یک متخصص روان شناسی، زندگی در خوابگاه ها به مراتب از زندگی مجردی بهتر است. شرایط دانشجویی ایجاب می نماید که فرد زندگی خوابگاهی را بپذیرد و برای خود برنامه ریزی کند. از این رو برای افرادی که مجبورند دور از خانوده هایشان زندگی موقت داشته باشند بهترین مکان برایشان خوابگاه است تا این که بخواهند خانه هایی را با هم بگیرند و چند نفر با هم در آنجا زندگی نمایند. خوابگاه های دانشجویی برای درس خواندن در شرایط دور از خانواده بهترین گزینه است، چراکه خانه های مستقل به دلیل نبود مدیریت کافی برای دانشجویانی که هنوز به هویت کامل نرسیده اند، خطرناک است. جمع شدن افرادی همسن با عقاید و شخصیت های متفاوت بدون یک فرد بزرگ تر برای کنترل نامناسب است و ممکن است باعث انحرافات دانشجویان گردد.

مریم علیخانی با اشاره به کمتر شدن فرزندان در خانواده ها و وابستگی عاطفی افراد به خانواده ها می گوید: دوری از خانواده برای پسر یا دختر 18 ساله ای که به قولی هنور اسقلال خود را پیدا ننموده است و در جایی وارد می گردد که باید مستقل بودن را تجربه کند اولین مسئله ای است که این افراد را در خوابگاه ها تهدید می نماید. اگر دانشجویان نوپا نتوانند این تغییر شرایط را مدیریت نمایند، دچار اضطراب می شوند. تحمل نکردن تنهایی و ناتوانی در مدیریت این شرایط می تواند در آینده افسردگی را برای افراد به ارمغان آورد. وی بیان می نماید: این که دانشجو تا قبل از رفتن به خوابگاه برای خود یک اتاق و حریم خصوصی داشته است، اما حالا باید تابع جمع باشد شرایطی است که در نهایت به اضطراب و افسردگی می انجامد. به همین دلیل خانواده ها به خصوص در اوایل دوره دانشجویی باید کنترل و نظارت خود را بر فرزند دانشجویشان بیشتر نمایند تا فرزند کم کم به آن سیستم زندگی عادت کند.

  • واگذاری خوابگاه به 50 درصد دانشجویان

مسئولان دانشگاه های آزاد و دولتی این استان که این روزها درگیر ثبت نام دانشجویان جدید هستند، کمتر حاضر به مصاحبه درباره آخرین وضعیت خوابگاه های دانشگاه های خود می شوند. در این بین ابوالحسن نائینی، رئیس دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین، در گفت وگو با خبرنگاران درباره ظرفیت خوابگاه های این دانشگاه با بیان این که خوابگاه های دانشجویی طبق سیاست های موجود باید در اختیار بخش خصوصی قرار گیرد، می گوید: خوابگاه های دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) از کیفیت مناسبی برخوردارند و جزو خوابگاه های برتر کشور به شمار می روند.

وی با تایید بر کمبود ظرفیت خوابگاه ها برای ورود همه دانشجویان شرح می دهد: ظرفیت خوابگاه ها کم است و امکان پذیرش تمام درخواست ها برای اسکان در خوابگاه وجود ندارد. سال جاری با حدود 50 درصد از درخواست ها برای خوابگاه موافقت شد. از هیات امنا مجوزی گرفته ایم که یک مجموعه خوابگاهی دیگر بسازیم تا ظرفیت اقامت دانشجویان بیشتر از زمان کنونی گردد. رئیس اداره امور خوابگاه های دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین نیز اظهار می نماید: دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) 9 خوابگاه دارد که 4 خوابگاه متعلق به دانشجویان خانم و 5 خوابگاه متعلق به دانشجویان آقاست. سمیه آتشگران می افزاید: اتاق های خوابگاه های این دانشگاه به صورت 2، 4 و 6 نفره است. مجموع تعداد دانشجویان ساکن در خوابگاه ها 1980 نفر است که 1013 دانشجو خانم و 967 دانشجو آقا هستند.

وی در مورد خوابگاه های خودگردان یادآور می گردد: 3 خوابگاه خودگردان تحت نظارت دانشگاه وجود دارد و حدود 340 دانشجوی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) در آن اسکان دارند. رئیس اداره امور خوابگاه های دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین می گوید: جدیدترین خوابگاه ها 4 سال ساخت و قدیمی ترین خوابگاه ها 25 سال ساخت هستند و 2 خوابگاه بازسازی شده اند. آتشگران با اشاره به امکانات رفاهی خوابگاه ها خاطرنشان می نماید: خوابگاه ها از لحاظ رفاهی تقریبا کامل هستند، اما کمبود سرانه فضای خوابگاهی یکی از مسائل ماست. در این بین وضعیت دانشگاه های غیرانتفاعی و آزاد که غالبا فضای خوابگاهی ندارند، به مراتب برای دانشجویان این دانشگاه ها بدتر است.

hodablog.ir: هدا بلاگ | انجمن گفتگوی سیستم مدیریت محتوای هدا بلاگ

منبع: همشهری آنلاین
انتشار: 6 آبان 1400 بروزرسانی: 6 آبان 1400 گردآورنده: mahsanblog.ir شناسه مطلب: 19026

به "چالش اسکان دانشجویان در قزوین" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "چالش اسکان دانشجویان در قزوین"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید