تاوان سوء مدیریت، کلیدواژه ای که سخت حذف می گردد
به گزارش مهسان بلاگ، فرشاد کاس نژاد ، فراموش نکنیم که اگر تهدیدهای ای اف سی در چند سال اخیر نبود، باشگاه های ایرانی یاد نمی گرفتند که تعهد اقتصادی هم بخشی از مسوولیت شان است.
فرشاد کاس نژاد ، تاوان سوء مدیریت. این کلیدواژه آن بخش از مصاحبه مسعود سلطانی فر، وزیر ورزش و جوانان با ایران ورزشی است که درباره وضعیت اقتصادی استقلال و پرسپولیس حرف می زند اما آنچه سلطانی فر به درستی از آن انتقاد دارد، هجوم اتفاقات ویرانگر یک یا دو دهه اخیر است، دهه هایی که باشگاه های دولتی به نسبت اقتصاد ورزش ایران ثروتمند شدند، تن به هزینه های گزاف دادند، باشگاه های دیگری را با خود غرق کردند و بدهی های بزرگ بجا گذاشتند اما فقط اینها بجا مانده از این رفتار در باشگاهداری نبود. سیاقی از کار بجا مانده که همچنان به اجرای آن اصرار می گردد و وزیر ورزش و جوانان اما در این بخش فقط به فراوری درآمد بیشتر اصرار دارد. سلطانی فر گفته: الان هیأت مدیره دو باشگاه نهایت کوشش را برای حل مسائل دو باشگاه انجام می دهند ولی انتظار من در بخش اقتصادی و درآمدهای دو باشگاه بیش از آن چیزی بود که تا کنون اجرا شده است. در جلسات هم گفته ام. به من هم قول داده اند که دارند کوشش می نمایند.
مساله استقلال و پرسپولیس فقط درآمدزایی نیست. با درهای باز موجود درآمدزایی شاید چند میلیارد یا حتی چند ده میلیارد بالا و پایین گردد. موضوع اصلی باز شدن درهای تازه درآمدزایی و مهم تر اصلاح رفتار مدیران باشگاه ها در باشگاهداری است.
سیاق باشگاهداری مدیران استقلال و پرسپولیس در سال های اخیر با مدیران یک دهه پیش این باشگاه ها چندان متفاوت نیست. سطح درآمدزایی و روش کسب آن با توجه به تکنولوژی جدید برای دسترسی به طرفدار و ساز و کار دریافت اعانه از طرفدار عوض شده. ولخرجی ها، هزینه های گزاف و گاه مرگبار از منظر اقتصادی، اشتباهات در قراردادها و موضوعاتی از این دست همچنان رایج است و تغییر روشی که چشمگیر و امیدوارنماینده باشد، دیده نمی گردد.
استقلال و پرسپولیس هنوز هم در قرارداد با بازیکنان خود زیان های بزرگ برای باشگاه پدید می آورند و پاسخگ و نیستند. آخرین نمونه اش این است که استقلال درآمدش بابت حضور در جام جهانی روسیه را از چنگ داد و تقدیم به بازیکنی کرد که کارآیی فنی هم برای باشگاه نداشت. پس از جام جهانی برزیل نیز همین باشگاه درآمدش از بازی بازیکنانش در جام جهانی را صرف پرداخت مطالبات بازیکنان خارجی اش کرد که شکایت به فیفا برده بودند. از آن جام جهانی تا این جام جهانی هنوز روش از دست دادن سرمایه های باشگاه تفاوتی ننموده.
در همین سال های اوج پرسپولیس فراموش نکنیم که مدیران این باشگاه با رفتارهای غلط در اداره باشگاه منجر به بسته شدن پنجره جابجایی شدند و بهترین اتفاقات چه بسا وقتی برای پرسپولیس رخ داد که پنجره های جابجایی بسته بود و تیم باثبات و بهتری برای پرسپولیس ساخته شد و این باشگاه اسیر اشتباهات بیشتر نبود.
استقلال و پرسپولیس همچنان بدهی های بزرگ دارند و باید تا شهریور ماه بدهی های خود را بپردازند وگرنه چه بسا فرصت بازی در لیگ قهرمانان آسیا را از دست بدهند. فوتبال ایران پیش از هر چیز باید درک کند که قوانین سختگیرانه و محرومیت از لیگ قهرمانان، قوانینی علیه فوتبال نیستند، بلکه فرصتی هستند برای اصلاح ساختار فوتبالی که دچار بیماری های اقتصادی است. فراموش نکنیم که اگر تهدیدهای ای اف سی در چند سال اخیر نبود، باشگاه های ایرانی یاد نمی گرفتند که تعهد اقتصادی هم بخشی از مسوولیت شان است.
وزیر ورزش و جوانان در مصاحبه اش با ایران ورزشی درباره بدهی اقتصادیاتی استقلال و پرسپولیس گفته: خوب است مردم بدانند که سازمان اقتصادیاتی ما که امروز می گوید یکی 100 میلیارد، یکی 130 میلیارد بدهی دارد، ما هرچه به اینها می گوییم در هیچ سالی درآمد استقلال و پرسپولیس بر هزینه هایش برتری نداشته که این دو باشگاه باید اقتصادیات بدهند، مسوولان سازمان اقتصادیاتی می گویند شما درست می گویید اما اگر این باشگاه ها در سرانجام سال اقتصادی، هزینه ها و درآمدهای شان را در یک برگ اظهارنامه اقتصادیاتی ارائه می کردند، من اقتصادیات را علی الرأس نمی کردم. در گذشته اما 15-10 سال است که اظهارنامه اقتصادیاتی داده نشده است. من اگر الان از سازمان اقتصادیاتی انتقاد می کنم، از طرفی می بینم آنها هم راست می گویند. وقتی تو به من اظهارنامه نمی دهی، قانوناً من موظف هستم که این اقتصادیات را علی الرأس کنم. ما واقعاً داریم تاوان سوء مدیریت های گذشته را می دهیم که به هر حال در سه سال گذشته خیلی از ما انرژی گرفته اما خوشبختانه پیروز شدیم بسیاری از این بدهی ها را پرداخت کنیم. سال به سال بخشی از بدهی ها را پرداخت نموده ایم تا بتوانیم مجوزهای لازم را برای لیگ قهرمانان آسیا کسب کنیم.
در این باره دو بحث وجود دارد. استقلال و پرسپولیسی که به تعبیر وزیر ورزش و جوانان هرگز درآمدشان بر هزینه ها برتری نداشته، چرا حتی پرداخت اقتصادیات بازیکنان خود را می پذیرند؟ چرا قراردادهایی بیشتر از توان اقتصادی خود می بندند؟ چرا همچنان به این رفتارهای اقتصادی ادامه می دهند و از تکرار خلق بدهی و پذیرفتن اقتصادیات بازیکنان و تن دادن به هزینه هایی بیشتر از توان اقتصادی باشگاه ابایی ندارند؟ این فوتبال چه زمانی قرار است از رفتار اقتصادی خود وحشت کند و دست از این روش ها در ایجاد بدهی های بزرگ بردارد؟
تاوان سوء مدیریت. این کلیدواژه گفت و گوها درباره اقتصاد فوتبال ایران است و آسان نیست که این کلیدواژه از گفت و گوی روزمره ما حذف گردد.
منبع: ایران ورزشیدور زمین: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور ارزان، تور لحظه آخری، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه
mahsanblog.ir: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای مهسان بلاگ